طلاقی عاملی است که سبب می‌شود تا زوجین از یکدیگر جدا شوند. روش دیگری مانند فسخ نکاح نیز منجر به جدایی زن و مرد می‌گردد. اما در هر صورت، طلاق روشی شرعی و قانونی جهت خاتمه دادن به رابطه زوجیت است و در این صورت اگر زوحین نتوانند با هم سازگاری داشته باشند، لازم است که اقدام به طلاق گرفتن نمایند.
این که حق با طلاق چه کسی و آیا امکان ارائه درخواست طلاق به صورت جداگانه وجود دارد، باید گفت که حق طلاق با مرد است و طلاق یک طرفه نیز طبق قانون ایران امکان پذیر است.
در وضعیتی که زوجه در حالت بارداری و حاملگی است، اگر زن و مرد بخواهند از هم جدا شوند، برخی از قواعد طلاق ممکن است که دستخوش تغییراتی شود.
البته که احکام و شرایط کلی طلاق زن باردار با زن غیر باردار، چندان تفاوت زیادی ندارد. اثبات بارداری خانم با انجام آزمایشات پزشکی انجام می‌شود و در این صورت باید در مورد طلاق، وضعیت حاملگی زن مشخص شود و از این رو ارائه گواهی عدم بارداری در زمان ثبت طلاق در محضر، اجباری است.
علت این امر آن است که باید وضعیت بچه و حمل زوجه مشخص شود و در این صورت باید معین گردد که حمل از چه حقوقی برخوردار است.
در شرایطی که خانم باردار است، ممکن است که درخواست طلاق به صورت توافقی بوده و یا این که زن و شوهر بخواهند هر کدام به صورت جداگانه اقدامات لازم در خصوص طلاق را انجام دهند.
بارداری خانم دلیلی نمی‌شود که مراحل و شرایط کلی طلاق تغییر داشته باشد و در هر صورت همان فرآیندی که برای طلاق خانم غیر باردار جاری است، در مورد زن حامه نیز مقررات طلاق جاری می‌شود.
نحوه طلاق زن حامله بستگی به این دارد که درخواست طلاق از جانب چه کسی است. در واقع شرایط انواع طلاق با یکدیگر متفاوت است و هر کدام مراحل و فرآیند خاص خود را دارد. اما در هر صورت اگر شوهر بخواهد همسر باردار خود را طلاق بدهد، باید دادخواست طلاق در این زمینه تنظیم نموده و با ارائه آن به دادگاه خانواده، اقدام به دریافت گواهی عدم امکان سازش کند.
البته که حق و حقوق زوجه باردار در زمان طلاق محفوظ است و دادگاه باید تکلیف مهریه و سایر حقوق زن را مشخص کند. طبق قانون، زمانی که درخواست طلاق از طرف شوهر، زمانی حکم طلاق صادر می‌شود که وضعیت پرداخت حقوق مالی زن معین شده باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه طلاق زن حامله به کمک وکیل طلاق در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
طلاق در دوران بارداری زوجه
بحث اختلاف و مشکلات زناشویی در هر زمان از رابطه زوجیت، ممکن است که رخ دهد و حال این موضوع می‌تواند سبب جدایی طرفین شود.
یکی از مواردی که امکان مطرح شدن طلاق در رابطه زوجیت وجود دارد، این است که زن در وضع بارداری بخواهد طلاق بگیرد و یا طرح دعوا طلاق علیه او اقامه شده و یا این که زن حامله و شوهر قصد طلاق گرفتن به صورت توافقی را داشته باشند.
این که در دوران حاملگی موضوع طلاق مطرح می‌شود، در کمتر مواردی شاهد آن هستیم که زوجین در این دوران بخواهند از هم جدا شوند.
حتی اگر در شرایطی که بحث جدایی و طلاق زن و مرد قبل از حاملگی زوجه مطرح شده باشد، زمانی که مشخص می‌شود زن، باردار است به احتمال فراوان زوجین از تصمیم به جدایی صرف نظر می‌کنند. صرف نظر از طلاق در وضعیت بارداری زوجه بیشتر در ارتباط با فرزندی است که قرار است در آینده به دنیا آید.
در واقع زن و شوهر برای حفظ کانون و بنیاد خانواده و مصلحت فرزند از طلاق خودداری می‌کنند. در این صورت می‌توان گفت که اگر زن و شوهر بچه نداشته باشند و یا زوجه باردار نباشد، شرایط طلاق گرفتن زوجین کمی راحت‌تر است.
راحت بودن طلاق در این شرایط ارتباطی به مقررات وضع شده برای طلاق نیست، بلکه به دلیل باردار بودن زوجه، از لحاظ بعد احساسی و عاطفی، طلاق زوجین با مشکلاتی همراه می‌شود.
در هر صورت طلاق در دوران حاملگی زوجه امری اجتناب ناپذیر است و در مواردی نیز این احتمال وجود دارد که زن و شوهر بخواهند در شرایطی که زوجه، حامله است، طلاق بگیرند.
البته که حامله بودن زوجه، مانع قانونی برای صدور گواهی عدم امکان سازش نیست و با رعایت شرایط و تشریفات قانونی، حکم طلاق طرفین صادر می‌شود. به این امر در جلسات مشاوره به وکیل آنلاین نیز اشاره می‌شود.
امکان طلاق در شرایط حاملگی زوجه وجود دارد؟
زمانی که بحث حاملگی و جدا شدن زن و مرد مطرح می‌شود، ممکن است این سوال به وجود آید که آیا می‌توان در شرایطی که خانم، حامله است، او را طلاق داد و از لحاظ شرعی و قانونی، درست است که خانمی در وضعیت باردار و حمل را طلاق داد و از او جدا شود؟
از دیدگاه قانونی طلاق گرفتن از زن حامله، مانعی ندارد و شوهر می‌تواند از همسر باردار خود جدا شود. قانونگذار حق طلاق را به مرد داده است و حتی می‌تواند با پرداخت حقوق زوجه از او طلاق بگیرد.
از دیدگاه شرعی نیز می‌توان زنی که حامله است را طلاق دهد اما انجام این کار در هر صورت به مصلحت طرفین نیست. طلاق در این شرایط می‌تواند به آینده فرزندی که هنوز به دنیا نیامده است، لطمه وارد کند و از یک سری حق و حقوق قانونی خود نیز ممکن است محروم شود.
اما در هر صورت، موانع شرعی و قانونی خاصی پیرامون طلاق زوجه حامله وجود ندارد و طرفین می‌توانند حتی در این شرایط نیز برای طلاق اقدامات لازم را انجام دهند. طلاق در وضعیت حاملگی می‌تواند به این صورت باشد که زن و مرد جداگانه خواستار طلاق گرفتن باشند و یا این که توافق دو طرفه در مورد جدایی، حاصل شده باشد.
در این صورت می‌توان گفت که طلاق زن حامله، بدون توجه به این که زوجه حامله است، فرآیند و مراحل طلاق انجام می‌شود. حتی در صورت باردار بودن زن نیز امکان جدا شدن زوجین وجود دارد.
قانون حاملگی زوجه را مانعی برای ارائه درخواست طلاق به دادگاه در نظر نگرفته است و از لحاظ حقوقی، ارائه دادخواست طلاق در شرایط حاملگی زوجه، امکان پذیر است.
می‌توان گفت که طلاق زن حامله امکان انجام آن و صدور گواهی عدم امکان سازش به تبع آن وجود دارد و افرادی که حاملگی را مانعی برای انجام مراحل طلاق در نظر می‌گیرند، باید گفت که قانون این اجازه را به آن‌ها داده است که حتی در وضعیت حمل زن نیز برای طلاق اقدام کنند.
تفاوت طلاق در وضعیت بارداری زن و غیربارداری او
امکان طلاق در شرایطی که زوجه باردار نیست نسبت به وضعیت بارداری او، محتمل‌تر است. در قانون و احکام مرتبط با طلاق، بین خانمی که باردار است و زن غیر باردار تفاوت خاصی وجود ندارد و همان مراحل و فرآیند معمول طلاق باید در این شرایط نیز انجام شود.
تفاوت اصلی در طلاقی که زوجه، باردار است می‌توان به وضعیت عده طلاق، نفقه زوجه و حضانت فرزند بعد از طلاق اشاره نمود. احکام این موارد در طلاق زن باردار، مقررات مشخصی دارد و از این حیث می‌توان گفت که طلاق زن باردار با زن غیر باردار تفاوت دارد.
مدت عده زن برای طلاق در وضعیت بارداری او با شرایطی که قانون جهت نگه داشتن عده در نظر گرفته است، تفاوت دارد. مدت زمانی که زوجه باردار باید بعد از طلاق در خصوص ازدواج مجدد، عده نگه دارد با وضعیتی که زوجه باردار نیست، تفاوت زیادی خواهد داشت.
باردار بودن زوجه باعث می‌شود تا برخی از نکات حقوقی و قانونی در زمانی که زن حامله نیست، تفاوتی داشته باشد. به جز این موارد، نمی‌توان تفاوت دیگری را برای طلاق زن باردار و غیر باردار در نظر گرفت. حتی به صرف این که زن، حامله است، نمی‌تواند دلیلی باشد که امکان طلاق دادن او تا بعد از وضع حمل او وجود نخواهد داشت.
در واثع قانون در این زمینه اشاره ای به این که زوجین می‌توانند بعد از زایمان خانم و به دنیا آمدن فرزند اقدام به انجام مراحل طلاق کنند. در قانون به زن و مرد این امکان داده شده است که حتی در صورت حاملگی زن نیز بتوانند تقاضای طلاق از دادگاه داشته باشند.
بنابراین تفاوت اصلی طلاق زن در وضعیت بارداری و غیر بارداری او می‌توان به نحوه پرداخت نفقه، حضانت فرزندان و عده طلاق اشاره نمود که احکام و شرایط این موارد با طلاق زن غیر باردار، تفاوت دارد و در زمان طلاق چنین مقرراتی لحاظ می‌شود.
انصراف از طلاق در زمان بارداری زن
گاهی زمانی طرفین متوجه بارداری زن می‌شوند که در حین انجام مراحل طلاق بوده و در این دوران ممکن است که از ادامه پروسه طلاق صرف نظر کنند. در واقع در مواردی می‌توان گفت که باردار شدن زوجه، عاملی است که زن و شوهر از طلاق خودداری کنند و به زندگی سابق خود را ادامه دهند.
در واقع اگر امکان بارداری به دلیل وجود مشکلات جنسی در زن و مرد امکان پذیر نباشد، می‌تواند این موضوعی عاملی برای طلاق گرفتن زن و شوهر باشد. حال این که زوجه باردار است و این موضوع تازه به اطلاع زن و مرد رسیده است، می‌تواند سبب انصراف از طلاق زوجین شود.
انصراف از طلاق در هر یک از مراحل طلاق امکان پذیر است و زمانی که زن و شوهر تصمیم به این موضوع گرفتند که طلاق گرفتن آن‌ها نمی‌تواند منجر به رفع مشکلاتشان شود، در این صورت انصراف از طلاق را اعلام می‌کنند و پرونده طلاق در همان مرحله مختومه می‌شود.
لازم به ذکر است که بارداری زوجه، دلیل قانونی و مانعی برای آن که دیگر امکان انجام مراحل طلاق وجود نداشه باشد، نیست و این مسئله بستگی به اراده و اختیار طرفین دارد.این زن و شوهر هستند که تصمیم می‌گیرند تا در زمان حاملگی زوجه، انصراف خود را از طلاق گرفتن، اعلام کنند.
البته اگر زن و شوهر قصدی برای طلاق حتی در شرایط حامله بودن زوجه ندارند، بهتر است که تا زمان تعیین تکلیف تعداد فرزندان به دنیا آمده و حقوق و تکالیف آن‌ها طلاق را به تاخیز بیاندازند.
در هر صورت زوجین می‌توانند با مطلع شدن از بارداری و وضع حمل زوجه، طلاق بگیرند و یا این که از انجام این کار منصرف شوند. در نهایت تصمیم گیرنده نهایی با فردی است که درخواست طلاق به دادگاه داده است.
طلاق به درخواست زن باردار
طبق قانون ایران، زن هم می‌توانند تقاضای طلاق از دادگاه داشته باشد و طبق شرایط مزبور در قانون، طلاق به درخواست زن باردار نیز امکان پذیر است. در پرونده‌های طلاق شاهد آن هستیم که زوجه در وضعیت حاملگی تقاضای طلاق داده است و می‌خواهد هر طور که شده از شوهر جدا شود.
حامله بودن زوجه منجر به این نمی‌شود که زن از تقاضای طلاق صرف نظر کند و به نحوی از لحاظ قانونی امکان ارائه درخواست طلاق را نداشته باشد. زوجه حتی در شرایط بارداری نیز امکان این را خواهد داشت که با ارائه دادخواست طلاق و رعایت شرایط قانونی، گواهی عدم امکان سازش را از دادگاه دریافت کند.
باردار بودن یا نبودن زوجه جز شرایط اساسی طلاق از طرف زن نیست و تشریفات و شرایط دیگرس به منظور ارائه درخواست طلاق از طرف زن در قانون پیش بینی شده است.
زوجه حتی در مواردی که باردار است و تقاضای طلاق دارد، باید شرایط ذکر شده در قانون برای ارائه درخواست طلاق را رعایت کند. زن حامله جهت ارائه دادخواست طلاق به دادگاه ابتدا، باید دلایل محکمه پسند داشته باشد.
زوجه بدون دلیل نمی‌تواند اقدامی را در راستای طلاق انجام دهد. البته موارد استثنایی زیادی در این زمینه وجود دارد که حتی در صورت عدم امکان ارائه دلایل موجه و قانونی به دادگاه، امکان طلاق گرفتن زن وجود داشته باشد.
زوجه باردار در صورتی که حق طلاق از همسر خود طی وکالت نامه محضری داشته باشد، با وجود این که او باردار باشد نیز می‌تواند بدون رضایت شوهر تقاضای طلاق کند.
طلاق از طرف زن در مواردی که همراه با دلایل قانونی و محکمه پسند باشد، نیاز به جلب رضایت شوهر نیست و زوجه می‌تواند بدون آن که همسر او مخالف طلاق باشد هم از او طلاق بگیرد. اما در مواردی که زن باردار، دلیلی برای جدا شدن از شوهر ندارد، باید با بخشش مالی به همسرش او را راضی به طلاق گرفتن کند.
با بذل مهریه یا مالی دیگر، زوجه می‌تواند شوهر را برای طلاق گرفتن راضی کند و در این صورت امکان طلاق گرفتن زوجین وجود دارد. راه‌های قانونی وجود دارد که زن باردار می‌تواند از شوهر خود طلاق بگیرد و دیگر نیازی به جلب رضایت شوهر جهت دریافت گواهی عدم امکان سازش نیست.
در ادامه به بررسی راه‌های ممکن برای طلاق از طرف زن حتی در صورت بارداری او می‌پردازیم.
موارد امکان طلاق گرفتن زن حامله
در بخش قبل به این موضوع پرداخته شد که درخواست طلاق می‌تواند حتی از طرف زن حامله نیز باشد. حال این که زوجه حامله از طریق چه راه‌هایی امکان ارائه درخواست طلاق را دارد، می‌توان به موارد زیر، اشاره نمود:
طلاق به خواست زن باردار طبق عسر و حرج
یکی از موارد قانونی طلاق از طرف زن در وضعیت حاملگی این است که زوجه استناد به عسر و حرج داشته باشد. مصادیق مرتبط با عسر و حرج زن در ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی اشاره شده است.
در هر صورت اگر وضعیت زندگی زن باردار به گونه‌ای باشد که ادامه زندگی با مرد برای او دیگر قابل تحمل نیست، می‌تواند با اشاره به موارد قانونی، طلاق بگیرد.
اعتیاد شدید شوهر به مواد مخدر و الکل و دیگر موضوعاتی که زندگی زوجیت را دچار مختل کرده باشد، می‌تواند از موارد عسر و حرج زن به شمار رود. زن اگر بتواند هر موضوعی که او را در زندگی دچار سختی می‌کند را به عسر و حرج، انطباق دهد، می‌تواند دلیل موجهی برای درخواست طلاق باشد.
بیشتر دلایلی که زنان به واسطه آن درخواست طلاق به دادگاه می‌دهند، در ارتباط با عسر و حرج است. هر موضوعی نمی‌تواند به عنوان عسر و حرج زوجه و دلیلی برای طلاق از طرف زن باشد.
طلاق به خواست زن باردار بر اساس شروط ضمن عقد نکاح
دوازده بند در عقدنامه ازدواج وجود دارد که تحقق همه آن‌ها می‌تواند موجب شود تا زوجه درخواست طلاق از دادگاه کند. زن باردار می‌تواند بر اساس تحقق پیدا کردن شروط ضمن عقد نکاح که همه این شروط در مورد طلاق گرفتن می‌باشد، از شوهر طلاق بگیرد.
زمانی شروط ذکر شده در سند ازدواج می‌تواند منجر به ارائه درخواست طلاق از طرف زن شود که شوهر آن شروط را امضا کرده باشد. در غیر این صورت زوجه نمی‌تواند به استناد شروط امضا نشده، دادخواست طلاق بدهد.
طلاق به خواست زن حامله طبق غیبت طولانی شوهر
غیبت و ترک زندگی شوهر از دیگر موارد طلاق به خواست زن باردار است. خانمی که باردار است و شوهر او برای مدت طولانی از زندگی غایب است، می‌تواند از دادگاه بخواهد که طبق این شرایط حکم طلاق را صادر کند.
غیبت شوهر بر اساس مصادیق عسر و حرج، می‌تواند در صورت غیبت شوهر به صورت شش ماه متوالی و یا نه ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه امکان طلاق از طرف زن را فراهم کند.
طلاق بر اساس غیبت شوهر طبق شرایط ماده ۱۰۲۳ قانون مدنی، به این صورت است که شوهر باید به مدت چهار سال متوالی، غایب مفقود الاثر باشد تا زوجه بتواند تقاضای طلاق کند.
طلاق از طرف زن حامله بر اساس وکالت نامه محضری طلاق
در صورتی که زوجه باردار از همسر خود وکالت نامه محضری طلاق داشته باشد، می‌تواند از دادگاه بخواهد که گواهی عدم امکان سازش را صادر کند. برخورداری زن از وکالت نامه طلاق، می‌تواند شرایط را برای طلاق گرفتن او همواره نموده و در این صورت می‌تواند در شرایط بهتری برای طلاق گرفتن، اقدام کند.
ارائه وکالت نامه بلاعزل طلاق در هر صورت حقی است که شوهر به همسر خود داده است و از طریق آن این امکان را دارد تا با انجام مراحل طلاق و دریافت گواهی عدم امکان سازش، از شوهر جدا شود.
طلاق از طرف شوهر در دوران بارداری زوجه
از آن جهت که حق طلاق با شوهر است اما اگر شوهر می‌خواهد که همسر باردار خود را طلاق بدهد، باید حق و حقوق مالی همسر خود را به طور تمام و کمال پرداخت کند.
طلاق از طرف شوهر حتی در مواردی که زوجه، حامله است، همان شرایط و تشریفات روال طلاق را دارد و در این صورت شوهر باید مبادرت به پرداخت مهریه و سایر حقوق مالی همسر خود کند.
در هر صورت می‌توان گفت که طلاق از طرف شوهر در دوران بارداری زوجه، شرایط زیر را خواهد داشت:
- پرداخت نفقه
- پرداخت مهریه
- پرداخت اجرت المثل و در صورت عدم امکان آن پرداخت نحله
- اجرای شرط تنصیف دارایی شوهر
تمام حق و حقوقی که به زن بعد از عقد نکاح، تعلق پیدا می‌کند، باید در زمانی که شوهر درخواست طلاق داده است، پرداخت شود. لازم به ذکر است که اگر شوهر به دلیل آن که همسر باردار او، تمکین نکرده است، درخواست طلاق داده باشد، سبب می‌شود تا شوهر برای طلاق گرفتن، به جز مهریه دیگر ملزم به پرداخت حقوق مالی زوجه نباشد.
طلاق توافقی در دوران بارداری زن
در دورانی که زوجه باردار است، طلاق می‌تواند به صورت توافقی صورت گیرد. در این صورت زن و شوهر در مورد جدایی و موضوعات دیگر با هم به توافق می‌رسند.
در طلاق توافقی، علاوه بر آن که زوجین به توافق کلی در مورد جدایی می‌رسند، باید توافقاتی در مورد حقوق مالی زن و حضانت فرزندان داشته باشند.
در این صورت از جمله مدارک مهم در طلاق توافقی، ارائه توافق نامه کتبی طلاق است که در زمان ارائه دادخواست، باید توافق نامه ضمیمه دادخواست طلاق شود.
اگر زن و شوهر هنوز فرزندی نداشته باشند و طلاق در دوران حاملگی زوجه مطرح شده باشد، علی رغم این که هنوز فرزندی متولد نشده است، در هر صورت باید تکلیف حضانت از فرزندان باید بعد از طلاق نیز مشخص شود.
پیامد طلاق زن باردار
طلاق در دوران بارداری زوجه می‌تواند پیامدهای مختلفی را به همراه داشته باشد. سه موضوع اصلی عده طلاق، نفقه زوجه و حضانت فرزندان در طلاق دوران حامله بودن زن، مطرح می‌شود که در این بخش به بررسی شرایط مزبور می‌پردازیم.
نفقه زن حامله در زمان طلاق
طبق قانون، شوهر وظیفه دارد که از شروع رابطه زوجیت تا زمان پایان آن، نفقه همسر خود را پرداخت کند. در طلاق رجعی شوهر باید تا پایان مدت زمان عده طلاق، پرداخت نفقه به زوجه را انجام دهد.
حال در مورد نفقه زن باردار بعد از طلاق باید گفت که پرداخت نفقه تا پایان مدت زمان وضع حمل و زایمانی صورت می‌گیرد.
عده طلاق زن باردار
طبق قانون، زن بعد از طلاق تا پایان مدت عده حق ازدواج مجدد را ندارد که این مدت زمان، برابر با سه طهر یعنی سه مرتبه پاکیزگی زن بعد از هر بار عادت ماهیانه است.
عده طلاق زن حامله، تا زمان زایمان و متولد شدن زوجه است و مدت سه طهر در این شرایط در نظر گرفته نمی‌شود.
حضانت فرزندان در طلاق زن حامله
قانون نحوه حضانت و سرپرستی فرزندان را بعد از جدایی و طلاق زوجین در نظر گرفته است. اگر زن و شوهر در مورد حضانت فرزندان، توافق کرده باشند، نحوه سرپرستی از فرزند بعد از طلاق طبق توافق صورت گرفته انجام می‌شود.
در غیر این صورت، باید بر اساس قانون عمل نمود که طبق قانون، مادر تا سن هفت سالگی، حق سرپرستی فرزندان خود را دارد و از سن هفت سالگی تا سن بلوغ، فرزندان تحت سرپرستی پدر قرار می‌گیرند.
مشاوره حقوقی نحوه طلاق زن حامله
همانطور که گفته شد، احکام و مقررات مربوط به طلاق زن باردار با زن غیر باردار تفاوت زیادی ندارد و عمده تفاوت در این زمینه پیرامون موضوعات مختلفی چون نفقه زن، عده طلاق و حضانت فرزندان می‌باشد.
انجام مراحل طلاق در دوران بارداری زوجه با شرکت در جلسات مشاوره طلاق شروع شده و یا دریافت گواهی عدم امکان سازش و ثبت طلاق در محضر به پایان می‌رسد.
در هر صورت اگر در مورد نحوه طلاق زن حامله، نیاز به اطلاعات حقوقی بیشتری دارید، می‌توانید از خدمات مشاوره حقوقی سامانه بنیاد وکلا استفاده کنید و با دریافت مشاوره از این سامانه، به تمامی سوالات شما در مورد طلاق پاسخ داده خواهد شد.
برای ثبت نوبت مشاوره حقوقی تلفنی، آنلاین و حضوری پیرامون دعاوی طلاق، با کارشناسان حقوقی ما در تماس باشید.
