در بحث سرپرستی در خصوص کودکان متوفی اصولا وصایت و قیمومیت با هم جمع نمی شوند؛ چرا که وجود وصی و قیم به طور هم زمان برای سرپرستی و ادره ی اموال محجور ممنوع نیست که وصی عمدتا توسط پدر و جد پدری انتخاب می شوند و اختیارات وصی را مشخص می کنند که اختیارات وصی برخلاف قیم عام نیست و تابع اراده ی شخصی است که به وصی سمت اعطا کرده است.
برای مثال ممکن است پدریا جد پدری شخصی را به عنوان وصی برای کودک انتخاب کند و ماموریت اورا فقط رسیدگی به تربیت و پاموزش طفل قرار دهد، در این صورت وصی اختیاری برای اداره ی اموال ندارد و اجبارا باید فرد دیگری برای اداره ی اموال به عنوان قیم انتخاب گردد.
نکته دیگری که باید توجه کرد این است که وصایت ماهیتا ایقاع است اراده ی وصی در انشای ان دخالت ندارد، لذا در زمان انشای وصایت وصی ممکن است صغیر باشد زمانی که انجام مورد وصایت به عهده ی وصی قرار می گیرد، باید اهلیت داشته باشد این امرنیز با فوت موصی تحقق پیدا می کند.
نکته دیگر اینکه اختیار وصی برای انتخاب وصی دیگر بعد از خود قباث انجام ماموریت موضوع وصایت به اراده ی موصی بستگی دارد؛ یعنی اگر موصی به او چنین اختیاری داده ابشد می تواند اقدام کند.
در غیر اینصورت مجاز به انتخاب وصی بعد از خود نیست ماده ی ۱۱۹۰ قانون مدنی در این باره بیان می دارد ” ممکن است پدر یا جد پدری به کسی که به سمت وصایت معین کرده اختیار تعیین وصی بعد از فوت خود را برای مولی علیه بدهد.”
برخی بر این عقیده اند که تصفیه ی ترکه جزو اموری نیست که موصی بتواند به وصی واگذار کند.
اموری که برای انجام آنها موصی می تواند وصی تعیین کند با عنایت به این موارد است:
- سرپرستی و تربیت کودکان و محجوران
- اداره ی ثلث
- اداره ی اموال و امور مالی محجورین
