آیا مایل هستید اعلانات مربوط به گفتگوهای آنلاین خود را روی دستگاه
خود دریافت کنید؟
در پنجره باز شده روی دکمه Allow کلیک کنید...
لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
تلفن تماس:
شما میتوانید درخواست ارزیابی حقوقی خود را بطور مستقیم برای ارسال کنید و در کوتاهترین زمان ممکن از ایشان پاسخ
بگیرید.
لطفا دقت داشته باشید، شما در هر روز تنها
میتوانید ۳
درخواست ارزیابی حقوقی رایگان ویا ارتباط مستقیم با متخصص ثبت نمایید.
همچنین دقت داشته باشید درصورت عدم انتخاب متخصص، پیام شما برای تمامی متخصصان ارسال شده و ایشان
می توانند ارزیابی خود را از درخواست شما مطرح نمایند.
سلام وقت شما بخیر
فرزندم پسر نوجوانی است که در مقطع متوسطه دور اول تحصیل میکند. ناظم مدرسه بهطور مکرر، به بهانهی رعایت بهداشت، ناخنهای دست و حتی ناخن پای دانشآموزان را بررسی میکند.
در مواردی دانشآموزان را مجبور کرده که جوراب خود را در حیاط یا نمازخانه دربیاورند تا ناخن پایشان بررسی شود، و این موضوع میتواند باعث شرمندگی یا ناراحتی برخی بچهها شود (هرچند خودشان تاکنون چنین ناراحتی را مطرح نکردند).
همچنین ناظم، بارها با لحن جدی ولی طنزآمیز، دانشآموزان را به زدن لاک بهعنوان تنبیه تهدید کرده است. هرچند تاکنون این تهدید را عملی نکرده است و در حد حرف باقی مانده، اما این نوع برخورد هم میتواند موجب استرس، ترس و احساس تحقیر در دانشآموزان شود.
سؤالم این است که آیا چنین رفتارهایی یعنی بررسی مکرر ناخنها در محیط عمومی مدرسه، و تهدیدهای لفظی تحقیرآمیز (مثل تهدید به لاک زدن هرچند به شوخی) اما عملی نشده، از نظر قانونی، تربیتی یا آییننامههای آموزش و پرورش قابل پیگیری هستند؟ یا فقط در صورتی که این تهدیدها بهصورت عملی اجرا شوند، امکان شکایت یا گزارش رسمی وجود دارد؟
بررسی رفتار ناظم مدرسه از منظر قانونی و آییننامههای آموزش و پرورش ممکن است. تهدیدهای لفظی تحقیرآمیز و رفتارهایی که ممکن است باعث استرس و ناراحتی دانشآموزان شوند، میتوانند بر اساس آییننامههای داخلی مدارس و ضوابط تربیتی مورد بررسی و پیگیری قرار گیرند.
طبق ماده ۷ آییننامه اجرایی مدارس، رفتارهای تحقیرآمیز و تهدیدهای لفظی که موجب ناراحتی و استرس دانشآموزان میشود، میتواند به عنوان تخلفات تربیتی در نظر گرفته شود و از طریق مدیریت مدرسه و یا مقامات بالاتر مورد پیگیری قرار گیرد.
در صورتی که این رفتارها به صورت مکرر و بدون تغییر ادامه یابد، والدین میتوانند با مستند کردن موارد و ارائه شکایت به مدیر مدرسه یا اداره آموزش و پرورش منطقه، درخواست بررسی و برخورد مناسب با رفتار ناظم را داشته باشند.
این پاسخ توسط هوش مصنوعی تولید شده است. لطفاً
توجه
داشته باشید که ممکن
است اطلاعات
ارائهشده
بهطور کامل دقیق
یا قابل اعتماد نباشد. توصیه میشود برای تأیید صحت اطلاعات، به مشاوره وکلای مجرب مراجعه کنید.
سلام
پاسخ را در سه بعد میدهیم: ۱) مبانی مقررات آموزشوپرورش، ۲) مصادیق «قابل پیگیری» در رفتار ناظم، ۳) پلههای عملی برای اعتراض یا شکایت.
━━━━━━━━━━━━━━
۱) چه مقرراتی حاکم است؟
━━━━━━━━━━━━━━
۱‑۱) آیین‑نامه اجرایی مدارس (مصوب ۱۴۰۰/۰۳/۱۷ هیات وزیران)
• ماده ۷۷ – هر نوع «تنبیه بدنی، روانی، اهانت، تحقیر، تمسخر و تهدید» دانشآموز ممنوع است.
• ماده ۸۴ – کنترل بهداشت دانشآموزان باید در «محیط مناسب و با رعایت کرامت انسانی» انجام شود.
۱‑۲) شیوهنامه انضباطی دانشآموزان (ابلاغ ۱۴۰۰)
• بند ۲‑۳ – «هر رفتار یا گفتاری که موجب شرمندگی یا استرس دانشآموز شود» مصداق تنبیه روانی است و ممنوع.
• بند ۷‑۱ – کارکنان موظفاند قبل از هر معاینه ظاهری، اجازه شفاهی از دانشآموز بگیرند و در صورت امکان در فضای مجزا یا در حضور معلم بهداشت اقدام کنند.
۱‑۳) منشور حقوق دانشآموز (۱۳۹۴)
• اصل ۴ – حق «حفظ حرمت و کرامت» در همه محیطهای آموزشی.
• اصل ۱۱ – حق «حفظ حریم خصوصی» در لباس، بدن و وسایل شخصی.
خلاصه: بررسی بهداشت (مثلا ناخن) فینفسه مجاز است، ولی باید ۱) بدون تحقیر، ۲) در محیط نیمهخصوصی، ۳) با اطلاع قبلی یا رضایت ضمنی دانشآموز انجام شود. تهدید به اعمالی که جنبه تمسخر یا تحقیر دارد (مثل لاک زدن به پسر) صریحا ممنوع است.
━━━━━━━━━━━━━━
۲) رفتار ناظم؛ کدام بخش «قابل پیگرد» است؟
━━━━━━━━━━━━━━
الف) اجبار به درآوردن جوراب در حیاط یا نمازخانه
– اگر دانشآموز احساس شرمندگی کند یا همکلاسان او را مسخره کنند، مصداق تنبیه روانی است ⇒ خلاف ماده ۷۷ آییننامه.
ب) تهدید لفظی به لاک زدن (حتی عملی نشده)
– طبق بند ۲‑۳ شیوهنامه انضباطی، خود «تهدید تحقیرآمیز» ممنوع است؛ نیاز به تحقق عملی ندارد. اگر ثابت شود، ناظم مشمول تذکر کتبی، کسر امتیاز، یا در موارد شدید، ارجاع به هیات رسیدگی به تخلفات اداری میشود.
ج) کنترل مکرر و بدون ضابطه
– اگر دفعات کنترل افراطی باشد یا فقط گروه خاصی را هدف بگیرد، میتوان آن را «ایجاد ترس و استرس بیمورد» دانست؛ بازهم مغایر ماده ۸۴ آییننامه است.
بنابراین حتی بدون عمل فیزیکی (لاک زدن)، دو رفتار اول و سوم قابلیت گزارش و پیگیری دارند.
━━━━━━━━━━━━━━
۳) مسیر عملی اعتراض یا شکایت
━━━━━━━━━━━━━━
پله ۱ – گفتوگوی دوستانه
• ملاقات حضوری با مدیر و ناظم همراه با یک یا دو والد دیگر.
• استناد به مواد قانونی بالا و تقاضای «نحوهنامه محترمانه برای معاینات بهداشتی».
• یادداشت کتبی جلسه و امضای طرفین (اگر ممکن بود).
پله ۲ – شورای مدرسه / انجمن اولیا و مربیان
• ارسال نامه کتبی به رئیس انجمن با رونوشت به مدیر.
• تقاضای بررسی در اولین جلسه رسمی؛ صورتجلسه شورا سند محکمی است.
پله ۳ – ثبت شکایت در «سامانه پاسخگویی به شکایات آموزشوپرورش»
shekayat.medu.ir
• موضوع: تخلف از ماده ۷۷ آییننامه اجرایی / تنبیه روانی.
• مدارک: شرح وقایع، تاریخها، نام شهود (همکلاسیها)، عکس/فیلم یا نامه والدین.
پله ۴ – حراست اداره آموزشوپرورش منطقه
• مراجعه حضوری یا تلفنی؛ حراست موظف است ظرف ۱۰ روز نتیجه رسیدگی اولیه را اعلام کند.
پله ۵ – دیوان عدالت اداری (در موارد اصرار مدرسه بر ادامه رفتار)
• دادخواست علیه اداره آموزشوپرورش به خواسته «ابطال تصمیم یا اقدام مغایر مقررات و جبران خسارت معنوی».
━━━━━━━━━━━━━━
۴) توصیههای تکمیلی
━━━━━━━━━━━━━━
• از فرزندتان بخواهید هر مورد را با تاریخ در دفترچه بنویسد؛ سند «روند تکرار» بسیار اثرگذار است.
• اگر دانشآموز اذیت نمیشود ولی شما نگرانید، میتوانید در سطح «تذکر محترمانه» باقی بمانید؛ اکثر مدیران بعد از یادآوری مواد قانونی روش را اصلاح میکنند.
• هدف اصلی حفظ حریم و روان دانشآموز است؛ سعی کنید پیگیری را به گونهای انجام دهید که به دشمنی فرزندتان با عوامل مدرسه تبدیل نشود.
━━━━━━━━━━━━━━
جمعبندی
– نظارت بر بهداشت مجاز است، ولی باید بدون تحقیر و در فضای مناسب باشد.
– زورکردن دانشآموز به درآوردن جوراب در جمع یا تهدید به لاک زدن، طبق ماده ۷۷ آییننامه اجرایی مدارس، «تنبیه روانی» و ممنوع است؛ نیازی نیست تهدید عملی شود تا قابل شکایت باشد.
– از مذاکره با مدیر شروع کنید؛ اگر نتیجه نداد، مسیر رسمی سامانه شکایات، حراست و نهایتا دیوان عدالت باز است. موفق باشید 🌱