لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
شما میتوانید درخواست ارزیابی حقوقی خود را بطور مستقیم برای ارسال کنید و در کوتاهترین زمان ممکن از ایشان پاسخ بگیرید.
اگه متهم به همکارش اعتراف نکند و اقرار و سوگند با استفاده از یک مورد حقی که خود می‌داند یا به کوری می‌زند و من را متضرر سوگند خود در یک باب که اعتراف به همکارش نمی‌کند، آیا عدم اعتراف مسبب محکومیت متهم می‌شود یا نه؟
در نظام حقوقی ایران، **اقرار** و **سوگند** از جمله ادله اثبات دعوی محسوب می‌شوند. اقرار، به معنی اعتراف شخص به حقیقتی است که به زیان اوست و در صورت انجام، میتواند به عنوان دلیل محکومیت وی مورد استفاده قرار گیرد.
با این حال، عدم اقرار یا عدم اعتراف به خودی خود نمی‌تواند دلیل محکومیت متهم باشد. دادگاه برای صدور حکم محکومیت نیاز به دلایل و مدارک معتبر دیگری دارد که به اثبات جرم یا مسئولیت مدنی متهم کمک کنند. **ماده ۱۲۵۷ قانون مدنی** تصریح می‌کند که هر کس مدعی حقی باشد باید آن را اثبات کند. بنابراین، بار اثبات بر عهده شاکی یا مدعی است.
در مواردی که متهم **به دروغ سوگند** بخورد یا به عمد خود را به نادانی بزند، دادگاه میتواند این رفتار را دلیلی بر عدم صداقت وی تلقی کند، اما همچنان برای محکومیت نیاز به دلایل قوی‌تر دارد.
در نتیجه، عدم اعتراف به تنهایی نمی‌تواند موجب محکومیت شود و نیاز به ارائه مدارک و ادله قوی‌تری دارد.
باسلام دادگاه میتواند به استناد دلایل و مدارک دیگر حکم بر محکومیت متهم صادر نماید
با سلام
اقرار صرفا یکی از ادله اثبات دعواست و چنانچه متهم اقرار ننماید دادرس بر اساس سایر ادله و مستندات اتخاذ تصمیم خواهد نمود.
با سلام متهم چه اقرار بنماید یا اقرار نداشته باشد قاضی پرونده بر اساس دلایل و مستندات موجود در پرونده اقدام به تصمیم گیری می‌نماید
با سلام
عدم اقرار محکوم دلیل بر مجرم بودن اونیست و دادگاه باید با توجه به دلایل و مستندات دیگر نسبت بررسی موضوع و تصمیم‌گیری درمورد آن اقدام نمایند
سلام وقت بخیر ،اقرار در امور کیفری طریقیت دارد و نه موضوعیت،در صورت وجود ادله دیگر،از آنها استفاده نمایید
