در عرصه حقوقی نهادهای مختلفی جهت تضمین عدم تضرر طرفین قرارداد وجود دارد، گاهی ممکن است شما در زمان فروش مال خود، نسبت به حسن نیت خریدار و طرف قرارداد خود اطمینان خاطر نداشته باشید و در صدد یافتن راهی برای جلوگیری از اضرار بعدی خود باشید.
شرط فاسخ در قرارداد چیست؟
یکی از مهمترین نهادهای حقوقی در این راستا، درج شرط فاسخ در قرارداد می باشد. بدین معنی که شما می توانید در ضمن قرارداد، مفادی را درج نمایید که به موجب آن مقرر شود؛ چنانچه خریدار در مهلت معینی اقدام یا تعهد خاصی مانند پرداخت ثمن معامله را ایفا ننماید، در این صورت شرط فاسخ مندرج در مبایعه نامه شما، به صورت خودکار و بدون اراده طرفین قرارداد موجب انفساخ معامله، یعنی از بین رفتن معامله گردد. در این صورت به صرف عدم انجام تعهدی که بر عهده خریدار بوده است، شرط فاسخ تاثیر خود را گذاشته و مانع اثر گذاری قراردادی خواهد شد که امضا کرده اید و در واقع قرارداد از بین رفته تلقی می شود. نکته حائز اهمیت آن است که شرط فاسخ می تواند نسبت به تعهدی باشد که بر عهده فروشنده است یا خریدار، در عمل تفاوتی در این مورد وجود ندارد.
نتیجه درج چنین شرطی آن است که برای مثال خریدار اگر واقعا پایبند به مبایعه نامه بوده باشد در مهلتی که جهت ایفای تعهد برای ایشان در نظر گرفته شده است، تعهد خود را بجا آورده و متعاقبا می تواند به مفاد قرارداد استناد نموده و مدعی مالکیت مالی باشد که خریداری کرده است، اما اگر تعهد خود را در مهلت تعیین شده اجرا ننماید، این امر موجب منفسخ شدن مبایعنامه شده و نتیجه آن مالکیت مجدد فروشنده نسبت به مالی خواهد بود که سابقا اقدام به فروش آن نموده بود و خریدار حق مطالبه مال را نخواهد داشت.
شناخت و استفاده از راهکارها و نهادهای حقوقی موجود، موجب تضمین اجرای مفاد قرارداد و جلوگیری از تضرر هر یک از طرفین خواهد بود و درج شرط فاسخ یکی از موثرترین مسیرها در راستای تضمین حقوق طرفین قرارداد می باشد که با اعمال و بکار گیری آن با مشورت یک متخصص، در عمل می توانید جنبه الزام آوری قرارداد منعقده را افزایش دهید.
