یکی از انواع این شروط، شرط فعل در عقد نکاح است که در کنار شرط صفت در عقد نکاح، واجد آثار مهمی در روابط میان زوجین خواهد شد. شرط عدم نزدیکی در عقد ازدواج شرط فعل است.
بر اساس ماده ۲۳۴ قانون مدنی، شرط فعل به معنای آن است که اقدام یا عدم اقدام به فعلی بر یکی از طرفین یا بر شخص خارجی شرط شود.
اما سوالی که ممکن است در این خصوص مطرح شود آن است که آیا می توان در عقد نکاح شرط نمود که شوهر با همسر خود رابطه زناشویی یا تمکین خاص نداشته و به عبارت دیگر، آیا می توان عدم نزدیکی زن و شوهر را ضمن عقد ازدواج شرط نمود؟
به همین مناسبت، در ادامه این مقاله قصد داریم به بررسی موضوع شرط نزدیکی در عقد ازدواج و شرایط مربوط به آن از جمله تخلف از شرط عدم نزدیکی در ازدواج پرداخته و تاثیر رضایت زن پس از شرط عدم نزدیکی را مورد بررسی قرار بدهیم. البته شما می‌توانید در این زمینه مستقیما با وکیل نیز صحبت نمایید.
شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح
یکی از مسائل مهمی که از وکیل تلفنی ما در رابطه شرط فعل در عقد نکاح مطرح می‌شود آن است که آیا زن می تواند ضمن عقد نکاح عدم نزدیکی شوهر را شرط نماید؟ آیا چنین شرطی صحیح و معتبر است یا اینکه باطل بوده و فاقد اعتبار می باشد؟
در پاسخ به این سوال، برخی از فقها استدلال کرده اند که مقصود اصلی از عقد نکاح، توالد و تناسل است که این امر منوط به نزدیکی زن و شوهر است.
پس چنین شرطی به دلیل اینکه شرط خلاف مقتضای ذات عقد است، به نوعی شرط باطل و مبطل عقد محسوب می شود.
در مقابل ، برخی از فقها و حقوقدانان به نقل از مشهورترین فقهای شیعه اشاره کرده اند که عقد ازدواج زن و شوهر اهداف متعددی دارد که نزدیکی و یا رابطه زناشویی میان زن و شوهر تنها هدف از ازدواج نیست و اصل بر مشارکت زوجین در طول زندگی مشترک و همدلی و هماهنگی آنان می باشد، به همین دلیل، شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح بر خلاف مقتضای عقد ازدواج نبوده و شرط نامشروع نیز محسوب نمی شود.
به علاوه اینکه در قانون مدنی نیز چنین شرطی منع نشده است و اصل صحت عقود و قرادادها، اقتضای صحیح بودن شرط عدم نزدیکی زن و شوهر و همچنین صحت عقد نکاح را دارد.
تخلف از شرط عدم نزدیکی در ازدواج
در قسمت های قبل به بررسی شرط عدم نزدیکی در عقد ازدواج و اعتبار آن بر اساس فقه و قانون پرداخته شد.
با این حال، سوال مهمی که ممکن است مطرح شود آن است که آیا تخلف از شرط عدم نزدیکی در ازدواج به لحاظ قانونی امکان پذیر است؟ در صورتی که از شرط مذکور تخلفی صورت گیرد چه پیامدهایی به همراه خواهد داشت؟
تخلف از شرط عدم نزدیکی که به نوعی تخلف از شرط فعل در عقد نکاح می باشد را می توان در منابع فقهی اینگونه بررسی کرد که به نظر برخی فقها تخلف از شرط عدم نزدیکی ، حرام بوده ولی زنا محسوب نمی شود.
در مقابل، برخی تخلف از شرط عدم نزدیکی را جایز ندانسته و انجام نزدیکی را در این حالت معصیت و گناه دانسته اند که در چنین حالتی به زن ارش البکاره تعلق خواهد گرفت.
اجازه زن پس از شرط عدم نزدیکی
یکی دیگر از مباحث مهمی که در خصوص این شرط وجود دارد، مسئله اذن و یا رضایت زن پس از شرط عدم نزدیکی است که به معنای اجازه نمودن رابطه زناشویی میان زوجین پس از شرط عدم نزدیکی می باشد.
در واقع این سوال از مشاوره حقوقی ما مطرح می شود که آیا زن می تواند پس از اینکه شرط عدم نزدیکی را به عنوان یکی از شروط ضمن عقد نکاح طرح کرد ، اجازه رابطه زناشویی را به مرد بدهد؟
در این خصوص میان فقها اختلاف نظر وجود دارد و برخی قائل به این مطلب هستند که رضایت و اجازه زن مجوز نزدیکی میان زن و مرد نمی شود و زوجین باید دوباره عقد نکاح جدیدی منعقد نمایند.
در مقابل، اکثریت فقها بر این عقیده اند که پس از رضایت زن و عدول زوجه از شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح، مرد می تواند با وی رابطه زناشویی بر قرار نماید؛ چرا که مشروط له هر زمانی که بخواهد می تواند از شرط خود اعم از شرط فعل در عقد نکاح یا شرط نتیجه در ازدواج صرف نظر نماید.
در صورت نیاز به گفتگو با متخصص می‌توانید به مشاوره حقوقی آنلاین بنیاد وکلا در قالب پیام رسان پیام دهید.
