جریمه بیمه نکردن کارگر توسط کارفرما به یکی از وظایف کارفرما در مقابل کارگر باز‌می‌گردد. در واقع بیمه شدن کارگر توسط کارفرما یک وظیفه قانونی به عهده کارفرما است. و اصولا وظایف قانونی با نتایجی برای متخلف همراه هستند.
در این نوشته قصد دارم به موضوع جرایم قابل پرداخت توسط کارفرما در صورت بیمه نکردن کارگر بپردازم. اما برای این موضوع ضروری است که اول بدانیم حق بیمه برای چه اشخاصی پرداخت میشود و اصلا چرا پرداخت شدن حق بیمه برای کارگر یک مزیت به شمار می‌آید.
پس اگر شما هم می‌خواهید پاسخ سوال‌های مختلفی همچون موارد زیر را بدانید، صفحه درستی را باز کرده‌اید. تا پایان این نوشته با من همراه شوید.
- داشتن بیمه کار چه مزایایی برایم دارد؟
- چگونه متوجه شوم که حق بیمه برایم پرداخت شده است؟
- در صورتی که کارفرما حق بیمه مرا پرداخت نکرده بود، چه اقدامی می‌توانم انجام دهم؟
آشنایی با مفهوم بیمه در قانون کار
سازمان تامین اجتماعی، به عنوان سازمان متولی بیمه برای کارگران معرفی شده است. مطابق با قانون این سازمان، یکی از روشهای بیمه شدن اشخاص آن است که قرارداد کار فعال داشته باشند و در نتیجه قرارداد کار، کارفرما متعهد به پرداخت حق بیمه شود.
با توجه به اهمیت بیمه و مزایای آن از یک سو، و از سوی دیگر تعداد کثیر مشمولین قانون کار، اهمیت بیمه کار آشکار است. به همین سبب و پیش از ورود به بخش‌های تخصصی‌تر، در این بخش قصد دارم موضوعات و مفاهیم اصلی را توضیح دهم.
این موارد شامل قانون کار به عنوان قانون حاکم، کارگر و کارفرما به عنوان طرفین یک رابطه کار و نیز بیمه کار است. در ادامه به معرفی هر کدام از این موارد خواهم پرداخت.
قانون کار، قانون حمایت از کارگر
قانون کار به عنوان قانون حمایتی کارگر در مقابل کارفرما تصویب شده است. فلسفه حمایتی داشتن قانون کار، به این معناست که مواد این قانون برای حمایت از حقوق کارگران پیشبینی شده است.
اما نکته دیگری هم در قوانین حمایتی وجود دارد. آن هم عبارت است از وجهه الزامی داشتن قوانین حمایتی.
به عبارت دیگر، برای آن که یک قانون حمایتی به درستی اجرا شود، باید رعایت مواد قانونی آن برای همگان الزامی باشد. پس زمانی که از حمایتی بودن قانون کار صحبت می‌کنیم، منظورمان به حقوق قانونی و الزامی کارگر است.
حق بیمه از جمله حقوق کارگر است که در قانون کار به آن اشاره گردیده. در واقع در ماده ۱۴۸ از این قانون، دقیقا به موضوع بیمه کارگران پرداخته شده است.
مطابق با این ماده، کلیه کارفرمایان باید بر اساس قانون تامین اجتماعی برای کارگران خود بیمه تهیه نمایند. محتوای ماده دقیقا اینگونه است که:
ماده ۱۴۸ – کارفرمایان کارگاههای مشمول این قانون مکلف هستند بر اساس قانون تامین اجتماعی، نسبت به بیمه نمودن کارگران واحد خود اقدام نمایند.
همانگونه که مشاهده شد، در این ماده به یکی از حقوق حمایتی کارگر اشاره شده است. البته که حق بیمه تنها حق قانونی کارگر نیست. اما در این نوشته قصد دارم به موضوع حق بیمه بپردازم. به همین سبب بهتر است که ماده یاد شده را برای درک بهتر توضیح دهم.
در این ماده به مفاهیم متعددی اشاره شده است. مواردی همچون کارفرما، کارگر و کارگاه. در توضیح این مفاهیم به طور کلی باید اشاره کنم که تماما موضوعات مشمول قانون کار هستند. در نتیجه در خود قانون کار باید به دنبال آنها بگردیم.
در نظر داشته باشید که قانون کار، برای حمایت از حقوق کارگران در مقابل کارفرمایان تصویب گردید. در نتیجه زمانی که از حقوق قانونی کارگر صحبت می‌کنیم، بدیهی است که باید کارگر را مطابق با قانون کار بشناسیم.
و یکی از مهم‌ترین حقوق کارگران نیز حق بیمه است. بر این حق حتی در ماده ۳۶ قانون تامین اجتماعی نیز مجددا تاکید شده است.
در واقع مطابق با این ماده، کارفرما در صورتی که از وظیفه قانونی خود در بیمه کردن کارگر سر باز زند، باید جریمه بپردازد.
حال که دانستیم قانون کار به قصد حمایت از کارگر تصویب شده است، در بندهای بعدی با مفاهیم کارگر و کارفرما آشنا خواهیم شد.
تعریف کارگر مطابق با قانون کار
قانون کار در سال ۱۳۶۹ تصویب شده است. در این قانون به موضوعات مختلفی حول محور روابط کارگر و کارفرما پرداخته شده است. اما فصل اول از قانون، به معرفی ارکان‌های مختلف مرتبط با قانون اختصاص یافته است. به نحوی که از ماده اول تا پنجم این قانون، تعریف مفاهیم مورد نیاز ما را در اختیارمان قرار میدهد.
از آن میان در ماده اول اشاره شده است که چه اشخاصی باید از قانون کار پیروی نمایند. در این ماده آمده است که:
ماده ۱ – کلیه کارفرمایان، کارگران، کارگاه‌ها، مؤسسات تولیدی، صنعتی، خدماتی و کشاورزی مکلف به تبعیت از این قانون می‌باشند.
پس همانگونه که مشاهده میکنید، حوزه و صنایع مختلفی مشمول قانون کار هستند. این امر بر دامنه سلطه قانون کار و در نتیجه بر اهمیت آن اشاره دارد.
حال در ماده دوم از قانون، به تعریف کارگر پرداخته شده است. مطابق با این ماده، کارگر در مقابل دریافت حق السعی، برای کارفرما کار می‌کند.
عین محتوای ماده اینگونه است:
ماده ۲ – کارگر از لحاظ این قانون کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق‌السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست‌کارفرما کار می‌کند.
در ماده یاد شده تعریف کارگر به دریافت حق السعی و کار کردن برای کارفرما مرتبط شده است. پس مشاهده میکنید که اولا کارگر برای خود کار نمی‌کند و ثانیا برای کاری که انجام میدهد مزدی دریافت می‌کند.
اما چه اشخاصی به عنوان کارگر مشمول قانون کار شناخته خواهند شد؟
کلیه افرادی که در یکی از حوزه‌های یاد شده در ماده اول فعالیت می‌کنند. البته به شرط آن که در مقابل دریافت مبلغی مزد، کاری را برای دیگری انجام دهند.
همچنین در ماده ۷ از قانون کار، اشاره شده است که بین کارگر و کارفرما، قرارداد کار منعقد میشود. پس رابطه کارگری و کارفرمایی را باید از توافقات طرفین به دست آورد.
در نظر داشته باشید که دامنه شمول قانون کار بسیار وسیع است. به نحوی که اصولا هر نوع رابطه‌ای که در یکی از صنایع یاد شده در بالا را میتواند در بر گیرد. البته به شرط آن که، یکی در ازای دریافت مزد برای دیگری کاری انجام دهد.
و این شخصی که مطابق با قانون کار، کارگر محسوب میشود، از حقوق قانونی برخوردار خواهد بود. از جمله حقوق قانونی کارگر نیز دانستیم که حق بیمه است.
پس زمانی که از بیمه شدن کارگران صحبت می‌کنیم، دانستیم که چه اشخاصی منظور ما هستند. اما چه کسی باید کارگر را بیمه کند؟
به فرد مسئول و متعهد جهت بیمه کردن کارگر، کارفرما گفته میشود. در بند بعدی با کارفرما بیشتر آشنا خواهیم شد.
کارفرما مطابق با قانون کار
در بندهای قبلی با کارگر آشنا شدید. همچنین دانستید که داشتن بیمه یکی از حقوق قانونی کارگر است. علاوه بر این اشاره کردم که پرداخت حق بیمه کارگر، وظیفه و تعهد کارفرما است. در این بند قصد دارم به معرفی جامع‌تر از کارفرما بپردازم.
کارفرما در ماده ۳ از قانون کار معرفی شده است. ابتدا با اصل ماده شویم:
ماده ۳ – کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حق‌السعی کار می‌کند.
همانطور که مشاهده میکنید، کارفرما طرف دوم از قرارداد کار است. یعنی شخصی است که از کارگر، انجام اقداماتی را تقاضا می‌کند. و در مقابل به کارگر، حق السعی یا دستمزد می‌پردازد.
در این ماده اشاره شده است که کارفرما میتواند شخص حقیقی یا شخص حقوقی باشد. شخص حقیقی به کلیه افراد انسانی گفته میشود. تفاوتی ندارد که شخص تبعه ایران باشد یا نباشد. صرفا کافی است که کارفرما، یک شخص خاص باشد.
اما منظور از اشخاص حقوقی، کلیه شرکت‌های تجاری یا موسسات غیرتجاری هستند. برای آن که یک شخص حقوقی به رسمیت شناخته شود، باید در سامانه ثبت شرکت‌های تجاری، ثبت نام موفق کرده باشد.
به عبارت دیگر، شخص حقوقی زمانی میتواند تاسیس شود و فعالیت نماید، که مشخصه‌های هویتی داشته باشد. در واقع همانگونه که اتباع ایرانی کد ملی و شماره شناسنامه دارند، اشخاص حقوقی ایرانی نیز مشخصه‌های خود را دارا هستند.
برای اشخاص حقوقی، یک شناسه ملی و یک شماره ثبت اختصاص داده میشود. به کمک این دو شناسه که به آن شخص حقوقی اختصاص دارند، شرکت یا شخص حقوقی میتواند انواع فعالیت‌ها را انجام دهد.
منجمله فعالیت‌های مجاز برای اشخاص حقوقی، تنظیم و امضای انواع قرارداد است. البته که امضای مدیران شرکت در قرارداد ذکر میگردد. پس شخص حقوقی نیز میتواند به عنوان کارفرما، طرف دیگر قرارداد کار باشد.
اتفاقا کارفرما از نوع شخص حقوقی، نسبت به شخصیت حقیقی، روش مرسوم‌تری است. اما صرف نظر از آن که کارفرمای ما چه شخصی باشد، پرداخت حق بیمه وظیفه قانونی وی است.
پس زمانی که از وظیفه کارفرما در بیمه کردن کارگر صحبت می‌کنیم، تفاوتی ندارد که کارفرما شخص حقیقی یا شخص حقوقی باشد. در هر صورت طرف مقابل قرارداد کار ما، باید از عهده بیمه کردن کارگر برآیند.
اما دقیقا مقصود از بیمه کار چیست؟ یا به عبارت دیگر، بیمه که در قانون کار ذکر شده است، چه مواردی را شامل میشود؟ در بند بعدی به این دو سوال پاسخ خواهم داد.
تعریف بیمه مطابق با قانون کار
قانون کار در چند ماده مختلف به وظیفه کارفرما نسبت به بیمه کردن کارگر اشاره کرده است. اولین این ماده‌ها را باید ماده ۱۴۸ قانون کار دانست.
مطابق با ماده یاد شده، کلیه کارفرمایانی که مشمول قانون کار هستند، باید کارگران خود را بیمه نمایند. کارفرمایان مشمول قانون کار را در بندهای پیشین معرفی کردم. همانطور که مشاهده کردید، تقریبا هر شخص حقیقی یا حقوقی که غیر دولتی باشد، به عنوان کارفرمای مشمول قانون کار شناخته میشود.
پس میتوانیم اینگونه نتیجه بگیریم که هر شخصی که در بخش خصوصی اشتغال دارد، باید توسط کارفرما بیمه شود. زیرا اصولا کلیه این افراد به عنوان کارگر و طرف قرارداد با کارفرما هستند.
همچنین در ماده ۱۴۸ قانون کار اشاره شده است که بیمه شدن کارگران باید مطابق با قانون تامین اجتماعی باشد. در قانون تامین اجتماعی، موضوعات بیمه کار، سهم هر یک از کارگر و کارفرما و نتایج حاصل از بیمه شدن کارگر را مشاهده می‌کنیم.
برای مثال، در پرداخت حق بیمه، ۳۰ درصد از حقوق پایه کارگر به عنوان حق بیمه در نظر گرفته میشود. اما این ۳۰ درصد را از حقوق کارگر کسر نمی‌کنیم. بلکه ۲۳ درصد از مبلغ یاد شده را کارفرما شخصا پرداخت می‌کند. اما ۷ درصد باقی مانده را کارگر باید پرداخت نماید.
اما در نظر داشته باشید که کارفرما نماینده کارگر برای پرداخت حق بیمه است. به همین سبب معمولا کارفرما ۷ درصد از حقوق کارگر را پیش از پرداخت کسر مینماید. سپس آن را با ۲۳ درصد سهم خود جمع کرده و یکجا به سازمان تامین اجتماعی پرداخت مینماید.
در نتیجه حق بیمه کارگر، مطابق با قانون کار، معادل ۳۰ درصد از حقوق وی است. اما از ۳۰ درصد یاد شده ۲۳ درصد را کارفرما و ۷ درصد را کارگر پرداخت خواهد کرد.
نکته مهمی که باید اشاره کنم به اهمیت بیمه کردن کارگر باز‌می‌گردد. در واقع در ماده ۱۸۳ از قانون کار، اشاره شده است که کارفرما چنانچه از بیمه کردن کارگر سر باز زند با مجازات مواجه میشود.
مطابق با این ماده، کارفرمای متخلف
- اولا باید کلیه مبالغ بیمهای که پرداخت نکرده را به کارگر پرداخت نماید.
- ثانیا جریمه نقدی خواهد شد.
و میزان جریمه نقدی نیز معادل دو تا ده برابر حق بیمه پرداخت نشده اعلام شده است.
اهمیت این ماده به میزانی است که در ماده ۱۸۵ از قانون کار، به عنوان یک رفتار مجرمانه شناسایی شده است. همچنین در این ماده اشاره شده که رسیدگی به جرم مذکور، در صلاحیت دادگاه‌های کیفری است.
پس در مقام جمع‌بندی باید بگویم که حق بیمه به مبالغی گفته میشود که به سازمان تامین اجتماعی پرداخت میگردد. میزان حق بیمه معادل ۳۰ حقوق پایه کارگر است. همچنین ۲۳ درصد از حق بیمه را کارفرما و ۷ درصد از آن را کارگر می‌پردازد.
پرداخت حق بیمه برای کارگر، یک تعهد و وظیفه به عهده کارفرما است. پرداخت آن برای کارگر مزایایی به همراه خواهد داشت. به این مزایا در بندهای بعدی خواهم پرداخت. اما به صورت کلی، حوادث و بیماری‌ها، بارداری، بیمه بیکاری، از کار افتادگی، بازنشستگی و مرگ را پوشش میدهد.
مزایای بیمه برای کارگر
همانطور که قبلا هم اشاره کردم، مطابق با قانون کار، کارفرما باید برای کارگر حق بیمه بپردازد. اما چرا این وظیفه به عهده کارفرما نهاده شده است؟ به عبارت دیگر، بیمه بودن چه مزایایی برای کارگر به همراه خواهد داشت.
جالب است که بدانید که بیمه بودن کارگر، کاربردها و مزایای مختلفی برای کارگر به همراه می‌آورد. البته مزایا از جنس مالی هستند. اما ممکن است در قالب کمک هزینه یا پرداخت وجوه نقد به صورت ماهیانه باشند. همچنان که ممکن است در زمان حیات بیمه شده پرداخت شوند و یا حتی پس از مرگ وی نیز ادامه یابند.
در این بخش قصد دارم دقیقا به کاربردها و مزایای بیمه برای کارگر بپردازم.
استفاده از خدمات درمانی و پزشکی
یکی از بدیهی‌ترین استفاده‌هایی که از بیمه انتظار داریم، پوشش هزینه‌های درمانی ما است. طبیعتا همین انتظار از بیمه کارگر نیز وجود دارد. خوشبختانه مطابق با قانون تامین اجتماعی، هزینه‌های درمانی و پزشکی مختلفی مشمول بیمه هستند.
قانون تامین اجتماعی، موضوعات و مزایا و منافعی که از بابت بیمه شدن به کارگر تعلق میگیرد، قید کرده است. و مطابق با ماده ۳ این قانون، دقیقا میتوانیم به دامنه شمول مزایای بیمه دست یابیم.
در این ماده، یکی از مزایای بیمه تامین اجتماعی، حوادث، بیماری‌های و نیز بارداری بیان شده است.
در نتیجه دامنه خدمات درمانی را مشاهده می‌کنیم. به نحوی کلیه حوادث یا بیماری‌هایی که نیاز به خدمات درمانی داشته باشند را شامل میشوند. همچنین بارداری نیز از خدمات بیمه برخوردار است.
حتی در ماده اول از قانون تامین اجتماعی، برخی تعاریفی نیز ارائه شده است. به کمک این تعاری بهتر میتوانیم به دامنه شمول بیمه تامین اجتماعی در خصوص خدمات درمانی و پزشکی پی ببریم.
مطابق با بند ۷ از ماده اول، بیماری، وضع غیرعادی جسمی یا روحی است که انجام خدمات درمانی را ایجاب می‌کند.
پس منظور از بیماری تنها وضعیت‌های جسمی نیست. بلکه مطابق با این ماده، وضعیت‌های روحی هم میتوانند مشمول خدمات بیمه قرار گیرند. البته در ادامه این بند دامنه خدمات پزشکی توسعه یافته است. به نحوی که اگر وضعیت جسمی یا روحی، موجب عدم توانایی موقت اشتغال به کار شود هم باید مشمول بیمه در نظر گرفته شود.
همچنین در بند ۹ از ماده یاد شده، به غرامت‌هایی اشاره شده است. یکی از انواع غرامت‌ها، در زمان بارداری یا عدم توانایی موقت به اشتغال به کارگر تعلق میگیرد. در این بند اشاره شده که غرامت وجوه نقدی است که جایگزین دستمزد میگردد.
پس به نظر می‌رسد که علاوه بر هزینه‌های درمانی و پزشکی، برخی وجوه نقد هم به کارگر تعلق میگیرد.
حتی در ماده ۵۴ از قانون تامین اجتماعی، زمان اجرایی شدن خدمات درمانی را مشاهده می‌کنیم. مطابق این ماده، شخص بیمه شده، از زمانی که مشمول بیمه باشند میتوانند از خدمات آن استفاده کنند.
از جمله این خدمات، خدمات پزشکی اعلام شده‌اند. به نحوی که در صورت مصدوم شدن بر اثر حوادث یا ابتلاء به بیماری میتوانند از آنها استفاده کنند.
در ادامه این ماده، به دامنه خدمات پزشکی اشاره شده است. و این موارد شامل کلیه اقدامات درمانی سرپایی – بیمارستانی – تحویل داروهای لازم و انجام آزمایشات تشخیص طبی اعلام شده است.
پس همانگونه که مشاهده کردید، خدمات پزشکی متعددی، از لحظه بیمه شدن شخص، به وی تعلق میگیرد. به نحوی که
- اولا هزینه‌های درمان وی توسط بیمه تامین میشود.
- و ثانیا مبالغ وجه نقدی به عنوان غرامت دستمزد به وی تعلق میگیرد.
البته در نظر داشته باشید که مطابق با آیین‌نامه‌های موجود، محدودیت‌هایی در پرداخت‌های بیمه پزشکی وجود دارد. و این موارد را باید در زمان نیاز به صورت موردی جستجو کنید.
استفاده از خدمات بازنشستگی
یکی از مهم‌ترین دلایلی که اشخاص تمایل دارند مشمول بیمه تامین اجتماعی باشند، خدمات بازنشستگی است. در واقع بیمه تامین اجتماعی، به اشخاص بازنشسته، مبلغی وجود نقد به صورت ماهیانه پرداخت مینماید.
این مورد در بند ۱۵ از ماده یک از قانون تامین اجتماعی تعریف شده است. مطابق با این بند، بازنشستگی عبارت است از عدم اشتغال بیمه شده به کار به سبب رسیدن به سن بازنشستگی مقرر در این قانون.
پس همانگونه که مشاهده میشود، بازنشستگی به معنای کار نکردن به دلیل افزایش سن است. و در ماده ۳ از قانون تامین اجتماعی، مشمول پرداخت‌های بیمه قرار گرفته است.
به نحوی که در بند این ماده ه از این ماده، بازنشستگی از موضوعات قانون تامین اجتماعی ذکر شده است.
پس یکی از خدماتی که کارگران به ازای حق بیمه پرداخت کرده میتوانند انتظار داشته باشند، حق بازنشستگی است.
اتفاقا یک فصل از قانون تامین اجتماعی به موضوع بازنشستگی اختصاص داده شده است. در واقع فصل هفتم از این قانون، از ماده ۷۶ به بعد بازنشستگی، شرایط و شمول آن را بیان کرده است.
مطابق با ماده ۷۶، بازنشستگی به عنوان یک مستمری پیشبینی شده است. افرادی میتوانند از این مستمری برخوردار باشند که دو شرط را دارا باشند:
- حداقل ده سال حق بیمه مقرر را قبل از تاریخ تقاضای بازنشستگی پرداخته باشند.
- سن مرد به شصت سال تمام و سن زن به پنجاه و پنج سال تمام رسیده باشد.
میزان و مبلغ مستمری بازنشستگی نیز در ماده ۷۷ ذکر شده است. در واقع مطابق با این ماده، مستمری بازنشستگی برابر است با یک سی و پنجم متوسط مزد یا حقوق بیمه شده ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه توسط کارگر است.
پس همانگونه که مشاهده کردید، با داشتن شرایطی میتوانید درخواست حق بازنشستگی داشته باشید. به شرط آن که حداقل ۱۰ سال حق بیمه پرداخت کرده باشید و به سن مقرر هم رسیده باشید. خدمات مستمری بازنشستگی نیز در قالب وجه نقد و با توجه به حق بیمهای که پرداخت کرده‌اید، محاسبه خواهد شد.
دیگر خدمات موردی بیمه
پرداخت حق بیمه کارگر به صورت ماهیانه، مزایای متعددی برای کارگر به همراه می‌آورد. با وجود آن که بیشترین استفاده از خدمات بیمه، به خدمات پزشکی و بازنشستگی مرتبط است. اما نباید امکانات بیمه را به این دو مورد محدود نماییم.
از جمله دیگر خدماتی که به واسطه پرداخت حق بیمه به کارگر تعلق میگیرد را در ادامه معرفی میکنم.
دریافت حق بیمه بیکاری
حق بیمه بیکاری، یکی از کاربردی‌ترین خدمات بیمه تامین اجتماعی است.
مطابق با این امکان، کارگر بیکار شده میتواند کمک هزینه دریافت کند. کمک هزینه به ازای سال‌هایی که بیمه پرداخت کرده است محاسبه خواهد شد. همچنین تا مدت زمان محدود، بیمه بیکاری دریافت میشود. اما بیمه بیکاری به عنوان یک خدمت بسیار مناسب و کاربری باید شناخته شود.
کمک هزینه ازدواج
کمک هزینه ازدواج، برای جبران برخی از هزینه‌های ازدواج به کارگر تعلق میگیرد. این مبلغ با توجه به آیین‌نامه‌های زمان ازدواج باید تعیین تکلیف گردد. همچنین شرایط دریافت کمک هزینه یافت شده در آیین‌نامه‌های مربوطه قید میشود.
کمک هزینه از کار افتادگی
از کار افتادگی به دو صورت است. ممکن است از کار افتادگی کلی و یا جزئی باشد.
در از کار افتادگی کلی، شخص دیگر نمی‌تواند کار سابق خود یا کاری با درآمد مشابه داشته باشد. یعنی توانایی کار کردن را به صورت کلی از دست میدهد و در نتیجه درآمدی ندارد.
اما در از کار افتادگی جزئی، کارگر بخشی از درآمد سابق خود را خواهد داشت. میتواند این درآمد ناشی از کار سابق یا کار جدیدی باشد.
در این حالت‌ها، یعنی از کار افتادگی، مبلغی مستمری به کارگر تعلق میگیرد. مستمری میتواند برای جبران تمام یا بخشی از درآمد کارگر باشد. پس برای هر دو از کار افتادگی جزئی و کلی، میتوان درخواست مستمری داشت.
مستمری بازماندگان کارگر
برخی از مزایای بیمه کارگر، به پس از فوت وی نیز گسترش می‌یابد. در واقع مطابق با ماده ۸۰ از قانون تامین اجتماعی، برخی از انواع مستمری برای بازماندگان پیشبینی شده است.
چنانچه بیمه شده متوفی یکی از شرایط ذیل را دارا باشد، بازماندگان مستمری دریافت می‌نمایند:
- در صورت فوت بیمه شده بازنشسته.
- در صورت فوت بیمه شده از کار افتاده کلی مستمری‌بگیر.
- در صورت فوت بیمه شده‌ای که در ده سال آخر حیات خود حداقل حق بیمه یک سال کار را پرداخته باشد.
- در مواردی که بیمه شده بر اثر حادثه ناشی از کار یا بیماری‌های حرفه‌ای فوت نماید.
عواقب بیمه نکردن کارگر
پرداخت حق بیمه کارگر توسط کارفرما یک وظیفه قانونی است. طبیعتا زمانی که قانون یک وظیفه را به عهده شخص قرار میدهد، روشهای الزام آن را نیز پیشبینی می‌کند. به همین دلیل میتوان از کارفرما متخلف، نزد مراجع صالح طرح دعوا نمود.
اما نتیجه شکایت از کارفرما شامل دو مرحله می‌باشد.
- در قدم اول، کارفرما الزام میشود که مبالغ بیمهای که پرداخت نکرده را تادیه نماید. این بخش حق کارگر است و به کارگر پرداخت میشود.
- اما در مرحله دوم، کارفرما به سبب تخلف از حکم قانونی، به پرداخت جریمه نقدی محکوم میشود. جریمه نقدی ماهیت مجازات دارد.
در این بخش، قصد دارم نتایج حاصل از پرداخت نکردن حق بیمه توسط کارفرما را تشریح دهم. و نکات یاد شده فوق را به صورت مفصل توضیح دهم.
ایجاد حق شکایت برای کارگر
همانطور که پیش از این هم اشاره کردم، قانون کار یک قانون حمایتی است. این قانون با هدف به رسمیت شناختن و اجرا شدن حداقل حقوق و مزایای مناسب برای کارگران تصویب شده است. به همین سبب آنچه که در قانون می‌بینیم، اولا به نفع کارگر است و ثانیا وجهه الزام‌آوری دارد.
زمانی میتوانیم از الزامی بودن اجرای یک قانون یا مقرره صحبت کنیم که برخی از شرایط برای آن مهیا باشد. برای مثال باید بتوان نسبت به تخلف از اجرای آن، اعتراضی به عمل آورد.
یا به عبارت دیگر، زمانی یک قانون الزام آور به معنای حقیقی به شمار می‌رود که بتوان از مراجع رسیدگی برخورد با متخلف را درخواست کرد. در نتیجه قانون کار هم زمانی هدف ما را پوشش میدهد که امکان پیگیری و اعتراض برای کارگر وجود داشته باشد.
به همین سبب تقریبا کلیه حقوقی که در قانون کار برای کارگر پیشبینی شده است، میتواند موضوع دعوا قرار گیرد. اما مرجعی که برای طرح دعوا باید به آن مراجعه نماییم کجاست؟
در دعاوی حقوق کار، مرجع حل اختلاف و رسیدگی، محاکم قضایی نیستند. در واقع محاکم تخصصی برای این منظور پیشبینی شده است.
این مراجع به عنوان مراجع حل اختلاف کارگری و کارفرمایی شناخته میشوند. محل قرار گرفتن مراجع حل اختلاف کارگری، در محاکم قضایی واقع نشده است. نکته مهم‌تر آن که تقریبا کلیه مراحل ثبت شکایت و پیگیری از آن را میتوان به صورت آنلاین انجام داد.
بیمه شدن کارگر هم یکی از حقوق قانونی وی است. در نتیجه همچون دیگر حقوقی که در قانون کار ذکر شده است، امکان پیگیری قضایی دارد. پس میتوان به مراجع حل اختلافات کارگری و کارفرمایی، بابت رد نشدن بیمه طرح شکایت نمود.
سامانه جامع روابط کار، به آدرس prkar.mcls.gov.ir مسیر ثبت شکایت به طریق آنلاین است. و یا آن که میتوان با مراجعه حضوری به اداره کار، شکایت خود را اعلام نمود.
در نظر داشته باشید که شکایت از پرداخت نشدن بیمه، مشروط است به اینکه کارفرما وظیفه پرداخت بیمه را داشته باشد. به عبارت دیگر باید رابطه کارگری و کارفرمایی بین طرفین برقرار باشد. حال چنانچه قرارداد کار بین شما و کارفرما امضا شده باشد، میتوانید از این قرارداد استفاده نماید.
اما اگر حتی قرارداد هم بین شما امضا نشده باشد، باید وجود رابطه کار را به نحو دیگری احراز نمایید. چنانچه پرداخت‌های منظمی در حق شما انجام شده باشد، یکی از روشهای احراز رابطه کار میتواند باشد.
اما در هر صورت بدانید که چنانچه کارفرما حق بیمه را برای شما پرداخت نکرد، امکان طرح شکایت را خواهید داشت. و برای پیگیری مناسب و کاربردی، در این مرحله میتوانید از خدمات مشاوره و وکالتی استفاده نمایید.
الزام کارفرما به پرداخت حق بیمه
زمانی که از کارفرما بابت پرداخت نکردن حق بیمه شکایت میکنید، چه نتیجه‌ای را دنبال میکنید؟ یا به عبارت دیگر، امید دارید که چه نتیجه‌ای به دست آورید؟
اولین نتیجه شکایت از کارفرما بابت پرداخت نکردن حق بیمه، عبارت است از الزام وی به پرداخت حق بیمه.
اما منظور آن نیست که حق بیمههای پرداخت نشده را به سازمان تامین اجتماعی بپردازد. بلکه پرداخت این مبلغ در حق شما خواهد بود.
پس مبالغ بیمهای که تعهد به پرداخت به سازمان تامین اجتماعی داشت اول محاسبه میشود. و سپس کارفرما ملزم میشود که این مبالغ را به شما پرداخت نماید.
ماده ۱۸۳ از قانون کار به این تعهد کارفرما اشاره کرده است. در بخش آغازین این ماده آمده است که:
کارفرمایانی که از بیمه نمودن کارگران خود خودداری نمایند، علاوه بر تأدیه کلیه حقوق متعلق به‌کارگر (سهم کارفرما) ….
پس همانگونه که مشاهده میشود، اولین نتیجه شکایت از کارفرما بابت پرداخت نکردن حق بیمه، جبران آن است. حال فرض کنید که ۱۰ سال با یک شرکت همکاری داشته‌اید. پس از ۱۰ سال متوجه می‌شوید که کارفرما بیمه را به صورت منظم پرداخت نکرده است.
برای مثال در هر سال ۲ یا ۳ ماه را پرداخت نکرده، یا آن که در هر ماه به جای ماه کامل، برای چند روز پرداخت کرده است.
در هر کدام از این موارد میتوانید طرح شکایت نمایید. به عبارت دیگر، لزومی ندارد که هیچ بیمهای برای شما پرداخت نشده باشد. کافی است که تمام بیمه موظف را برای شما پرداخت نکرده باشد. پس ممکن است که به ازای کل ۱۰ سال بیمه پرداخت نشده باشد. یا ممکن است که به صورت پراکنده چند ماه را پرداخت نکرده باشد.
در هر صورت برای شما حق طرح شکایت خواهد بود. و در هر مورد بررسی میشود که کارفرما چه میزان از تعهد خود را اجرا نکرده است. معادل آن برآورد خواهد شد. و کارفرما ملزم میشود که آن مبلغ را به شما پرداخت نماید.
پرداخت جریمه توسط کارفرما
اولین اثر شکایت از کارفرما بابت پرداخت نکردن حق بیمه، جبران مبالغ پرداخت نشده بود. اما تنها اثر قانونی آن، جبران مبالغ یاد شده نیست.
در واقع علاوه بر آن که کارفرما باید از عهده پرداخت تعهدات سابق خود برآید، جریمه‌ای نیز باید پرداخت نماید.
پرداخت جریمه از آن بابت است که اولا کارفرما وظیفه خود به پرداخت حق بیمه را جدی بگیرد. و ثانیا در قانون کار، به سر باز زدن کارفرما از پرداخت حق بیمه، چهره کیفری داده شده است. یعنی به عنوان یک رفتار مجرمانه پیشبینی شده است.
طبیعتا هر رفتاری که به عنوان جرم اعلام شود، با مجازات هم همراه خواهد بود. به همین سبب است که در ماده ۱۸۵ رسیدگی به این جرم در صلاحیت دادگاه کیفری قرار داده شده است.
اما باید در نظر داشته باشید که محاکم اداره کار، مرجع حل اختلاف کارگری و کارفرمایی هستند. پس شما در قدم اول باید دعوای خود را در محاکم اداره کار طرح نمایید. حال ممکن است که مرجع یاد شده، دعوای شما را بپذیرد.
در این صورت مرجع حل اختلاف، کارفرما را به جبران مبالغ پرداخت نشده ملزم می‌سازد. در مرحله بعدی، میتوانید حکم ماده ۱۸۵ را دنبال کنید. در این صورت باید با در اختیار داشتن حکم محکومت اداره کار، به مرجع کیفری مراجعه نمایید.
پس زمانی که از صلاحیت دادگاه‌های کیفری یاد شده است، تنها برای بخش جریمه نقدی کارفرما است.
درصد این جریمه در بخش پایانی از ماده ۱۸۳ قانون کار ذکر شده است. مطابق با این ماده، جریمه نقدی میتواند از دو تا ده برابر حق بیمه پرداخت نشده باشد. محتوای ماده دقیقا این گونه آورده شده:
کارفرمایانی که از بیمه نمودن کارگران خود خودداری نمایند، به جریمه نقدی معادل دو تا ده برابر حق بیمه مربوطه محکوم خواهند شد.
پس نتیجه بعدی که از پرداخت نشدن حق بیمه برای کارفرما ایجاد خواهد شد، پرداخت جریمه نقدی است. این جریمه وضعیت و ماهیت مجازات دارد. و به همین سبب تعیین و اجرای آن در صلاحیت دادگاه کیفری اعلام شده است.
برای آن که بتواند جریمه نقدی موضوع ماده ۱۸۳ را درخواست نمود، اول باید تخلف کارفرما اثبات شود. احراز تخلف کارفرما نیز در حوزه صلاحیت هیات‌های حل اختلاف کارگری و کارفرمایی است. پس ابتدا باید پرونده صنفی در اداره کار ایجاد شود و به نتیجه محکومیت کارفرما منتهی شود.
نکات کلیدی در بیمه کارگر
با وجود آن که سعی کردم توضیح مناسبی از کلیه موضوعات مربوط به بیمه ارائه نمایم اما هنوز برخی نکات باقی مانده است. بعضی از مهم‌ترین نکاتی که باید در خصوص بیمه کارگر بدانید، شامل موارد ذیل است:
- نحوه محاسبه بیمه
- زمانی که کارگر باید مشمول بیمه قرار گیرد
- نحوه استعلام سابق بیمه
- نحوه محاسبه جریمه پرداخت نکردن بیمه
در این بخش از نوشته قصد دارم دقیقا به موضوعات فوق ورود کنم. پس اگر هنوز سوالاتی در این موارد برای شما باقی مانده است، میتوانید پاسخ آن را در این بخش جستجو نمایید.
زمان بیمه کردن کارگر
در این نوشته بارها اشاره کردم که پرداخت حق بیمه کارگر، وظیفه‌ای به عهده کارفرما است. اما سوالی که پیش می‌آید آن است که کارفرما از چه زمانی باید حق بیمه کارگر را بپردازد؟
در قانون کار، یک زمان مشخص برای پرداخت حق بیمه مقرر نشده است. اما از آن جایی که تعهدی برای کارفرما است، نتیجه می‌گیریم از اولین روز برقراری رابطه کارگری و کارفرمایی، باید حق بیمه پرداخت شود.
پس حق بیمه، نسبت به کلیه مدت زمان همکاری شما و کارفرما باید برای شما پرداخت شده باشد. ممکن است که با کارفرما قرارداد کار امضا کرده باشید. و یا آن که ممکن است مدت زمانی بدون داشتن قرارداد کار با هم همکاری کرده باشید.
این وضعیت، تفاوتی در حق شما ایجاد نخواهد کرد. پس باید از همان اولین روزی که به عنوان کارگر مشغول به کار شده‌اید، برای شما بیمه پرداخت شده باشد.
البته اصولا حق بیمه به صورت ماهیانه پرداخت میشود. کارگاه‌ها از این اختیار قانونی برخوردار هستند که حق بیمه هر ماه را تا پایان ماه پرداخت نمایند. حق بیمه هر ماه به نسبت روزهای کاری شما محاسبه میشود.
پس بین ماه‌های ۲۹ روزه، ۳۰ روزه و ۳۱ روزه تفاوت وجود دارد. همچنین اگر تنها برخی از روزهای ماه را با کارفرما قرارداد کار داشته باشید، فقط نسبت به همان روزها حق بیمه محاسبه میشود.
اما در هر حال، حق شما است که از اولین روز شروع فعالیت، برایتان حق بیمه تنظیم و پرداخت گردد. و شکایتی هم که از این بابت میتوان طرح نمود، به کلیه روزهای کاری شما سرایت خواهد داشت.
نحوه محاسبه بیمه کارگر
ممکن است برای شما هم سوال باشد که حق بیمه چگونه محاسبه و پرداخت میشود. در نظر داشته باشید که نحوه محاسبه حق بیمه کارگر، یکی از اقداماتی است که باید با دقت کامل انجام شود.
دقت در محاسبه حق بیمه از آن بابت اهمیت دارد که در صورت تخلف و یا اشتباه، جریمه‌هایی برای کارفرما مقرر میگردد. همچنین شما این حق را دارید که بیمه کامل برایتان رد شده باشد. به همین سبب بهتر است که با نحوه محاسبه بیمه آشنا شوید.
محاسبه حق بیمه با اینکه دقت بسیار می‌طلبد، اما از یک فرمول ساده پیروی می‌کند. در واقع برای تعیین حق بیمه هر ماه، باید تعداد روزهای کارکرد، حقوق پایه روزانه و نیز حق مسکن و بن کارگری کارگر را در اختیار داشته باشیم.
همانطور که مشاهده میکنید، حق بیمه به نسبت حقوق پایه روزانه تنظیم میشود. پس با توجه به اینکه پایه حقوقی شما چه میزانی مقرر شده باشد، میزان حق بیمه پرداختی نیز تغییر خواهد کرد.
اما حق مسکن و بن کارگری، مبالغ مشخصی هستند که در ابتدای هر سال اعلام میشوند. حال مبلغ حق مسکن و بن کارگری را باید به ازای هر روز کارکرد محاسبه نمایید.
زمانی که کلیه اعداد و ارقام را در اختیار داشتید، میتوانید حق بیمه خود را محاسبه کنید.
برای این کار کافی است که تعداد روزهای کارکرد خود را در پایه حقوق روزانه ضرب نمایید. سپس حق مسکن و بن کارگری که برای همان تعداد روزهای کارکرد باید پرداخت شود را به نتیجه ضرب اضافه میکنید. در نهایت عدد به دست آمده را در ۳۰ درصد ضرب خواهید کرد.
اما در نظر داشته باشید که عدد به دست آمده، مجموع حق بیمه است. این مبلغی است که باید به سازمان تامین اجتماعی پرداخت شود.
در حالی که از کل حق بیمه، ۲۳ درصد را کارفرما و ۷ درصد را کارگر خواهد پرداخت. به همین سبب اگر قصد داریم حق بیمه پرداختی توسط کارفرما را محاسبه نمایید، باید در محاسبه فوق، ۳۰ درصد را با ۲۳ درصد جایگزین نمایید. همچنان که میتوانید ۳۰ درصد را با ۷ درصد تغییر داده و حق بیمه قابل پرداخت توسط خود را به دست آورید.
آنچه که در نحوه محاسبه حق بیمه بیان شد، در قالب فرمولی به طریق ذیل خواهد بود:
- (تعداد روزهای کارکرد × پایه حقوق روزانه) + (حق مسکن + بن کارگری) × ۳۰% = حق بیمه قابل پرداخت به سازمان تامین اجتماعی.
- (تعداد روزهای کارکرد × پایه حقوق روزانه) + (حق مسکن + بن کارگری) × ۲۳% = حق بیمه قابل پرداخت توسط کارفرما.
- (تعداد روزهای کارکرد × پایه حقوق روزانه) + (حق مسکن + بن کارگری) × ۷% = حق بیمه قابل پرداخت توسط کارگر.
نحوه پرداخت حق بیمه کارگر
پرداخت حق بیمه کارگر توسط کارفرمایان اصولا به طریق آنلاین انجام میگیرد. البته هنوز امکان پرداخت حضوری وجود دارد. اما معمولا تنها زمانی پرداخت حضوری انجام میشود که روشهای آنلاین بنا به دلایلی در دسترس نباشد.
خوشبختانه برای پرداخت حق بیمه، روشهای متعدد و متنوعی پیشبینی شده است. در ادامه هر کدام از این روشهای را مطرح میکنم.
· پرداخت حق بیمه از طریق پرتال سازمانی تامین اجتماعی: سازمان تامین اجتماعی سامانهای اختصاصی طراحی و معرفی کرده است. در این سامانه انواع خدمات برای کارفرمایان و کارگران ایجاد شده است.
برای مثال کارفرمایان گروه‌های بیمه حرف و مشاغل آزاد، اختیاری، کارگران ساختمانی و رانندگان انفرادی میتوانند از این سامانه برای پرداخت حق بیمه استفاده نمایند.
پرتال یاد شده در آدرسhttps://samt.tamin.ir/ قابل دسترس است. و امکان پرداخت آنلاین حق بیمه را مهیا ساخته است.
همچنین کارفرما میتواند به صورت لیستی، حق بیمه کارکنان خود را پرداخت نماید. در این صورت باید از طریق منوی کاربران در سامانه تامین اجتماعی اقدام نماید. ارسال لیستی مشخصات کارکنان و پرداخت حق بیمه آنها، در آدرس tamin.ir در دسترس خواهد بود.
· پرداخت حق بیمه کارگران از طریق اینترنت بانک: بانکهای ملت و رفاه کارگران این امکان را فراهم ساختهاند که به صورت مستقیم حق بیمه کارگران را پرداخت نماییم. برای این منظور باید در بانکهای فوق حساب بانکی داشته باشیم. سپس میتوانیم از طریق اینترنت بانک، حق بیمه کارگران را مستقیماً واریز نماییم.
· پرداخت حق بیمه کارگران از طریق دستگاههای خودپرداز: پس از آنکه لیست بیمه برای کارکنان هر ماه رد کردیم، یک شناسه پرداخت به ماه اعلام خواهد شد. این شناسه پرداخت را میتوان از طریق دستگاههای خودپرداز نیز شناسایی و پرداخت نمود. در نتیجه چنانچه به طریق آنلاین امکان پرداخت حق بیمه میسر نشد، میتوانید به کمک دستگاههای خودپرداز اقدام نمایید.
· پرداخت حق بیمه از طریق کدهای USSD: روش دیگری که برای پرداخت حق بیمه کارگران وجود دارد، به کمک کدهای دستوری است. در واقع با شماره گیری # ۷۱۳*۷۲۴* میتوانید نسبت به شناسایی و پرداخت حق بیمه کارگران اقدام نمایید.
· پرداخت حق بیمه کارگران اپلیکیشن سازمان تامین اجتماعی: سازمان تامین اجتماعی یک اپلیکشن هم تهیه و معرفی کرده است. به کمک حساب کاربری که در این نرم افزار دارید، میتوانید برای پرداخت حق بمیه کارگران اقدام نمایید.
استعلام سوابق بیمه گذشته
با حقوق مختلف کارگران زمانی که حق بیمه برای ایشان پرداخت نشود آشنا شدیم. اما این حقوق زمانی برای ما کاربرد خواهد داشت که بتوانیم از وضعیت بیمههای پرداخت شده آگاه شویم.
خوشبختانه روشهای چندگانهای برای استعلام سابقه بیمه وجود دارد. به کمک این روشها میتوان دقیقاً مشاهده نمود که برای چه روزهایی توسط چه سازمانی برای ما حق بیمه پرداخت شده است.
سامانه تامین اجتماعی، خدمات متعددی برای کاربران پیشبینی کرده است. برای مثال کارگران میتوانند استعلام سابقه بیمه خود را از این سامانه دریافت نمایند.
البته استفاده از خدمات سامانه مذکور، تنها با ایجاد حساب کاربری ممکن است. پس در قدم اول باید حساب کاربری در سامانه تامین اجتماعی ایجاد نمایید.
خوشبختانه امکان ورود به سامانه از طریق درگاه دولت من هم وجود دارد. پس چنانچه در سامانه تامین اجتماعی حساب کاربری نداشته باشید، اما در سامانه ثنا ثبت نام کرده باشید، باز هم میتوانید از خدمات آن استفاده نمایید.
در هر صورت پس از آنکه به صورت موفق به سامانه ورود کردید، خدمات مختلف برای شما آزاد میشود.
در این مرحله میتوانید از گزینه سوابق بیمه، دقیقاً مشاهده کنید که حق بیمه پرداختی برای شما چگونه است. در واقع در منوی خدمات بیمه شدگان، یک گزینه به عنوان خدمات سوابق وجود دارد. با انتخاب این گزینه میتوانید، کلیه سوابق خود را به دست آورید.
در نتیجه میتوانید مطمئن شوید که حق بیمه پرداخت شده برای شما با میزان روزهای حقیقی کارکردتان همخوانی دارد. و طبیعتاً چنانچه مطابقت نداشت، میتوانید از روشهای یاد شده جهت طرح دعوا و شکایت اقدام نمایید.
نحوه محاسبه جریمه بیمه نکردن کارگر برای هر سال
زمانی که کارفرما از تعهد خود برای پرداخت حق بیمه کارگر سر باز میزند، چه اتفاقی میفتد؟
در پاسخ به این سوال باید بگوییم که در قدم اول کارفرما باید مبالغ کسری را پرداخت نماید. پس در اولین قدم، آنچه که کارفرما پرداخت نکرده محاسبه و از وی دریافت میشود.
اما علاوه بر پرداخت مبالغ کسری، جریمه یا مجازات دیگری هم برای کارفرما مقرر شده است. در واقع پرداخت نکردن حق بیمه کارگران، به عنوان یک جرم در قانون کار پیشبینی شده است. و طبیعتاً هر رفتار مجرمانه، با مجازات همراه است.
اما جرم پرداخت نکردن حق بیمه کارگران، با مجازات از نوع جریمه نقدی مواجه میشود. مرجعی که میتواند میزان جریمه نقدی را مقرر نماید، مراجع قضایی کیفری هستند. همچنین پرداخت جریمه نقدی به حسابهای مقرر قانونی انجام میگیرد.
اما نحوه محاسبه میزان جریمه نقدی چگونه است؟
در پاسخ به این سوال باید بگوییم که در دو قانون به این موضوع پرداخته شده است. اولی قانون کار است. مطابق با ماده ۱۸۳ از این قانون، چنانچه کارفرما حق بیمه را پرداخت نکرده باشد، به پرداخت جریمه نقدی محکوم میشود.
میزان جریمه نقدی میتواند از دو برابر تا ده برابر مبلغ بیمهای که پرداخت نکرده است مقرر گردد.
اما علاوه بر حکم کلی قانون کار، یک قانون اختصاصی نیز در این خصوص وجود دارد. در واقع قانون “دریافت جرایم نقدی از کارفرمایان کارگاههای مشمول قانون تامین اجتماعی که ظرف مهلت مقرر، نسبت به ارسال صورت مزد و حقوق بیمه شدگان و حق بیمه مربوط اقدام نمی نمایند” عنوان یک قانون خاص است.
در تبصره دو از ماده یک این قانون جریمه قابل پرداخت به نحو مقطوع اعلام شده است. مطابق با این ماده، جریمه نقدی به پرداخت اصل حق بیمه افزوده خواهد شد. اما مبلغ آن به صورت مقطوع تعیین میگردد. اما مبلغ جریمه نقدی به صورت پلکانی محاسبه خواهد شد.
مبنای محاسبه که با توجه به مبالغ تخلف کارفرما مقرر شده است و به قرار ذیل است:
۱. تا مبلغ ۳۰۰۰۰۰ ریال بدهی ماهانه، معادل ۷ بدهی پرداخت نشده همان ماه
۲. از مبلغ ۳۰۰۰۰۰ ریال تا مبلغ ۱۲۰۰۰۰۰ ریال بدهی ماهانه معادل، ۱۲ درصد بدهی پرداخت نشده همان ماه
۳. از مبلغ ۱۲۰۰۰۰۰ ریال تا مبلغ ۲۵۰۰۰۰۰ ریال بدهی ماهانه، معادل ۱۷ درصد بدهی پرداخت نشده همان ماه.
۴. از مبلغ ۲۵۰۰۰۰۰ ریال به بالا بدهی ماهانه، معادل ۲۲ درصد بدهی پرداخت نشده همان ماه
همانگونه که مشاهده میکنید، میزان جریمه نقدی از ۷ درصد تا ۲۲ درصد مقرر شده است. این ضرایب با توجه به بدهی ماهیانه کارفرما انتخاب میشوند.
میزان جریمه نقدی و نحوه پرداخت آن توسط مراجع صالح تعیین تکلیف خواهد شد. اما مبنای ایشان برای اعلام جریمه نقدی، یکی از دو ماده فوق خواهد بود. البته از آنجایی که قانون دوم یک قانون اختصاصی است، اصولاً درصدهای پلکانی یاد شده در فوق مبنای محاسبه جریمه نقدی قرار میگیرند.
نتیجهگیری
در این نوشته به صورت مفصل با موضوع حق بیمه کارگر و جریمه بیمه نکردن کارگر توسط کارفرما آشنا شدیم. دانستیم که کارگر و کارفرما دو طرف یک قرارداد کار هستند. کارگر شخصی است که به ازای دریافت مزد کارهایی را برای کارفرما انجام میدهد. و در مقابل کارفرما نیز تعهدات و وظایف قانونی نسبت به کارگر به عهده دارد.
دانستیم که منجمله حقوق کارگر، بیمه شدن وی است. پرداخت حق بیمه که توسط کارفرما در هر ماه انجا میشود، معادل ۳۰ درصد از حقوق کارگر است. بیمه بودن کارگر مزایای متعددی اعم از درمانی، بیکاری، بازنشستگی و دیگر محاسن به همراه دارد.
به همین سبب تخلف کارفرما از پرداخت حق بیمه کارگر، با مجازات همراه بود. دانستیم که کارگر میتواند شکایت خود را نسبت به بیمه نبودن به مراجع اداره کار تقدیم نماید. مراجع یاد شده، کارفرما را به پرداخت حق بیمههای باز مانده در حق کارگر محکوم مینماید. همچنین دانستیم که کارفرما باید جریمههای نقدی نیز به عنوان مجازات به صندوقهای مقرر قانونی، پرداخت نماید.
تلاش کردم راهنمای جامعی از موضوع در اختیارتان قرار دهم. اما اگر احتیاج به مشاوره بیشتری احساس کردید، میتوانید از خدمات مشاوره بهره ببرید. خوشبختانه ما در بنیاد وکلا، انواع خدمات مشاوره تلفنی، حضوری و آنلاین را برای موضوعات دعاوی اداره کار ارائه میدهیم.
