پیش از ورود به بحث وکالت زن برای بذل مدت در عقد موقت همانگونه که می دانیم، عقد نکاح یا ازدواج به صورت دائم و موقت انجام می شود که البته احکام مربوط به هر یک از آن‌ها با دیگری تفاوت هایی دارد که از جمله این تفاوت ها می توان به نحوه انحلال عقد موقت با عقد دائم اشاره نمود.
با این توضیح که انقضای مدت و همچنین بذل مدت صرفا در عقد موقت کاربرد داشته و سبب فسخ یا انحلال صیغه می شود.
بذل مدت در عقد موقت که به معنای بخشیدن باقی‌مانده مدت زمان عقد موقت یا صیغه می باشد، با اراده مرد می باشد؛ با این حال ممکن است که زن نیز ضمن عقد موقت حق بذل مدت را با شوهر شرط کرده باشد.
به همین مناسبت در ادامه این مقاله قصد داریم به بررسی وکالت زن برای بذل مدت در عقد موقت یا صیغه بپردازیم و شرایط و احکام مربوط به آن را توضیح دهیم. ضمن آن که شما می‌توانید در این زمینه مشاوره حقوقی نیز دریافت نمایید.
بذل مدت در عقد موقت چیست؟
به موجب ماده ۱۱۳۹ قانون مدنی روش های انحلال عقد موقت یا صیغه مشخص شده است که بر اساس آن، انقضای مدت و همچنین بذل مدت می تواند سبب خاتمه یافتن صیغه موقت بشود.
در پاسخ به این سوال که بذل مدت در صیغه چیست، از سوی مشاوره حقوقی تلفنی بنیاد وکلا باید گفت از آن جهت که عقد نکاح موقت محدود به یک زمان مشخص شده است، مرد می تواند مدت زمانی که از این عقد مانده است را به زن ببخشد و با این کار، زن را از قید زوجیت خود رها سازد که این امر تحت عنوان بذل مدت شناخته می شود.
لازم به ذکر است که بذل مدت در عقد موقت حق و اختیاری است که به شوهر تعلق دارد؛ به این صورت که مرد هر زمانی که بخواهد می تواند باقی مانده مدت عقد را به زن ببخشد.
همچنین، رضایت یا عدم رضایت زن برای بذل مدت از طرف شوهر ملاک صحت بذل مدت نمی باشد و نمی تواند جلوی بخشیدن مدت از سوی مرد را بگیرد.
وکالت زن برای بذل مدت در عقد موقت
همانگونه که در قسمت قبل توضیح داده شد، بذل مدت عقد موقت یا صیغه اختیاری است که به شوهر داده شده است و زن به لحاظ قانونی این امکان را ندارد که به صورت یک طرفه و بدون رضایت مرد اقدام به بذل مدت صیغه نماید.
با این وجود، در شرایطی ممکن است زن نیز بتواند برای بذل و بخشش باقی مانده مدت صیغه اقدام کرده و حتی بدون رضایت مرد، به عقد موقت خاتمه بدهد.
به این صورت که اگر ضمن عقد موقت، زن با شوهر شرط کرده باشد که در شرایط به خصوصی (همچون عدم پرداخت نفقه) امکان بذل مدت عقد موقت به وکالت از شوهر را داشته باشد، این شرط صحیح بوده و برای شوهر الزام آور خواهد بود.
البته ممکن است اینگونه شرط شود که زن هر زمان بخواهد، بتواند نسبت به بذل مدت صیغه از طرف شوهر نیز اقدام نماید که در این صورت نیز شرط صحیح و معتبر می باشد.
لذا در هر کدام از موارد ذکر شده، زن می تواند برای بذل مدت صیغه اقدام نموده و به صورت یک جانبه خاتمه یافتن عقد ازدواج موقت را اعلام نماید که به صرف اعلام بذل مدت به وکالت از مرد، این امر محقق خواهد شد و زن و شوهر از قید زوجیت هم خارج می شوند.
در واقع وکالت زن برای بذل مدت در عقد موقت مانند وکالت زن برای طلاق در عقد دائم می باشد که به زن این امکان را می دهد بدون رضایت شوهر، از وی طلاق بگیرد.
البته ذکر این نکته ضروری است که اگر زن وکالت برای بذل مدت در صیغه موقت نداشته باشد ولی در زندگی مشترک با شوهر دچار عسر و حرج شده باشد (مانند موردی که مرد، همسر موقت را بلا تکلیف گذاشته یا با وی سوء معاشرت داشته باشد)، می تواند به دادگاه مراجعه کند و از دادگاه تقاضا کند که مرد را به بذل مدت در صیغه موقت الزام نماید.
در این حالت، اگر دادگاه دلایل ارائه شده توسط زن را موجه بداند، می تواند مرد را ملزم نماید که باقی مانده مدت صیغه موقت را به زن بذل نموده و به رابطه زوجیت میان آن‌ها خاتمه بدهد.
در خصوص تنظیم چنین وکالتی و همچنین حدود اختیارات وکیل می‌توانید از متخصصین ما کمک بگیرید.
متخصصین ما به صورت تلفنی و حضوری و همچنین در قالب وکیل آنلاین آماده پاسخگویی به شما می‌باشند.
