عشق‌هایی که بنا به مصالح خانوادگی و یا بعضا مخالفت‌های متعصبانه به بن بست‌های عاطفی منتهی می‌شوند سبب می‌گردند تا برخی از دختران و پسرانی که خواهان ازدواج با هم هستند، اما والدین آن ها رضایت به ازدواج نمی دهند با هم از خانه فرار کنند، تا رضایت والدین را در ازدواج جلب کنند.
در مواقعی، خانواده‌های دختر و پسر و نزدیکان ایشان با یکدیگر وارد ضرب و جرح و فحاشی و نزاع می‌شوند. طبق قوانین هر کدام از این اقدامات از سوی هر دو خانواده جرم می‌باشد و مجازات در پی خواهد داشت.
توهین و ضرب و جرح نسبت به دختر و پسر نیز چه از سوی خانواده خود و چه از سوی خانواده طرف مقابل جرم می باشد و مجازات در پی خواهد داشت.
فرار دختر و پسر تحت چه شرایطی منتهی به جرم می‌شود؟
- راه حل برای ازدواج اشخاصی که با بن بست مخالفت مواجه هستند چیست؟
- برای کسب اذن از دادگاه مرد باید دارای چه شرایطی باشد؟
- قانون در خصوص دختران و پسرانی که از خانه به قصد جلب موافقت برای ازدواج فرار می‌نمایند چه می‌گوید؟
طبق ماده ۱۰۴۳ قانون مدنی:
“نکاح دختر باکره اگرچه به سن بلوغ رسیده باشد، موقوف به اجازه پدر یا جد پدری اوست و هرگاه پدر یا جد پدری بدون علت موجه از دادن اجازه مضایقه کند، اجازه او ساقط در این صورت، دختر می‌تواند با معرفی کامل مردی که می‌خواهد، با او ازدواج نماید و شرایط نکاح و مهری که بین آنها قرار داده شده، پس از اخذ اجازه از دادگاه مدنی خاص، به دفتر ازدواج، مراجعه و نسبت به ثبت ازدواج اقدام نماید.”
لازم به ذکر است در صورتی که رابطه نامشروع فی مابین این اشخاص اثبات شود برای هر دو نفر مجازات در نظر گرفته می‌شود.
پسرها و دخترها در صورت قرار گرفتن در چنین وضعیتی چه کاری می‌توانند انجام دهند؟
این اشخاص در صورت قرار گرفتن در چنین شرایطی می‌توانند با کمک وکیل به دادگاه خانواده مراجعه و با ارائه دادخواستی از دادگاه تقاضای صدور اجازه ازدواج کنند. در چنین مواردی قاضی دادگاه به بررسی وضعیت دختر و پسر می‌پردازد.
در صورتی که آنها از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی همتراز یکدیگر و اصطلاحا «هم‌کفو» هم باشند، اجازه ازدواج را صادر خواهد کرد.
البته پسر نیز باید از لحاظ اجتماعی، اخلاقی و مالی مشکلی نداشته باشد. مثلا سابقه‌دار نباشد، خانه‌ای برای سکونت همسرش داشته باشد و با داشتن شغل یا درآمد بتواند یک زندگی را اداره کند.
ارائه مدرک تحصیلی یا مدرکی مبنی بر اجاره منزل و داشتن شغل مناسب، از نکاتی است که دادگاه نسبت به بررسی آن اقدام می‌کند. البته در چنین مواردی دادگاه پدر دختر را هم می‌خواهد تا شنونده دلایل احتمالی او برای مخالفت با این ازدواج باشد.
اگر شان دختر از پسر پایین‌تر باشد، معمولا دادگاه مخالفتی با این ازدواج ندارد، اما اگر شان دختر بالاتر از پسر باشد، در این خصوص تصمیم‌گیری با حساسیت‌های بیشتری همراه است.
نکته مهم این است که دادگاه باید به یقین برسد که این ازدواج از روی هوی و هوس نیست که در مدت کوتاهی پس از شکل‌گیری آن منجر به طلاق شود.
فرار دختران از کجا آغاز می‌شود؟
در مواردی که تلاش‌های دختر و پسر جوان برای کسب موافقت پدر دختر به نتیجه نمی‌رسد، یکی از راه‌هایی که پسران در پیش می‌گیرند «فراری دادن دختر از خانه» است.
نکته قابل توجه این است که برخی مراجع تقلید اجازه پدر را شرط صحت عقد نمی‌دانند و اگر عقدی بدون اجازه پدر صورت گیرد نیز از نظر آنها صحیح است.
البته همانطور که در جلسات گفتگو با وکیل تلفنی یا حضوری بیان می‌شود، قانون ما نظر غالب را قبول کرده و به همین دلیل از نظر قانون حتما باید اجازه پدر برای ازدواج دختر باکره وجود داشته باشد.
اگر هم دختری بکارت خود را بنا به هر دلیلی از دست داده باشد، برای ثبت قانونی ازدواج خود باید با حضور در مرجع قانونی و دریافت برگه معاینه به پزشک معتمد قانون مراجعه کرده و با اثبات این مسئله برای دادگاه، اقدام به ازدواج کند.
آیا در خصوص اینکه دوشیزه چگونه بکارت خویش را از دست داده در دادگاه از وی پرسش می‌شود؟
در محاکم در مورد این که دختر جوان کجا و در چه شرایطی بکارت خود را از دست داده پرس و جویی نمی‌شود و فقط در این مورد تصمیم‌گیری می‌شود، اما دختران جوان باید در چنین مواقعی آگاه باشند که زمینه برای سوءاستفاده از آنها بسیار زیاد است و اگر پسری آنها را تشویق به فرار کرد، از طرفی هیچ مجازاتی در انتظار پسر جوان نیست، ولی آسیب‌های مختلفی در کمین دختران جوان قرار دارد.
آیا می‌توان از پسری که باعث فرار دختر شده است شکایت کرد؟
دختر و پسری که فرار کرده‌اند در صورتی که رابطه‌ای میان آنها ایجاد نشود، مرتکب جرمی نشده‌اند.
اگر این رابطه شرعی نباشد مجازات‌های مربوط به ایجاد رابطه نامشروع در انتظار آنهاست، اما دیده شده است که در اغلب موارد پسرها عنوان می‌کنند طرفدار مرجع تقلیدی‌اند که وی ازدواج دختر بدون اجازه پدر را مجاز شمرده است.
ضمن آن‌که در این موارد ممکن است دختر و پسر، کاغذی را نشان دهند که در آن درباره ازدواج موقت با هم به توافق رسیده‌اند؛ در چنین مواردی پدر دختر نیز نمی‌تواند شکایتی از پسر مورد نظر داشته باشد.
پدر فقط می‌تواند پس از اطمینان از فرار کردن دخترش، با اعلام شکایت در دادسرای مفقود شدن دخترش را اعلام کند و پس از آن، دختر در صورت شناسایی دستگیر و به خانواده‌اش بازگردانده می‌شود.
حتی در گفتگو با وکیل آنلاین نیز می‌گوییم که در این موارد مجازات خاصی نیز در انتظار پسر نیست، زیرا دختر به عنوان فردی عاقل و بالغ خودش مسئول اعمال خودش است و وجود یک صیغه‌نامه نیز نشان می‌دهد رابطه جنسی غیرمشروعی میان آنها وجود نداشته که این مسئله متضمن مجازات باشد.
در چنین مواردی نیز قضات معمولا تحقیق‌های پیچیده‌ای انجام نمی‌دهند، چون پای آبروی افراد در میان است و حیثیت افراد و خانواده‌ها از نظر قانون امری مهم است که اگر قرار باشد در خصوص آن کنجکاوی زیادی صورت گیرد، ممکن است آبرو و حیثیت افراد زیادی در خطر بیفتد.
فرار تحت چه شرایطی می‌تواند مجرمانه باشد؟
همانگونه که اشاره کردیم فرار دختران و پسران به خودی خود، از نظر قانون جرم تلقی نمی‌شود اما اقدامات بعد از فرار جرم‌زاست، مثلا پسری با دختری رابطه دارد و بعد از گرفتن چند عکس از او، تهدیدش می‌کند که اگر با او همراه نشود، عکس‌های دختر را برای خانواده‌اش می‌فرستد یا آن را در محل کار یا زندگی دختر توزیع می‌کند. در چنین مواردی پسر مرتکب جرم شده و مجازات سختی در انتظار اوست.
اگر فردی هم به شکل حرفه‌ای اقدام به فراری دادن دختران جوان کرده، از این طریق از آنها سوءاستفاده کند، باز هم مشمول مجازات‌های سختی خواهد شد.
یکی از جرائمی که در این زمینه اتفاق می‌افتد، «قوادی» است. طبق قانون، جمع یا مرتب کردن ۲ نفر یا بیشتر برای زنا یا لواط قوادی نامیده می‌شود و اغلب دختران فراری، طعمه خوبی برای چنین افرادی هستند.
قوادی نیز جرمی است که با ۲ بار اقرار یا شهادت ۲ مرد عادل اثبات می‌شود و مجازات حد آن، ۷۵ تازیانه و تبعید از ۳ ماه تا یک سال برای مردان و تا ۷۵ تازیانه برای زنان است.
البته در کنار قوادی معمولا جرائم دیگری مانند شرب خمر یا مصرف مواد مخدر نیز رخ می‌دهد که این جرائم نیز از نظر قضات مجازات‌های خود را دارد.
جز این موارد در اغلب موارد این فرار‌ها منتهی به کارهایی همچون دزدی، خرید و فروش مواد مخدر یا کارهای خلاف دیگر به شکل دو نفره یا چند نفره می‌شود و در چنین مواردی اگر این کارها به شکل مشترک توسط دختر و پسر فراری صورت گیرد، برای هر دو مجازات به همراه دارد.
اگر دختر در وضعیت فرار در حالت ولگردی قرار بگیرد آیا ولگرد جرم تلقی می‌شود؟
نکته مهمی که در این میان وجود دارد نحوه دستگیری دختر است؛ یک دختر فراری از خانه ممکن است به جرم ولگردی یا گدایی دستگیر شود.
از نظر قانون، فرار کردن دختر جرم نیست مگر این که او ولگرد بشود یا پس از فرار، مرتکب اعمالی مانند: دزدی، رابطه نامشروع، فروش مواد مخدر و… شود.
از نظر قانون و طبق جلسات متخصصین مشاوره حقوقی نیز ولگرد به کسی گفته می‌شود که جا و مکان مشخصی نداشته باشد.
فرد ولگرد کسی است که اعمالی خلاف شان و شخصیت خود انجام می‌دهد و برای مردم مزاحمت ایجاد می‌کند و کارهایی انجام می‌دهد که هدف نهاییاش سلب آسایش از مردم است و قانون برای چنین افرادی مجازات تعیین کرده است.
