این روزها متاسفانه کم و بیش بحث تجاوز جنسی در حالت بیهوشی به روش هایی مثل ریختن داروی خواب آور یا مستی یا روش های مشابه شنیده می شود و درمورد مجازات چنین اعمالی سوالات متعددی پرسیده می شود، لذا در این نوشتار مطالبی در این خصوص ارائه می گردد
قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ بر خلاف قانون مجازات قدیم که در آن سخنی از تجاوز جنسی در حالت بیهوشی به میان نیامده است، به بیان تجاوز جنسی در چنین حالاتی پرداخته و آن را تحت عنوان تجاوز به عنف معرفی کرده است.
به موجب تبصره ۲ قانون ۲۲۴ مجازات اسلامی: اگر شخصی به زنی که برای برقراری رابطه هیچگونه رضایتی ندارد، در حالت بیهوشی وی و یا در مستی و حالت خواب زنا کند، این کار او به عنوان تجاوز به عنف تلقی می شود.
بیهوشی: اگر فردی در عین دارا بودن علائم حیاتی توانایی پاسخگویی به محرک های حسی را نداشته باشد، وی را بیهوش تلقی کرده و این حالت او را بیهوشی می گویند.
رضایت: انجام عملی با میل و رغبت درونی و قلبی را رضایت می گویند؛ رضایت عمل مخالف نا رضایتی می باشد.
دریافت مشاوره حقوقی کیفری برای تسهیل روند بررسی این پرونده به همه شما توصیه می شود.
تجاوز جنسی
تجاوز جنسی گونه‌ای از انحرافات جنسی رایج در جامعه می باشد. در این نوع از روابط شخص به دلیل نا توانی در رفع نیازهای جنسی خود به صورت شرعی و قانونی، به استفاده از زور روی آورده و طرف مقابل را بدون کسب رضایت وی مورد تعرض قرار می دهد.
به عبارت دیگر تجاوز جنسی که نوعی خشونت جنسی مختوم به آمیزش جنسی می باشد، عبارت است از برقراری رابطه جنسی با فردی که هیچ گونه رضایتی به انجام این کار ندارد؛ این کار نه تنها حمله ای به جسم و کالبد فرد محسوب می شود، بلکه آسیبی بسیار عمیق به روح و روان وی وارد می کند.
شخصی که مرتکب عمل تجاوز می شود را اصطلاحا تجاوز گر می نامند.
انواع تجاوز جنسی
تجاوز جنسی یکی از رایج ترین و بزرگ ترین معضلات اجتماعی است که در قالب های گوناگونی نظیر کودک آزاری از نوع آزار جنسی، تجاوز به محارم، سادیسم جنسی، پورنوگرافی و عورت نمایی شکل می گیرد.
این دسته از مشکلات غالبا در دو حالت خود آزاری یا ماسوخیسم و دیگر آزاری یا سادیسم خودنمایی می کنند.
جالب است بدانید که روی آوردن به تجاوز جنسی تنها مختص به افرادی که شرایط برقراری رابطه با جنس مخالف و یا حتی موافق را ندارند، نبوده و در بسیاری از موارد دیده شده است که در میان تجاوزگران افراد دارای همسر و فرزند نیز دیده می شود.
تجاوز به عنف
تجاوز به عنف از جمله جرم هایی است که از نظر قانون مجازات اسلامی در ردیف جرم های جنایی قرار می گیرد.
معنای لغوی عنف، خشونت و زور می باشد؛ بنابراین تجاوز به عنف به معنای انجام رابطه نا مشروع و نزدیکی جنسی به زنی است که از انجام این کار راضی نیست و مرد با استفاده از قهر و غلبه این رابطه را بر قرار می سازد.
مجازات تجاوز به عنف
همانگونه که پیش تر نیز اشاره کردیم، به موجب ماده ۸۲ قانون مجازات اسلامی، جزای افرادی که مرتکب تجاوز به عنف می شوند، فارغ از پیر یا جوان بودن و متاهل یا مجرد بودن، اعدام می باشد.
تفاوت تجاوز جنسی و رابطه نا مشروع خود خواسته در چیست؟
وادار کردن فردی از طریق ضرب و جرح، اعمال خشونت و تهدید به عمل بزهکارانه به بر قراری رابطه جنسی و یا وادار کردن وی به تحمل عمل جنسی قابل مقایسه با نزدیکی را تجاوز جنسی می گویند.
این در حالی است که رابطه نا مشروع خود خواسته، مهم ترین نوع رابطه نا مشروع اثبات شده می باشد. در صورت وقوع این موضوع، فرد می تواند از همسر خود به جرم خیانت شکایت کند.
این رابطه می تواند شامل بوسیدن، ارتباط فیزیکی و یا ارتباطات کلامی خارج از عرف زن شوهردار با مرد نا محرم باشد.
همانگونه که پیش تر اشاره کردیم، انجام عمل زنا که با زور زانی و قهر و غلبه زانیه صورت بپذیرد، تجاوز جنسی نامیده می شود. زنا به معنای برقراری رابطه جنسی و انجام عمل دخول بین زن و مردی است که زوجیت ندارند.
تفاوت زنا و رابطه نامشروع
ذکر اینم نکته مهم است که هر جا سخن از رابطه نا مشروع بود، منظور رابطه جنسی نیست؛ به عبارت دیگر هر گونه عملی متعارض با عفت عمومی جامعه که از فرد سر بزند، رابطه نا مشروع است.
برای مثال دوستی دختر و پسر و رد و بدل پیامک، سخنان مبتذل و مستهجن نیز نوعی از رابطه نا مشروع در نظر گرفته می شود؛ بنابراین رابطه نامشروع می تواند معاشرت بین دو نفر باشد بدون این که با یکدیگر رابطه جنسی داشته باشند.
این در حالی است که زنا به معنای برقراری رابطه جنسی و انجام عمل دخول بین زن و مردی است که زوجیت ندارند، پس می توان نتیجه گرفت که رابطه نا مشروع به طور کلی با زنا متفاوت می باشند.
مجازات افرادی که به رابطه نا مشروع روی آورده اند، ۹۹ ضربه شلاق تعزیری و مجازات آنان که گرفتار زنا شده اند، ۱۰۰ ضربه شلاق حدی است.
زانی و زانیه
مردی که مرتکب جرم زنا شده است و یا به عبارت دیگر مرد زنا کار را زانی می گویند؛ زانیه زنی است که در امر زنا شرکت داشته و او نیز زنا کار محسوب می شود.
در این حالت آنچه اهمیت دارد، عالم و دانا بودن زانیه نیست. بلکه اثبات قهر و غلبه و زور بر زانیه می باشد که این ویژگی در فردی که دیگری را به قصد زنا بیهوش می کند، وجود دارد.
گاه حتی پیش می آید که زانی با هدف و نیت انجام زنا، زانیه را به قتل می رساند، در چنین مورد عنف بودن این رابطه برای دادگاه کاملا روشن است.
بی جان بودن زانیه را دلیل بر عنف بودن کار زانی در نظر نمی گیرند. بلکه در این حالت ماهیت کار وی را مد نظر قرار می دهند که در حین بی اراده بودن زانیه، زانی با زورگویی این عمل را انجام داده است.
این کار زانی عرفا تحت عنوان تجاوز جنسی به عنف شناخته شده و حداکثر مجازات را برای وی به دنبال خواهد داشت. بنابراین می توان گفت در عنف بودن بیهوش کردن فرد به قصد زنا هیچگونه شکی وجود ندارد.
بی هوش کردن فرد با اهداف دیگر نظیر طبابت و تجاوز جنسی
در رابطه با بیهوش کردن فرد با اهدافی نظیر طبابت و تجاوز جنسی می توان گفت که باید بحث را از دو دیدگاه مورد بررسی قرار داد: اول حکم بیهوش کردن و دوم حکم زنا.
بیهوش کردن به دو شکل صورت می پذیرد: بیهوش کردن فرد یا به صورت مجوز دار و یا به صورت بی مجوز انجام می شود.
اگر فردی دارای مجوز نسبت به بیهوشی فردی دیگر اقدام نماید، به علت مجاز بودن عملی که انجام داده است، هیچگونه مسئولیت کیفری وی را تهدید نکرده و از این لحاظ قابل پیگیری نمی باشد.
در حالت دیگر ممکن است که این عمل بدون کسب مجوز صورت بگیرد.
در این صورت شخص قابل پیگیری بوده و کار وی ارتکاب جرم محسوب می گردد، اما باید در نظر داشت که این حالت در هنگام ارتکاب فرد زانی به انجام زنا، همچون حالتی تلقی می شود که وی زانیه را در حالت بیهوشی پیدا کرده است.
به عبارت دیگر عمل بیهوش کردن فرد ارتباطی با تجاوز جنسی به وی ندارد؛ زیرا اگر بیهوشی وی با مجوز شکل گرفته باشد که در این صورت حکم آن مشخص است، اما اگر بیهوشی بدن مجوز صورت گرفته باشد، چون در آن زمان قصد و نیتی به منظور انجام زنا وجود نداشته است، نمی توان گفت که زانی این کار را با توسل به زور انجام داده و تجاوز جنسی با اکراه فرد انجام شده است.
بنابراین در این حالت به دلیل وجود شک، تمسک به عمومیت یا اطلاق عنوان اغتصاب ممکن نیست.
بی هوش یافتن فرد بی هوش: در این حالت فرد زانی در بیهوش نمودن زانیه هیچگونه نقش و دخالتی ندارد، بلکه وی را در همان حالت بیهوشی پیدا کرده و از فرصت پیش آمده برای تجاوز جنسی استفاده می کند.
حکم چنین حالتی بنا بر نظر وکیل تلفنی یا حضوری مطابق قانون مشخص می باشد، اما چون زانی در بیهوش کردن زانیه دخالتی نداشته است، عمل وی همچون تجاوز جنسی به مرده تلقی می گردد.
حکم تجاوز جنسی به فرد بیهوش یا مست
قانون مجازات اسلامی حکم افرادی را که به تجاوز جنسی به فرد بی هوش روی می آورند، به طور مطلق اعدام عنوان کرده است.
در رابطه با تجاوز جنسی به فردی که بی هوش است، چند حالت زیر ممکن است:
- در حالت نخست ممکن است زانی ابتدا زانیه را بیهوش ساخته و سپس به تجاوز جنسی به وی پرداخته باشد.
- در دومین حالت ممکن است که زانی ابتدا زانیه را در حالت بیهوشی پیدا کرده و سپس نسبت به تجاوز جنسی به وی اقدام نموده باشد.
در رابطه با مورد اول می توان دو حالت را در نظر گرفت:
- اول این که فرد زانی با قصد و نیت تجاوز جنسی، زانیه را بیهوش کند.
- دوم این که فرد زانی با نیت و انگیزه ای غیر از تجاوز جنسی همچون طبابت زانیه را بیهوش ساخته و پس آن انگیزه تجاوز جنسی به وی فراهم گردد.
هیچگونه شکی در رابطه با این موضوع که فرد زانی و انجام دهنده تجاوز جنسی به زانیه ای که در حالت بیهوشی به سر می برد، مرتکب زنا شده است، وجود ندارد؛ زیرا آثار زنا و تجاوز جنسی در این مورد وجود دارد.
تجاوز جنسی به میت نیز زنا محسوب شده و می توان گفت که تجاوز جنسی به فردی که بیهوش است، همچون تجاوز جنسی به میت می باشد و این مورد را نیز شامل می گردد.
در رابطه با آنچه در بالا ذکر شد، اختلاف نظرهایی در مورد عنف بودن و یا نبودن این اعمال و صدور حکم اعدام و یا عدم آن وجود دارد.
بر اساس آیات و روایات حکم اعدام برای چهار مورد در نظر گرفته می شود که سازگارترین مورد آن با بیهوشی اغتصاب فرج در تجاوز جنسی می باشد.
در رابطه با این موضوع بین فقها اختلافی وجود ندارد و همه آنان معتقدند که مجازات تجاوز جنسی اعدام می باشد.
بر اساس بند (د) ماده ۸۲ قانون مجازات اسلامی تجاوز جنسی و زنا با زنی که خوابیده و یا بیهوش است، نه به عنوان تجاوز به عنف و نه به عنوان زنای اکراهی شناخته می شود تا باعث حد قتل گردد.
با این وجود برخی از نویسندگان بر این باورند که جهل و خواب فردی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است، اجباری معنوی است که لازم است حد قتل برای آن در نظر گرفته شود.
اکراه و زنای اکراهی
در ماده ۸۲ قانون مجازات اسلامی به اکراه اشاره شده است. اکراه معنایی کاملا متفاوت با عنف داشته که در آن شخص را نسبت به انجام امری که مورد تمایل وی نیست، بیم داده و تهدید می نمایند و هین امر باعث تن دادن وی به انجام آن عمل ناخوشایند خواهد شد.
در اکراه قصد انجام دادن عملی وجود دارد که به دلیل وجود زور و تهدید در آن، اختیار انجام دهنده این عمل سلب شده است.
با وجود این تعاریف در زنای اکراهی، عنفی وجود نداشته و زانیه به دلیل ترس از تهدید به قتل، افشای راز و مواردی از این قبیل در برابر زانی مقاومت نکرده و تسلیم وی می گردد.
بدون شک اجبار بالاترین حد اکراه بوده که در آن نه اختیاری وجود دارد و نه قصد فعلی. با توجه به آن چه تا کنون گفته شد، تعبیری برای تجاوز جنسی به عنف در متون فقهی آورده نشده است.
در این رابطه و مخصوصا در رابطه با خواب بودن زانیه نظر واحدی میان فقها وجود ندارد. اما غالب فقیهان معتقدند که قتل نتیجه چنین زنایی نیست؛ زیرا بسیاری از آنان بر این باورند که ممکن است فرد زانیه در مورد خواب بودن و یا بیهوشی و مستی خود صادق نباشد و به همین دلیل صدور حکم قتل در چنین شرایطی دارای شک و شبهه می باشد.
در چنین شرایط سختی نیازی نیست خودتان به تنهایی با همه چیز دست و پنجه نرم کنید. شکایت خود را به وکیل کیفری بسپارید.
