یکی از مباحث اساسی و بسیار حیاتی که در زمان طلاق و جدایی بین زوجین مطرح می شود، بحث حضانت می باشد. در صورتی که بین زوجین توافقی در این خصوص انجام نشده باشد، دادگاه با توجه به سن قانونی فرزندان در این زمینه تعیین تکلیف می کند.
در واقع قانون، قواعد خاصی را در مورد حضانت و محدوده سنی که فرزندان در حضانت پدر و مادر خود قرار دارند، ایجاد کرده است از جمله آن که حضانت فرزندان تا هفت سالگی با مادر است.
البته نکته بسیاری مهمی که در این مقوله باید به آن توجه شود آن است که فرزند پسر در چه زمانی از حضانت پدر و مادر خود خارج شده و می تواند تصمیم بگیرد که پیش کدام یک از والدین خود زندگی کند؟
در ادامه به توضیحات کاملی در خصوص سن قانونی پسر برای تصمیم گیری می پردازیم.
حضانت پسر قبل از سن قانونی برای تصمیم گیری
حضانت در معنای عرفی به مفهوم نگهداری و تربیت کودک می باشد که در زمان زندگی مشترک، والدین این مسئولیت را به صورت اشتراکی انجام می دهند.
اما از آن جایی که برخی از ازدواج ها به طلاق و جدایی منجر می شوند، سوالی که در اینجا در مشاوره حقوقی تلفنی مطرح می شود آن است که بعد از طلاق حضانت فرزند پسر برعهده کدام یک از والدین می باشد؟
بر اساس ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی: “برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است.”
بنابراین مادر تا هفت سالگی برای حضانت فرزندان چه پسر و چه دختر اولویت دارد و بعد از آن پدر عهده دار حضانت خواهد بود.
در صورتی که بعد از ۷ سالگی بین پدر و مادر در مورد حضانت اختلاف وجود داشته باشد، تشخیص آن که حضانت طفل با چه کسی باشد بنا بر مصلحت کودک توسط دادگاه تعیین می شود.
در واقع می توان گفت احتمالا منظور قانونگذار این بوده که اگر مصلحت کودک ایجاب کند ممکن است بعد از هفت سالگی همچنان حضانت با مادر باشد البته در این خصوص قانون بیان صریحی ندارد.
لازم به ذکر است که در حالتی که بین زوجین در خصوص حضانت توافقی صورت گرفته باشد، توافق آن ها از نظر قانون محترم شمرده شده و بر همان اساس عمل می شود.
باید گفت که حتی در زمان حضانت مادر نیز، پدر وظیفه دارد که مخارج زندگی فرزند خود را اعم پسر و دختر بپردازد.
نکته دیگری که توجه به آن به نظر وکیل ما خالی از لطف نیست آن است که براساس قانون اگر مادر در زمان حضانت اقدام به ازدواج نماید، پدر می تواند از دادگاه درخواست سلب حضانت مادر و عهده دار شدن حضانت توسط خودش را درخواست نماید.
سن قانونی پسر برای تصمیم گیری
تا به اینجا در خصوص قوانین حضانت فرزند پسر صحبت کردیم اما نکته بسیار مهمی که هنوز به بیان آن نپرداخته ایم آن است که فرزندان تا چه سنی تحت حضانت والدین خود قرار دارند و پس از آنکه از حضانت والدین خود خارج شدند چه اتفاقی خواهد افتاد؟
در جواب این سوال بنا بر نظر مشاوره حقوقی باید گفت که فرزند پسر تا زمانی که به سن بلوغ برسد؛ یعنی تا سن ۱۵ سالگی تحت حضانت والدین خود قرار داشته و براساس قواعد قانونی یا توافق بین والدین در خصوص حضانت ایشان تصمیم گیری می شود.
بعد از آنکه فرزند پسر به سن بلوغ یعنی به پانزده سالگی رسید هنوز هم می بایست با والدین خود زندگی کند اما از این سن براساس قانون اختیارات و تصمیم گیری در مورد آنکه می خواهد پیش چه کسی زندگی کنند، با خودش است.
اما در این تکلیف پدر یا مادری که حضانت طفل برعهده او نیست چه خواهد شد؟
مسلما حق دیدار با فرزند یکی از حقوق مسلم والدین می باشد و هیچکس نمی تواند این حق را از او سلب کند؛ بنابراین کسی که حضانت طفل برعهده او نیست باید حق ملاقات با فرزند خود را در فواصل زمانی توافق شده یا تعیین شده توسط دادگاه داشته باشد.
اگر هر کدام از والدین که حضانت فرزند بر عهده ایشان قرار دارد، دیگری را از ملاقات با طفل خود در فواصل زمانی تعیین شده محروم کند، طبق قانون مجرم شناخته خواهد شد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر می‌توانید در پیام رسان بنیاد وکلا با وکیل آنلاین گفتگو نمایید.
