در بسیاری از مواقع اتفاق می‌افتد که فردی برای سفر به یک کشور خارجی، نیاز به عبور از یک کشور ثالث داشته باشد. برای اینکه بتواند در آن کشور ثالث به مدت چند ساعت یا چند روز توقف نماید، نیازمند دارا بودن اجازه است که برای آن باید ویزا دریافت نماید.
این وضعیت معمولا برای کشورهای بسیار دور اتفاق می‌افتد و مثلا افراد برای سفر به کشورهایی مانند آمریکا، کانادا و استرالیا نیازمند عبور از کشور ثالث می‌باشند. در این مطلب ویزای ترانزیت و مسائل مربوط به آن را به طور کامل بررسی می‌کنیم.
ویزای ترانزیت چیست؟
هنگامی که برای رسیدن به مقصد، هیچ پرواز مستقیمی وجود نداشته باشد و افراد مجبور به عبور از یک یا دو کشور ثالث شوند، از پرواز و ویزای ترانزیت استفاده می‌نمایند.
پرواز ترانزیت به پروازی گفته می‌شود که معمولا به مقصد کشورهای بسیار دور از کشور مبدا است و به همین منظور، نیاز به عبور از یک یا دو کشور دیگر نیز دارد.
در پرواز ترانزیت، وجود ویزای ترانزیت نیاز است و در هر کشور ثالثی که مسافران از آن عبور می‌کنند، باید ویزای ترانزیت دریافت نمایند تا بدون هیچ مشکلی، به مقصد خود سفر کنند.
ویزای ترانزیت ویزایی است که به مسافر، اجازه اقامت در آن کشور را برای مدت چند ساعت یا چند روز تا آغاز پرواز بعدی می‌دهد و فرد می‌تواند در آن مدت، در کشور ثالث گشت و گذار نماید و تجربه‌های جدیدی کسب کند.
کشور ثالث برای دریافت ویزای ترانزیت همیشه یک کشور مشخص نیست و با توجه به کشور مقصد، متفاوت می‌باشد. برای مثال می‌تواند یکی از کشورهای اروپایی یا امارات باشد.
نحوه دریافت ویزای ترانزیت
دریافت ویزای ترانزیت هر کشوری روش خاصی دارد. اما می‌توان بیان نمود که دریافت آن در اکثر مواقع، از طریق سایت ممکن می‌باشد و فرد مسافر می‌تواند از طریق سایت مربوطه اقدام نماید.
افراد برای دریافت ویزای ترانزیت، باید مدارک لازم را نیز آماده کنند. اولین قدم در اخذ آن به صورت حضوری، این است که فرم مربوط به آن را پر کرده و اطلاعات را به صورت دقیق و با جزئیات صحیح وارد نمایند.
پس از آن باید آن را به مامور ویزا ارائه دهند و مدارک لازم را نیز به وی اعطا نمایند. مدارک لازم عبارت‌اند از گواهی تمکن مالی، برگه پرداخت ویزا، رزرو بلیط هواپیما و مدارک شناسایی و غیره.
هر فردی که قصد سفر به یک کشور دیگر را دارد که برای رسیدن به مقصد باید از یک یا چند کشور میانه عبور کند، باید مسائل مربوط به ویزای ترانزیت و غیره را نیز در نظر بگیرد و همه را به روزهای آخر موکول نکند.
چرا که در برخی مواقع، صدور ویزای ترانزیت مدت زمان بیشتری طول می‌کشد و شاید حتی تا دو ماه زمان ببرد و اگر با زمان‌بندی مسافر هم‌خوانی نداشته باشد، آن فرد اجازه ورود به کشورهای واسطه را نخواهد داشت.
بنابراین پس از ارائه فرم و مدارک لازم و پرداخت هزینه‌های مربوطه، درخواست فرد متقاضی مورد بررسی قرار می‌گیرد و نتیجه مورد نظر اعلام می‌گردد.
همانطور که بیان شد، این ویزا به صورت آنلاین نیز قابل دریافت است و بسته به کشور مقصد و تابعیت فرد مسافر، روش‌های گوناگونی برای دریافت آن در نظر گرفته شده است.
مدت اعتبار ویزای ترانزیت
برای مدت زمان اعتبار ویزای ترانزیت بازه زمانی مشخصی در نظر گرفته نشده است و فرد با توجه به نوع سفر و زمان پرواز بعدی برای رسیدن به مقصد، ویزای ترانزیت دریافت می‌کند.
ویزای ترانزیت می‌تواند تا ۲۴ ساعت اعتبار داشته باشد یا حتی چند روز اجازه اقامت فرد در آن کشور را بدهد. در صورتی که مدت زمان اقامت فرد در آن کشور بیشتر از یک روز باشد، وی می‌تواند ویزای ترانزیت خود را به اندازه همان تعداد روز دریافت نماید.
ویزای ترانزیت حتی می‌تواند یک هفته یا بیشتر اعتبار داشته باشد و فرد فقط به همان تعداد روز که ویزای وی اعتبار دارد، می‌تواند در آن کشور بماند.
در صورتی که مدت اعتبار ویزای ترانزیت مسافر گذشته باشد و وی هنوز هم در همان کشور ثالث مانده باشد، پس از اقدام برای خروج دستگیر خواهد شد و این کار وی، ضمانت اجرای قانونی دارد و هیچ کشوری چنین اجازه‌ای به فرد نمی‌دهد و اقامت وی غیرقانونی بوده است.
در حالت کلی به نظر می‌رسد که مدت اعتبار ویزای ترانزیت، از ۲۴ ساعت تا ۱۰ روز می‌تواند باشد.
همچنین در صورتی که ویزای ترانزیت، فقط برای یک بار ورود و خروج صادر شده باشد، فرد مسافر نمی‌تواند برای چند بار از آن استفاده نماید اما در صورتی که برای چند بار باشد، به همان تعداد دفعات، مجاز خواهد بود.
هزینه دریافت ویزای ترانزیت
هزینه دریافت ویزای ترانزیت برای همه کشورها یکسان نیست، یعنی به این صورت نیست که یک نرخ یکسان برای تمام کشورها تعیین شده باشد و نرخ آن با توجه به کشور و مکان جغرافیایی متفاوت است.
هزینه ویزای ترانزیت هر کشوری را وزارت امور خارجه همان کشور تعیین می‌نماید و مثلا برای کشور چین، ۳۰ یورو تعیین شده است.
برای برخی حوزه‌ها نیز یک نرخ برای چند کشور معین شده است و مثلا برای کشورهای حوزه شنگن، ۶۰ یورو است و نمی‌توان گفت که برای هر کشوری در آن محدوده متفاوت است.
برخی کشورها نیز برای ویزای ترانزیت، هزینه دریافت نمی‌کنند و به صورت رایگان به افرادی که قصد عبور از آن کشورها را دارند، اعطا می‌نمایند.
در حالت کلی دریافت ویزای ترانزیت برای شهروندان بسیاری از کشورها نیاز است مگر اینکه توافقی بین کشورها مبنی بر اجازه اقامت افراد ثالث در پروازهای ترانزیت و غیره وجود داشته باشد.
انواع ویزای ترانزیت
پیش از این در رابطه با ویزای ترانزیت صحبت شد و به طور کلی بیان شد که چه نوع ویزایی است و با چه هدفی از آن استفاده می‌شود. اما در رابطه با انواع آن باید بیان نمود که به دو نوع کوتاه‌مدت و بلندمدت تقسیم می‌شود و هر کدام برای سفرهای خاصی می‌باشند.
ویزای ترانزیت کوتاه‌مدت برای سفرهایی است که فرد مسافر، برای رسیدن به مقصد باید چند ساعت در کشور ثالث بماند تا پس از آن سفر بعدی خود را آغاز کند.
برای مثال مدت اعتبار آن می‌تواند ۷ ساعت باشد یا کمتر و بیشتر. اما حدود آن از چند ساعت بیشتر نیست و اگر چند روز باشد، ویزای ترانزیت بلندمدت باید اخذ شود.
ویزای ترانزیت بلندمدت به فرد مسافر اجازه اقامت در آن کشور ثالث را حتی به مدت چند روز می‌دهد و فرد می‌تواند در آن زمان، به جاهای مختلف در آن کشور رفت و آمد کند و هیچ مشکلی برای وی ایجاد نخواهد شد.
کشورهایی که نیاز به دریافت ویزای ترانزیت ندارند
در حالت کلی، بر اساس سیاست‌هایی که بین کشورهای مختلف در ارتباط با روابط خارجی و مهاجرپذیری و توریسم و غیره وجود دارد، تصمیم‌های مختلفی اتخاذ می‌شود و مثلا گاهی اوقات این توافق به وجود می‌آید که برای رفت و آمد شهروندان، نیازی به اخذ ویزا نیست و می‌توانند بدون ویزا و با پاسپورت دارای اعتبار حداقل ۶ ماه و در نظر گرفتن شرایط دیگر، اقامت داشته باشند.
این توافق در رابطه با ویزای ترانزیت نیز ممکن است وجود داشته باشد و وزارت امور خارجه کشورها در رابطه با آن تصمیم می‌گیرند.
این استثنا برای مثال در رابطه با کشور ایران و ترکیه وجود دارد و نه تنها ایرانیان برای سفر توریستی به ترکیه نیازمند اخذ ویزا نیستند، بلکه برای ترانزیت از طریق آن نیز نیاز به دریافت ویزای ترانزیت نخواهند بود و در صورتی که ترکیه کشور ثالثی باشد که ایرانیان برای رسیدن به مقصد از آن عبور می‌کنند، نیاز به اخذ ویزای ترانزیت ندارند.
گاهی اوقات نیز الزام اخذ ویزای ترانزیت، به علت زیاد بودن کشورهای واسطه برداشته می‌شود و مثلا اگر قرار باشد برای سفر به کشوری از کشور دیگر، فرد مسافر از ۴ کشور عبور کند، ممکن است بین این کشورها توافقاتی به وجود آید مبنی بر اینکه ماندن در این کشورها حتی به میزان محدود، نیاز به دریافت ویزای ترانزیت نخواهد داشت و افراد می‌توانند به صورت قانونی عبور نمایند.
بنابراین بهتر است پیش از سفر به کشور مقصد خود، این مسائل را مورد بررسی قرار دهید و یا از یک فرد آگاه و مشاور متخصص در حوزه مهاجرت و سفر و غیره، اطلاعات لازم را به دست آورید.
نکات مربوط به ویزای ترانزیت
- افراد برای توقف کمتر از ۷ ساعت در بسیاری از کشور میانی و پس از آن سفر به مقصد، نیاز به دریافت ویزای ترانزیت ندارند و باید با توجه به کشور میانی و سیاست‌های آن، این موضوع را بررسی نمایند.
برای مثال فردی که می‌خواهد از ایتالیا به ایران سفر کند و باید یک توقف سه ساعته در قطر داشته باشد، نیاز به دریافت ویزای ترانزیت ندارد.
- افراد پیش از سفر، باید از کانکشن‌های بلیط خود اطلاع پیدا کنند و در صورت نیاز، ویزای ترانزیت تهیه نمایند.
- در صورتی که فرد دارای پاسپورت ایرانی باشد، برای ترانزیت در کشور ترکیه و رسیدن به مقصد ایران نیز نیاز به اخذ ویزای ترانزیت نخواهد داشت.
- هزینه دریافت ویزای ترانزیت همیشه یکسان نیست و شاید در برخی مواقع و در برخی کشورها، نوسانات و تغییر قیمت صورت گیرد و به همین منظور، نیاز است که مسافر پیش از اقدام برای دریافت آن از قیمت‌های به روز، آگاهی یابد.
- اکثر ویزاهای ترانزیتی قابل تمدید نیستند اما باز هم با توجه به کشور و سیاستی که در این باره اتخاذ شده است، وضعیت متفاوتی ایجاد خواهد شد.
- پیش از دریافت ویزای ترانزیت یا توریستی شنگن، باید در نظر داشته باشید که کشور یا کشورهایی که قصد عبور ترانزیتی از آن‌ها را دارید، جزء کشورهای حوزه شنگن هستند یا خیر.
چه کسانی از دریافت ویزای ترانزیت معاف هستند؟
برخی افراد از دریافت ویزای فرودگاهی حتی در صورتی که اخذ آن الزامی باشد نیز معاف هستند و نیازی به اخذ آن ندارند. یک دسته از این افراد، خدمه پرواز می‌باشند و در حالت کلی به نظر می‌رسد که این موضوع برای تسهیل رفت و آمد خدمه پرواز است.
چرا که به دلیل زیاد بودن تعداد سفرهای آن‌ها، عقلانی نیست که برای ورود و ماندن در هر کشوری حتی برای چند ساعت، نیاز به اخذ ویزا داشته باشند و این رویه نامناسب تلقی می‌شود.
افرادی که دارای پاسپورت دیپلماتیک هستند نیز نیاز به دریافت ویزای ترانزیت ندارند و ترانزیت آن‌ها در کشور ثالث، بدون نیاز به ویزا است.
این مورد جزئی از معافیت‌های افراد دارای پاسپورت دیپلماتیک است و کسانی که مامور دیپلماتیک یک کشور هستند، در کنار معافیت‌های دیگر، این مورد را نیز دارا می‌باشند.
دارندگان ویزای شنگن و اعضای خانواده شهروندان اتحادیه اروپا نیز از این موضوع معاف هستند و نیاز به اخذ ویزای ترانزیت ندارند.
به جز این چند دسته افراد، به نظر نمی‌رسد که افراد دیگر معاف از دریافت آن باشند و در صورتی که بین کشور متبوع آن‌ها و کشور واسطه، توافق و سیاستی وجود نداشته باشد، اخذ ویزای ترانزیت برای آن‌ها الزامی خواهد بود.
چگونه متوجه نیاز یا عدم نیاز به ویزای ترانزیت شویم؟
برای احراز نیاز یا عدم نیاز به ویزای ترانزیت، باید موارد مختلفی را در نظر بگیرید و مثلا می‌توانید در رابطه با توافقات بین کشور مبدا و مقصد و کشورهای واسطه، شرکت هواپیمایی و غیره این موضوع را احراز نمایید.
در حالت کلی بهترین روش این است که از یک فرد آگاه و دارای اطلاعات کافی در این حوزه مشورت بگیرید. شما می‌توانید در این بستر، از کمک‌ها و مشاوره‌های افراد خبره و آگاه به امور مهاجرتی استفاده نمایید.
همچنین می‌توانید از شرکت هواپیمایی که قصد سفر با آن‌ها را دارید پرس و جو نمایید و ببینید که پیش از اقدام برای سفر به کشور مقصد، نیاز به ارائه چه مدارک و دریافت چه نوع ویزاهایی می‌باشید.
ویزای ترانزیت شینگن و انواع آن
هر فردی به جز افرادی که دارای معافیت از دریافت ویزای ترانزیت هستند، هنگام ورود ترانزیتی به حوزه شنگن نیز باید ویزای مخصوص آن را تهیه نمایند در غیر این صورت اجازه فرود در هیچ‌کدام از کشورهای حوزه شنگن را نخواهند داشت و این ورود، غیرقانونی محسوب خواهد شد.
مسئله دیگر در رابطه با کشورهای حوزه شنگن این است که اگر فرد مسافر برای رسیدن به مقصد مجبور باشد که از بیش از یک کشور حوزه شنگن عبور کند، در این صورت سفر وی داخلی محسوب خواهد شد و برای اینکه بتواند در این حوزه عبور کند، ملزم به اخذ ویزای توریستی شنگن می‌شود.
در کنار افرادی که در حالت کلی از دریافت ویزای ترانزیت معاف هستند، دارندگان اقامت اتحادیه اروپا و دارندگان ویزای یکی از کشورهای عضو شنگن، اتحادیه اروپا، کانادا، ژاپن و برخی کشورها و منطقه‌های دیگر نیز از دریافت ویزای ترانزیت فرودگاهی شنگن، معاف خواهند بود.
مدت اعتبار این نوع ویزا مانند ویزاهای ترانزیت معمولی نیست و به این صورت نیست که افراد بتوانند ویزای ترانزیت شنگن بلندمدت دریافت نمایند.
در صورتی که مدت اقامت افراد در حوزه شنگن بیش از ۲۴ ساعت باشد، باید ویزای کوتاه مدت یا بازدیدکننده دریافت کنند و ویزای ترانزیت شنگن فقط تا ۲۴ ساعت اعتبار دارد.
نحوه دریافت ویزای ترانزیت شنگن نیز تقریبا مانند دیگر انواع ویزاهای ترانزیت است و فرد باید فرم ویزای شنگن، مدارک لازم و دیگر چیزهای مورد نیاز را تکمیل نماید و به سفارت مربوطه اعطا کند.
صدور ویزای ترانزیت شنگن نهایتا ظرف ۲ هفته انجام خواهد شد و بهتر است که افراد، حداقل ۱۵ روز پیش از سفر و ورود ترانزیتی به این حوزه، اقدام به دریافت ویزا نمایند.
ویزای ترانزیت سفر زمینی و هوایی
ویزای ترانزیت سفر زمینی، به علت اینکه زیاد مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، بررسی نمی‌شود اما در حالت کلی، عبور ترانزیتی یک ایرانی از طریق سفر زمینی از کشور ترکیه، نیاز به دریافت این نوع ویزا ندارد. اما مثلا برای عبور ترانزیتی از روسیه به صورت زمینی نیاز به دریافت این نوع ویزا می‌باشد.
در حالت کلی ویزای ترانزیت به این علت به وجود آمده است که افراد بتوانند در مسیرهای بسیار طولانی خود بین کشورهای مختلف، از یک یا چند کشور دیگر هم عبور کنند و اجازه ورود به آن کشور یا کشورها را به صورت موقتی داشته باشند.
بنابراین می‌توان بیان نمود که بررسی این ویزا در سفرهای کم‌مسافت و بین دو کشوری که نیاز به ورود ترانزیتی به کشورهای ثالث در آن نیست، مورد بحث قرار نمی‌گیرد.
سفرهای زمینی نیز به این دلیل که معمولا بین دو کشور دارای مرز مشترک و نزدیک هم صورت می‌گیرد، ورود ترانزیتی ندارند و نیاز به اخذ ویزای ترانزیت در آن‌ها نیست.
در پایان قابل بیان است که ویزای ترانزیت هر کشوری با کشور دیگر متفاوت است و شاید قوانین مختلفی در رابطه با آن وضع شده باشد. به همین منظور نیاز است که کشورهای دارای کانکشن یا کشور مقصد خود را بیابید و احراز نمایید که برای سفر و توقف در آن‌ها نیاز به دریافت ویزای ترانزیت برای ورود ترانزیتی خواهید داشت یا خیر.
برای انجام این کار به بهترین شکل ممکن، می‌توانید از کمک و راهنمایی‌های یک فرد خبره و آگاه استفاده نمایید و از این طریق، در کمترین زمان ممکن ویزای ترانزیت خود را دریافت کنید.
