منظور از علم به فوری بودن فسخ نکاح در ماده ۱۱۳۱ به چه معنا می باشد؟
طبق ماده ۱۱۳۱ قانون مدنی
خیار فسخ فوری است و اگر طرفی که حق فسخ دارد بعد از اطلاع به علت فسخ، نکاح را فسخ نکند خیار او ساقط میشود "به شرط این که علم به حق فسخ و فوریت آن داشته باشد"منظور از این جمله دقیقا چیست؟ یعنی به حق فسخ در صورتی که شخص نداند فوریت لازم است باز اختیار فسخ داده می شود؟ تشخیص مدتی که برای امکان استفاده از خیار لازم بوده بنظر عرف و عادت است به چه معنا می باشد؟