شکایت فرزند بالغ از والدین بیمارش بابت سلب آزادی و شکنجه های روحی روانی پذیر است؟

پسری حدودا ۲۵ ساله هستم که مادرم و خواهرم نوعی بیماری وسواس روانی دارند که همه چیز را نجس می دانند و پدرم هم دچار نوعی بیماری است که مدام به غیبت کردن و زدن حرف های توهین آمیز می پردازد. هنگام حمام رفتن بنده را مجبور میکنند از وایتکس و مایع ظرف شویی برای شستن سر و بدنم استفاده کنم.
از ابتدای تولدم تا به حال در خانه زندانی هستم و اجازه ی بیرون رفتن ندارم (جز برای تحصیل تا زمان دیپلمم. و جز برای برخی از کارهای اداری مهم). از زمان کودکی نتوانته ام هیچ دوستی داشته باشم و حالا هم که حدودا ۲۵ سال سن دارم همچنان اجازه ی بیرون رفتن از خانه را ندارم و نه اجازه میدهند که سر کار بروم و نه با وجود این که سالهاست به بلوغ رسیده ام قادرم ازدواج کنم.

سر و صدای بیمارگونه ی خانواده ام و بخصوص جیغ داد های بسیار رکیک خواهرم و پدرم هم مدام باعث رنج و عذاب بنده است. حتی به بنده لباس نمی دهند که از خانه بتوانم فرار کنم. تا این حد محدودم کرده اند که اجازه ی استفاده از حمام و دستشویی نیز بر عهده خودم نیست و دست خانواده ام است. حتی اجازه ندارم نماز بخوانم با وجود این که خانواده ام ادعای مذهبی بودن دارند. بارها نزد مشاوره خانواده و .... هم رفته اند فایده ای نداشت.
تنها راه ارتباطیم با دیگر انسان ها و جهان بیرون فقط لپ تاپم و اینترنت سیمکارتم می باشد. قبلا بارها سعی کردم از طریق اورژانس اجتماعی (سازمان ۱۲۳) موضوع را پیگیری کنم و به بسیاری از نهاد های مربوطه از جمله پلیس و سازمان بهزیستی و... هم اطلاع دادم اما نتیجه ای نداشت.

با توجه به این که آنها من را کتک نمیزنند تا بتوانم برای صدمات فیزیکی از آنها شکایت کنم
بفرمایید بر اساس چه قوانینی قادرم از خانواده ام شکایت کنم؟
در صورت شکایت قانون چه چیزهایی به بنده می دهد (مانند جای خواب) و آیا میتوانم در این صورت زندگیم را از این خانواده بیمارم جدا کنم یا خیر؟
برای شکایت کردن به ارسال چه مدارکی نیاز هست و آیا بصورت غیر حضوری با اینترنت میتوان شکایت ثبت کرد؟