عقد نکاح میان زن و شوهر و شروط ضمن آن مانند شرط فعل سبب ایجاد آثار بسیار مهمی در روابط میان زوجین می گردد و حقوق و تکالیف مهمی را بر عهده طرفین قرار می دهد؛ به همین دلیل، قانونگذار این حق را به زن و مرد داده است که قبل از عقد ازدواج در مورد برخی از مسائل با هم به توافق برسند و با درج شروط ضمن عقد مندرج در سند نکاح، شروطی را برای یکدیگر مقرر نمایند.
البته شروطی که در سند ازدواج درج می گردد، باید صحیح و معتبر بوده و جز شروط باطل و مبطل ازدواج نباشند.
به همین دلیل، در قانون مدنی انواع شروط صحیحی که طرفین می توانند در ازدواج درج کنند شامل شرط وجود صفت یا اوصاف خاص در دیگری، شرط به وجود آمدن نتیجه مشخص ضمن عقد نکاح و همچنین شرط انجام یا عدم انجام فعل یا کار مشخصی در عقد نکاح خواهد بود که تخلف از شرط فعل در عقد نکاح پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت.
به همین مناسبت، در ادامه این مقاله قصد داریم به بررسی این سوال بپردازیم که شرط فعل در عقد ازدواج به چه معناست و یکی از مهم ترین انواع و نمونه های شرط فعل در عقد ازدواج از جمله شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح را مورد بررسی قرار خواهیم داد. البته که شما می‌توانید با وکیل متخصص بنیاد وکلا نیز مشورت نمایید.
شرط فعل در عقد نکاح
یکی از انواع شروط صحیحی که زن و مرد می توانند ضمن عقد نکاح درج کنند، شرط فعل در عقد ازدواج می باشد. مفهوم شرط فعل در عقد نکاح در کنار شرط صفت در عقد نکاح و شرط نتیجه در ازدواج ضمن ماده ۲۳۴ قانون مدنی مورد اشاره قرار گرفته است.
بر اساس ماده مذکور، شرط فعل در عقد ازدواج آن است که اقدام یا عدم اقدام به کار مشخصی بر یکی از زوجین و یا بر شخص دیگری شرط شود.
به عنوان نمونه وکیل آنلاین می‌گوید در صورتی که زن با شوهر خود شرط کند که برای بعد از ازدواج در شهر معینی سکونت داشته باشد و یا اینکه زن را از آن شهر مشخص خارج نکند، شرط فعل در عقد نکاح محقق شده است که با شرط نتیجه در ازدواج تفاوت دارد.
بر اساس ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی: زن باید در منزلی که شوهر تعیین می کند سکنی نماید؛ مگر آن که اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد.
شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح
در قسمت قبل به بررسی مفهوم و معنای شرط فعل در عقد نکاح پرداخته شد؛ با این حال یکی از نمونه ها و موارد شرط فعل در عقد نکاح می توان به شرط عدم نزدیکی در ازدواج اشاره کرد.
به این معنا که ضمن عقد نکاح شرط شود که زوجین با یکدیگر ارتباط زناشویی نداشته باشد.
سوالی که در خصوص شرط نزدیکی در عقد ازدواج در جلسات مشاوره حقوقی ما مطرح می شود آن است که آیا می توان در نکاح شرط کرد که شوهر با زن نزدیکی نکند؟
- بعضی از فقها شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح را باطل دانسته اند و گفتند مقصود اصلی از عقد ازدواج، فرزند آوری و ایجاد نسل است که منوط به رابطه زناشویی میان زوجین است؛ لذا این شرط خلاف مقتضای ذات عقد است.
- در مقابل، برخی گفته اند که شرط مذکور، قابل درج در عقد نکاح نیست و شرط نامشروع می باشد.
با این حال، به پیروی از قول مشهور فقهای شیعه، می توان گفت که شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح نه خلاف مقتضای عقد می باشد و نه شرط نامشروع است.
قانون مدنی نیز این شرط را منع نکرده است و شرط اشاره شده بر خلاف نظم عمومی هم نیست و اصل بر صحیح بودن شرط ضمن عقد نکاح می باشد؛ چرا که عقد ازدواج دارای اهداف مهمی است و وقوع رابطه زناشویی میان زن و شوهر و یا تولید نسل تنها هدف از ازدواج نیست تا در صورت شرط فعل عدم نزدیکی، عقد نکاح با ایراد مواجه شود.
بنابراین شرط نزدیکی در ضمن عقد ازدواج به عنوان یکی از مهم ترین نمونه های شرط فعل در ازدواج، صحیح و معتبر است.
در صورت نیاز به مشورت مفصل با متخصصین ما حتما یک جلسه مشاوره حقوقی تلفنی دریافت نمایید.
