در این مقاله صفر تا صد نکات مربوط به دعاوی خلع ید و تخلیه ید را به شما آموزش خواهم داد.
با مطالعه این مقاله می‌توانید نکات مهم پیرامون خلع ید و تخلیه ید را آموخته و با تفاوت‌های این دو دعوا در موضوع و ارکان به شکل اصولی آشنا شوید.
برای اینکه بتوانید با روش‌های تنظیم یک دادخواست خلع ید یا تخلیه ید اصولی آشنا شوید و قواعد حقوقی مهم آن را بشناسید پیشنهاد می‌کنم تا انتهای مقاله همراه من باشید.
آشنایی با دعوای خلع ید
در گام اول این مقاله بهتر است با مفاهیم اساسی و تعاریف پایه‌ای دعوای خلع ید آشنا شویم؛ در این بخش از مقاله عناوینی چون تعریف دعوای خلع ید، انواع و ارکان آن را شرح داده‌ام.
دعوای خلع ید چیست؟
دعوای خلع ید دعوایی است که شخصی بر متصرف مال غیرمنقول اقامه می‌کند و درصدد اثبات مالکیت خود بر مال غیرمنقول تصرف شده می‌باشد.
در دعوای خلع ید اختلاف خواهان و خوانده دعوا بر سر مالکیت مال غیرمنقول است و دادگاه به دنبال پاسخ به این سوال است که مالک واقعی چه کسی است؟
اگر دادگاه پس از فرایند رسیدگی احراز کرد که خواهان مالک است در این صورت حکم به محکومیت خوانده یعنی متصرف مال غیر منقول خواهد داد و آن فرد باید ملک را خالی کرده و تحویل محکوم له بدهد.
اما اگر دادگاه احراز کند که خود خوانده یعنی متصرف مالک همان ملکی است که در تصرف اوست در این صورت با رد دعوای خواهان حکم بر بی‌حقی او صادر می‌کند.
انواع دعوای خلع ید
خلع ید به چهار نوع خلع ید غاصبانه، خلع ید امانی و خلع ید مشاعی و مالکانه تقسیم می‌شود.
منظور از خلع ید غاصبانه آن است که تصرفات فردی مبنای غاصبانه پیدا کند؛ در این حالت مالک ملک مدعی است که ملک او به صورت غیرقانونی در تصرف خوانده دعواست.
بنابراین خواهان دعوا باید مالکیت خود بر ملک را اثبات نماید پس از اثبات مالکیت خواهان بر ملک مورد تصرف؛ می‌توان دعوای خلع ید غاصبانه را طرح کرد زیرا سکونت و تصرف خوانده بر ملک هیچ گونه مبنای قانونی یا قراردادی ندارد.
در خصوص خلع ید امانی لازم به توضیح است که در ابتدا میان خواهان و خوانده دعوا قرارداد یا توافقاتی وجود داشته است و پس از انقضای موعد قرارداد متصرف به تصرفات خود ادامه دهد؛ در این حالت متصرف به عنوان غاصب شناخته می‌شود و می‌توان علیه او دعوای خلع ید امانی را طرح کرد.
در خصوص خلع ید مشاعی لازم به توضیح است که با صدور حکم خلع ید علیه متصرف یک ملک مشاعی تمام ملک خلع ید می‌شود و محکوم له دعوا برای تصرف نیازمند اذن سایر شرکا نیز خواهد بود.
در توضیح خلع ید مالکانه باید گفت زمانی که مالک دعوا سندی برای اثبات مالکیت خود نداشته باشد هر دو خواسته دعوای مالکیت و دعوای خلع ید را به صورت همزمان مطرح خواهد کرد پس از آنکه دادگاه در خصوص مالکیت ملک تعیین تکلیف کرد، سپس می‌تواند به بحث دعوای خلع ید مالکانه رسیدگی کند.
ارکان دعوای خلع ید
برای ایجاد دعوای خلع ید باید ارکانی وجود داشته باشد که در ادامه به ذکر این ارکان اساسی می‌پردازم؛
اولا دعوای خلع ید تنها در خصوص یک مال غیرمنقول قابل طرح است، منظور ما از مال غیرمنقول مالی است که قابل جابجایی و نقل و انتقال نباشد مانند یک ملک زمین یا ویلا و… بنابراین این نکته قابل توجه است که طرح دعوای خلع ید در خصوص اموال منقول امکان‌پذیر نیست.
رکن دیگر برای ایجاد دعوای خلع ید آن است که باید در این خصوص سند مالکیت وجود داشته باشد زیرا برای آن که خواهان دعوا بتواند دعوای خلع ید را طرح کند باید مالک ملک مورد نظر باشد و یا آن که از جانب مالک سمت قانونی داشته باشد مثلا وکیل او باشد.
پس توجه داشته باشید برای آن که دادگاه رسیدگی را انجام دهد لازم است که خواهان دلایل مالکیت خود را به دادگاه تسلیم کند تا دادگاه بتواند با توجه به دلیل مالکیت و احراز موارد دیگر حکم نهایی را صادر کند.
بنابراین با تاکید مشاوره حقوقی دقت کنید زمانی که فردی مالک منافع یک ملک است مثلا مستاجر یک ملک است نمی‌تواند برای دعوای خلع ید اقدام کند.
رکن سوم برای طرح دعوای خلع ید آن است که متصرف ملک که طرف دعوا است تصرفی غیرقانونی داشته باشد؛ زیرا خواهان باید با استناد به تصرف غاصبانه خوانده تقاضای رسیدگی نماید.
پس فردی که تصرف نسبت به ملک دارد باید به صورت غیرقانونی و بدون اذن تصرف داشته باشد تا بتوانیم علیه او دعوای خلع ید طرح کنیم.
تفاوت خلع ید و تصرف عدوانی
همانطور که گفتیم دعوای خلع ید به این معناست که شخصی مالک ملکی باشد و شخص دیگری به طور غاصبانه ملک مزبور را تصرف کند در این حالت مالک می‌تواند برای اخراج غاصب علیه او دعوای خلع ید طرح کند.
مبنای دعوای تصرف عدوانی حمایت از تصرفات متصرف سابق است و مبنای دعوای خلع ید حمایت از مالکیت است به عبارت دیگر در دعوای تصرف عدوانی به دنبال حمایت از تصرف متصرف سابق هستیم، و این مسئله که آیا متصرف سابق مالک بوده است یا خیر برای ما مهم نیست اما در دعوای خلع ید به دنبال حمایت از مالک هستیم و می‌خواهیم غاصب را از ملک او اخراج کنیم و این موضوع که آیا مالک دارای سبب تصرف بوده است یا خیر برای ما مهم نیست.
تفاوتی دیگر که بین دعوای تصرف عدوانی و دعوای خلع ید وجود دارد آن است که در دعوای تصرف عدوانی باید طبق تصرف خواهان اثبات شود؛ ولی در دعوای خلع ید باید مالکیت خواهان اثبات شود.
تفاوت دیگر بین این دو دعوا آن است که در دعوای خلع ید ارائه سند رسمی مالکیت الزامی است این سند رسمی مالکیت اعم از سند ثبتی یا دادنامه‌ای که از دادگاه مبنی بر اثبات مالکیت صادر شده باشد بنابراین در دعوای خلع ید خواهان باید سند رسمی مالکیت ارائه کند اما در دعوای تصرف عدوانی چنین الزامی وجود ندارد.
در دعوای تصرف عدوانی سند مالکیت صرفا اماره‌ای است مبنی بر طبق تصرف خواهان ولی در خلع ید سند مالکیت دلیل است و دلیل بالاتر از اماره است.
اهمیت تعیین عنوان و خواسته دعوا
خواسته اصلی خواهان مشخص کننده صلاحیت دادگاه در رسیدگی به دعاوی است؛ همچنین طرح دقیق عنوان خواسته می‌تواند بر هزینه دادرسی نیز اثرگذار باشد.
بنابراین ملاک صلاحیت دادگاه‌ها در رسیدگی به دعاوی عنوان خواسته است و اگر مشخص شود که منظور از خواسته مذکور در دادخواست امر دیگری بوده است که در صلاحیت مرجعی غیر از دادگاه باشد دادگاه می‌تواند قرار عدم صلاحیت صادر کند.
بنابراین طرح عنوان خواسته به ویژه در دعاوی که شباهت‌های بسیار دارد امری بسیار قابل توجه است. مانند طرح دعوا در موضوع خلع ید و تخلیه ید که باید عنوان خواسته دعوا به درستی مشخص شود.
آشنایی با دعوای تخلیه
در این بخش از مقاله با مفاهیم اصلی تعریف دعوای تخلیه ید، ارکان دعوای تخلیه ید و تفاوت این دعوا با دعوای خلع ید آشنا می‌شویم؛ پیشنهاد می‌کنم مطالعه این بخش از مقاله را از دست ندهید.
دعوای تخلیه ید چیست؟
هنگامی که قرارداد اجاره بین موجر و مستاجر تمام می‌شود اگر قرارداد بین آنها تمدید شود مستاجر می‌تواند همچنان از ملک مورد اجاره استفاده کند، اما در حالتی که این قرارداد اجاره تمدید نشود و مستاجر همچنان به سکونت و تصرف ادامه دهد و حاضر به تخلیه ملک نباشد موجر می‌تواند علیه او در دادگاه طرح دعوای تخلیه ید کند.
مبنای طرح دعوای تخلیه ید قراردادی است که بین طرفین وجود داشته و اکنون موعد آن به پایان رسیده‌است؛ به این معنا که شروع تصرف مستاجر قانونی و به حق بوده اما ادامه‌ی این تصرف پس از انقضای مدت قرارداد غیرقانونی است.
ارکان دعوای تخلیه ید
برای طرح دعوای تخلیه ید باید ارکانی وجود داشته باشد که در ادامه به بیان این ارکان می‌پردازم؛
- اولین و پایه‌ای ترین رکن برای طرح دعوای تخلیه ید وجود قرارداد بین فرد مالک و متصرف می‌باشد، به این معنا که توافقی بین طرفین دعوا وجود داشته است که ملک را به صورت امانی و بر اساس قرارداد در اختیار متصرف قرار داده است.
- رکن دوم برای طرح این دعوا انقضای مدت قرارداد یا از بین رفتن آن است؛ به این معنا که قرارداد به هر طریق ممکن به پایان رسیده باشد یا فسخ شده باشد و در نتیجه مالک دیگر اجازه تصرف به متصرف نداده باشد.
- رکن سوم جهت طرح دعوای تخلیه ید خودداری متصرف از تخلیه ملک است اگر متصرف بعد از پایان مدت قرارداد به هر دلیلی از تخلیه ملک خودداری کند تصرف او بدون اذن بوده و شکلی غاصبانه دارد و در این صورت مالک می‌تواند علیه متصرف طرح دعوای تخلیه کند.
تفاوت دعوای تخلیه و خلع ید
در دعوای خلع ید بین متصرف و مالک قراردادی که در آن نحوه تخلیه مقرر شده باشد موجود نیست.
به عبارت دیگر در خلع ید تصرفات متصرف فعلی از همان ابتدا غاصبانه بوده است در صورتی که در دعوای تخلیه نبوده است؛ بلکه از زمانی که موعد تحویل بر اساس قرارداد فرا می‌رسد و شخص اقدام به تخلیه نمی‌کند تصرف او غاصبانه می‌شود.
نکته مهم در خصوص تفاوت دعوای خلع ید و تخلیه ید در آن است که، در دعوای خلع ید هیچ گونه قرارداد و عقدی میان طرفین دعوا یعنی مالک و متصرف وجود ندارد در حالی که در دعوای تخلیه بین مالک و متصرف اجاره‌ای وجود دارد و دعوای تخلیه به دلیل اتمام موعد اجاره و عدم تخلیه مورد اجاره و تخلف متصرف طرح می‌شود.
نکته دیگر آن است که دعوای تخلیه ید یک دعوای غیر مالی است اما دعوای خلع ید دعوایی مالی است که آثار مربوط به خود را دارد.
تخلیه ید در قانون روابط موجر و مستاجر
مقررات و قوانین مربوط به بحث تخلیه ید در قانون روابط موجر و مستاجر سال ۵۶ مطرح شده است بر اساس این قانون تنها با انقضای مدت اجاره مالک نمی‌تواند از مستاجر تقاضای تخلیه کند چرا که علاوه بر این مورد باید موارد دیگری را نیز ثابت نماید.
این موارد به شرح زیر است؛
در صورتی که مستاجر مال مورد اجاره را بدون اجازه موجر به شخص ثالثی انتقال بدهد بر اساس آنچه در قانون روابط موجر و مستاجر سال ۱۳۵۶ آمده است مستاجر حقی برای انتقال ملک به ثالث ندارد و بنابراین در این حالت مالک می‌تواند دعوای تخلیه را طرح نماید.
همچنین حالت دیگر آن است که مستاجر اجاره بها را با وجود ارسال اظهارنامه و طی شدن مدت زمان قانونی پرداخت نکند در این حالت نیز موجر حق دارد دعوای تخلیه را طرح کند.
مورد دیگر که به موجر اجازه طرح دعوای تخلیه را می‌دهد آن است که مستاجر شغل تعیین شده برای ملک اجاره داده شده را تغییر دهد و یا آنکه در نگهداری از عین مستاجره دچار افراط و تفریط شود.
همچنین زمانی که موجر بخواهد جهت تخریب و نوسازی ملک مورد اجاره اقدام کند می‌تواند تخلیه ید را بخواهد.
حالت دیگر آن است که موجر نیاز شخصی برای تجارت شخصی خود و یا ایجاد کسب و کار خود را داشته باشد و یا آن که بخواهد برای سکونت خود یا نزدیکان همچون فرزندان پدر و مادر و یا همسر خود ملک را به کار گیرد در این حالت نیز می‌تواند دعوای تخلیه ید را طرح نماید.
اجرای احکام تخلیه ید
با دریافت حکم تخلیه ید از شورای حل اختلاف موجر می‌تواند برای صدور اجراییه اقدام کند بعد از صادر شدن اجراییه به مستاجر اخطار و مهلت ۱۰ روزه‌ای داده می‌شود که ملک را تخلیه کرده و تسلیم موجر کند و در صورتی که مستاجر اقدام نکند اجرای حکم تخلیه ید به صورت قهری و اجباری انجام می‌شود.
رسیدگی به دعوای تخلیه ید
در این بخش از مقاله به روند رسیدگی به دعوای تخلیه ید و نحوه اجرای حکم در این دعاوی پرداخته‌ایم. همچنین مدارک لازم برای طرح دعوای تخلیه در ادامه بررسی شده است.
رسیدگی به دعوای تخلیه ید در دادگاه
در دعوای تخلیه ید اختلافی بر سر مالکیت وجود ندارد بلکه این دعوا زمانی رخ می‌دهد که شخصی ملک متعلق به خود را به موجب یکی از عقود اذنی مانند اجاره عاریه ودیعه و… به دیگری تحویل داده است و اینکه مالک اقامه دعوا کرده است که مدت زمان اذن پایان یافته و متصرف باید ملک را مسترد نماید. در حالی که خوانده دعوا اعتقاد دارد هنوز اذن باقی است و می‌تواند از ملک فعلا استفاده کند.
بنابراین در دعوای تخلیه ید اختلاف دو طرف بر سر مشروعیت و قانونی بودن ادامه تصرفات مستاجر است.
اگر دادگاه احراز کند که هنوز از مدت حق تصرف باقی است دعوای خواهان را رد می‌کند اما اگر دادگاه به این نتیجه برسد که اذن یا حقی که برای متصرف ایجاد شده بود پایان یافته و ایشان باید ملک را در اختیار مالک قرار دهد دعوای تخلیه وارد و خوانده را محکوم به تخلیه ملک خواهد کرد.
به استناد بند ۴ ماده ۱۲ قانون جدید شوراهای حل اختلاف دعاوی تخلیه عین مستاجره در صلاحیت دادگاه‌های صلح است.
اجرای حکم تخلیه ید
پس از ثبت درخواست تخلیه ید و دریافت حکم تخلیه و گذشت ۲۴ ساعت از زمان صدور و اعلام رای مستاجر مکلف است که پس از ۷۲ ساعت ملک را تخلیه کند مالک نیز مکلف است که ودیعه و پول رهن مستاجر را به او بازگرداند و قبض آنها را به دادگاه ارائه کند.
پس از این مراحل در صورت استنکاف مستاجر از تخلیه، به دستور مرجع قضایی دستور تخلیه قهرا اجرا می‌شود.
مدارک مورد نیاز در دعوای تخلیه ید
جهت طرح دعوای تخلیه ید و ارائه و تنظیم دادخواست آن باید مدارک ذیل را ضمیمه کرد؛ از جمله مهم‌ترین مدارک تصویر سند مالکیت ملک مورد نظر، برگه درخواست موجر، ارائه مدارک شناسایی برای احراز هویت، ارائه نظر کارشناسی، مدارک تحقیقات محلی و منطقه‌ای به همراه مدارک معاینه محلی توسط کارشناسان در صورت نیاز می‌باشد.
رسیدگی به دعوای خلع ید
در این قسمت از مقاله به مباحث مرتبط با رسیدگی به دعوای خلع ید و اجرای احکام خلع ید پرداخته‌ام و همچنین موضوع دعوای خلع ید در املاک مشاعی را مطالعه و بررسی کرده‌ام.
رسیدگی به دعوای خلع ید در دادگاه
در خصوص املاکی که برای آنها دعوای خلع ید اقامه شده است اگر از املاکی باشد که سابقه ثبتی دارد در این صورت کسی مالک این ملک محسوب می‌گردد که سند رسمی مالکیت به نام او باشد.
این نکته از رای وحدت رویه شماره ۶۷۲ هیأت عمومی دیوان عالی کشور متبادر می‌شود. اما در خصوص املاکی که سازمان ثبت اسناد هیچگاه سند به نام آن صادر نکرده باشد و اساسا ملک فاقد سند رسمی مالکیت باشد خواهان می‌تواند مالکیت خود را با ادله دیگر همچون اسناد عادی یا گواه شهود یا تحقیقات محلی و… اثبات نماید.
دعوای خلع ید یکی از دعاوی رایج حقوقی است که رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه است؛ به این دلیل که موضوع دعوای خلع ید اموال غیرمنقول است، این دعوا تنها در صلاحیت دادگاه است و شورای حل اختلاف در این خصوص صلاحیتی ندارد. بنابراین دادگاه محل وقوع مال غیر منقول صالح به رسیدگی است.
اجرای احکام خلع ید
زمانی که دادگاه حکم قطعی دعوا را صادر کرد و این حکم به خواهان ابلاغ شد؛ خواهان باید اجرای این حکم را از اجرای احکام مدنی درخواست کند تا اجراییه صادر شود، برای اجرای حکم مامور اجرا اقدام به انجام عملیات اجرایی می‌نماید.
در خصوص اجرای احکام دعاوی خلع ید تفاوت چندانی با سایر احکام مدنی وجود ندارد.
خلع ید از املاک مشاعی
زمانی که دو یا چند نفر بر ملکی به صورت مشاعی مالکیت داشته باشند به آن معناست که بر هر ذره آن مالکیت دارند؛ اما این موجب نمی‌شود که آنها بتوانند در خصوص آن ملک ادعای مالکیت مستقل داشته باشند و بنابراین مالکین یک ملک مشاع بدون اذن و اجازه دیگری حق تصرف در آن مال مشترک را ندارند.
در خصوص بحث خلع ید از ملک مشاعی باید ماده ۴۳ قانون آیین دادرسی مدنی را در نظر داشت که در این خصوص بیان می‌دارد در مواردی که حکم خلع ید علیه متصرف ملک مشاع به نفع مالک قسمتی از آن صادر شده باشد از تمام ملک خلع ید می‌شود ولی تصرف محکوم له در ملک خلع ید شده مشمول مقررات املاک مشاعی است.
البته در خصوص مقررات املاک مشاعی آنچه از مواد ۵۷۶ و ۵۸۲ قانون مدنی متبادر می‌شود آن است که تصرف هر شریک در ملک مشاع را منوط به اذن سایر شرکا دانسته است و اگر اذن نباشد متصرف ضامن است.
بنابراین در دعوای خلع ید زمانی محکوم له می‌تواند تقاضای تحویل ملک متنازع را به نفع خود داشته باشد که از سایر شرکا اذن داشته باشد.
باید این نکته را در نظر داشت که در خصوص طرح دعوای خلع ید در رابطه با ملک مشاعی نیاز به طرح دعوا علیه همه شرکا نیست؛ همچنین دعوای خلع ید باید علیه متصرف ملک مشاعی طرح شود ممکن است متصرف جز شرکا باشد یا هیچگونه مالکیتی بر ملک نداشته باشد.
مدارک مورد نیاز در دعوای خلع ید
جهت طرح دعوای خلع ید ارائه مدارکی به دادگاه لازم است؛ از جمله این مدارک شامل تصویر مصدق سند مالکیت است که مبنای طرح دعوا می‌باشد.
همچنین ارائه کارت شناسایی ملی جهت احراز هویت و پرداخت هزینه‌های دادرسی لازم است.
درخواست جلب نظر کارشناس و استماع شهادت شهود و مطلعین از جمله مدارکی است که می‌تواند مبنای بررسی و رسیدگی به دعوای خلع ید قرار گیرد. حضور شهود از جمله عواملی است که به تسریع روند رسیدگی کمک می‌کند.
تحقیقات محلی و معاینه محلی در خصوص ملک مورد تصرف از دیگر موارد و مدارک کمک کننده در خصوص تصمیم گیری دادگاه است.
دادخواست خلع ید و تخلیه ید
در این قسمت از مقاله به بررسی مستندات خواهان دعوا در هر دو دعوای خلع ید و تخلیه ید پرداخته‌ام؛ توصیه می‌کنم مطالعه این بخش را برای کسب اطلاعات بیشتر دنبال کنید.
مبنای دادخواست تخلیه ید
همانطور که در بحث ارکان دعوای تخلیه ید بیان کردیم، دعوای تخلیه بر اساس یک قرارداد موجود فی مابین مالک و متصرف مطرح می‌شود که این قرارداد به هر دلیلی مانند انقضای مدت و یا سایر دلایل پایان یافته است؛ بنابراین امکان طرح دادخواست تخلیه بر اساس یک قرارداد اجاره عادی و یا اجاره نامه رسمی امکان‌پذیر است.
دادخواست خلع ید با سند عادی
یکی از مهم‌ترین شروط اصلی برای طرح دعوای خلع ید ارائه سند مالکیت رسمی است. در واقع طرح دعوای خلع ید با استناد به سند عادی امکان پذیر نیست.
البته گاها می‌توان با استناد به اسناد عادی دعوای خلع ید مطرح کرد که مستلزم طی کردن مسیر طولانی‌تری است زیرا ابتدا باید با همان سند عادی دادخواست اثبات مالکیت در دادگاه مطرح کرد تا با اخذ حکم قطعی مالکیت ملک بتوان طرح دعوای خلع ید کرد.
مراجع صالح برای رسیدگی دعوای خلع ید و تخلیه ید
مرجع رسیدگی به دعاوی خلع ید و تخلیه ید بر اساس آخرین اصلاحات قانونی را در ادامه مقاله بررسی کرده‌ام؛ جزییات مرتبط با مرجع صالح در هر یک از دعاوی در ادامه مطالعه می‌شود.
مرجع صالح دعوای خلع ید
مطابق قانون آیین دادرسی مدنی طرح دعوای خلع ید در صلاحیت مراجع قضایی و حقوقی قرار دارد؛ بنابراین دادگاه‌های بدوی مختص طرح این نوع دعاوی هستند، از جهت صلاحیت محلی، طرح این دعواها باید در محل وقوع ملک انجام شود زیرا مرجع صالح برای رسیدگی به دعوای خلع ید دادگاه محل وقوع ملک است.
به طور کلی دعاوی مربوط به تصرف عدوانی ممانعت و مزاحمت در صلاحیت ذاتی دادگاه صلح محل وقوع ملک است به استناد بند ۲ ماده ۱۲ قانون شورای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲ که پیش از این رسیدگی به این دعاوی در صلاحیت دادگاه عمومی محله وقوع ملک بود.
مرجع صالح دعوای تخلیه ید
رسیدگی به بحث حکم تخلیه ید می‌تواند در صلاحیت شورای حل اختلاف و یا دادگاه عمومی قرار گیرد؛ زیرا بر اساس قانون شورای حل اختلاف زمانی صلاحیت رسیدگی به دستور تخلیه را دارد که قرارداد اجاره عادی باشد و امضای دو شاهد در قرارداد وجود داشته باشد و این قرارداد مکتوب و دارای مدت و مبلغ ذکر شده باشد.
اما در خصوص مواردی که قرارداد اجاره رسمی باشد مرجع صدور دستور تخلیه و صدور اجراییه آن دفتر اسناد رسمی تنظیم کننده سند و اداره اجرای ثبت است.
این نکته نیز قابل توجه است که صلاحیت شورای حل اختلاف در خصوص دعاوی تخلیه ید محدود به املاک مسکونی می‌شود و در خصوص تخلیه ید املاک تجاری شورا صلاحیت ندارد.
پرسش‌های متداول
منظور از دعوای خلع ید چیست؟
منظور از دعوای تخلیه ید چیست؟
دادگاه صالح برای رسیدگی به دعوای تخلیه و خلع چیست؟
طرح دعوای خلع ید و تخلیه با وکیل حقوقی متخصص بنیاد وکلا
آیا شما یا یکی از نزدیکان‌تان با مشکل دعوای خلع ید یا تخلیه مواجه هستید؟ گروه حقوقی بنیاد وکلا به عنوان معتبرترین مرکز حقوقی ایران در این زمینه تخصص و تجربه لازم را دارد تا شما را در هر مرحله از رسیدگی قانونی راهنمایی کند.
خدمات ما در حوزه دعاوی خلع ید و تخلیه شامل:
- تحلیل دقیق پرونده‌های مربوط به خلع ید و تخلیه توسط وکیل خلع ید و تخلیه
- نمایندگی قانونی در محاکم و فرآیندهای قضایی مربوط به خلع ید یا تخلیه
- راهنمایی در خصوص اقدامات پیشگیرانه و حقوقی در ارائه دادخواست تخلیه ید می‌شود.
اگر به دنبال وکیل متخصص دعاوی خلع ید و تخلیه هستید و می‌خواهید هر چه سریع‌تر با وکیل در موضوع ملکی مشورت کنید ، وارد صفحه مشاوره حقوقی خلع ید و تخلیه شوید و از روش‌های تلفنی و آنلاین استفاده کنید.
