فکر می‌کنید قانون درباره‌ی منع اشتغال زن توسط شوهر چه نظری دارد؟ آزادی انتخاب شغل و عدم اجبار افراد به انتخاب یا دست کشیدن از شغلی خاص، ازجمله مواردی است که قانون اساسی کشور به آن تأکید کرده است.
اصل بیست و هشتم این قانون صراحتا می‌گوید: «هر کس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست برگزیند…»
اما آیا همواره می‌توان به این قانون استناد کرد؟ در ادامه به پاسخ این پرسش به کمک وکیل متخصص خواهیم پرداخت.
منع اشتغال زوجه
ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی، پیش‌بینی کرده است که در بعضی موارد خاص، مرد می‌تواند همسر خود را از اشتغال منع کند. در این ماده آمده است: شوهر می‌تواند زن خود را از حرفه یا شغلی که منافی مصالح خانوادگی یا شأن خود یا زن باشد، منع کند.
طبق این قانون، مرد در سه مورد می‌تواند از اشتغال همسر خود جلوگیری کند:
- شغل زن منافی مصالح خانوادگی باشد.
- منافی حیثیت مرد باشد.
- منافی حیثیت خود او باشد.
- دادخواست منع اشتغال به کار زوجه
تشخیص این موضوع که یک شغل، منافی مصلحت خانواده، مرد یا زن است، کاملا به عرف بستگی دارد و ممکن است در بین خانواده ها متفاوت باشد.
به همین دلیل ممکن است شغلی که برای یک خانواده یا یک همسر، مخالف شئون تلقی می‌شود، برای خانواده یا همسری دیگر این گونه نباشد؛ بنابراین، تشخیص این موضوع، بر عهده قاضی است.
شوهر شخصا نمی‌تواند به محل کار همسرش مراجعه و منع اشتغال او را بخواهد؛ بلکه باید از طریق دادگاه، دادخواست منع اشتغال زوجه را تقدیم و بعد از گرفتن حکم، آن را به محل کار زن برده و به طور قانونی وی را از کار کردن منع کند.
بنابراین مرد نمی‌تواند به صرف ادعا، از اشتغال یا ادامه کار کردن همسرش جلوگیری به عمل آورد، بلکه در این مورد شوهر ابتدا باید به عنوان مدعی در دادگاه اقامه دعوی کند و بعد از اثبات منافی بودن شغل زن با مصالح خانوادگی یا حیثیت خود یا زن، منع او را از دادگاه بخواهد.
در این مورد، اگر به تشخیص دادگاه، کار کردن زن با مصالح خانوادگی یا حیثیت زن یا شوهر منافات نداشته باشد، مرد نمی‌تواند از آن جلوگیری کند.
از سوی وکیل تلفنی شایان ذکر است که شغل خلاف مصلحت خانواده با شغل مخالف حیثیت متفاوت است؛ به این معنا که ممکن است شغلی به مصلحت خانواده نباشد، در حالی که آن شغل لزوما خلاف حیثیت تلقی نمی‌شود.
منظور از مخالف حیثیت بودن یک شغل چیست؟
منظور از مخالف حیثیت بودن تا حدی از نظر عرف مشخص است. مشاغلی که عرف یا شرع آنها را تایید نکرده و برای یک زن مناسب نمی‌داند یا مشاغلی که مستلزم انجام دادن فعل حرام یا غیرقانونی است، می‌تواند در زمره مشاغل مخالف با حیثیت قرار گیرد.
اما ممکن است گاهی اوقات شغلی مخالف حیثیت نباشد، ولی به دلیل شرایطی که دارد، برای خانواده مضر تلقی شده و به مصلحت نباشد؛ مانند مشاغلی که ساعات کاری غیرمعمول دارند یا مشاغلی که مستلزم دوری زن برای مدت‌های طولانی از خانواده می‌شود.
در این موارد، هرچند ممکن است شغل زن طبق تعاریف ارائه شده، منافاتی با شئون و حیثیت خانواده یا زن و مرد نداشته باشد، اما به این دلیل که با شرایط خود، بنیان خانواده را بر هم می‌زند، ممکن است به مصلحت خانواده نباشد و در نتیجه از اشتغال به آن جلوگیری شود.
برای حل و فصل این اختلافات و آگاهی از حق و حقوق خود بهتر است با مشاوره حقوقی متخصص در امور خانواده گفتگو نمایید.
اگر امکان مراجعه حضوری یا تماس تلفنی با وکیل را ندارید، می‌توانید از طریق پیام رسان اختصاصی بنیاد وکلا مشاوره حقوقی آنلاین دریافت نمایید.
