شرایط آزادی مشروط در جرم افترا

در موارد محکومیت به حبس تعزیری، دادگاه صادر کننده حکم میتواند در مورد محکومان به حبس بیش از ده سال پس از تحمل نصف و در مجازات حبس کمتر از ده سال، پس از تحمل یک سوم مجازات، به پیشنهاد دادستان یا قاضی اجرای احکام با رعایت شرایطی آزادی مشروط صادر کند. در این مقاله شرایط آزادی مشروط را برایتان توضیح میدهیم.

شرایط آزادی مشروط

محکوم در مدت اجرای مجازات همواره از خود حسن اخلاق و رفتار نشان دهد.

• حالات و رفتار محکوم نشان دهد که پس از آزادی، دیگر مرتکب جرمی نمیشود.
• محکوم تا آنجا که استطاعت دارد، ضرر و زیان مورد حکم یا مورد موافقت مدعی خصوصی را بپردازد یا قراری برای پرداخت آن ترتیب دهد.
• محکوم پیش از آن از آزادی مشروط استفاده نکرده باشد.

__tel_banner

اگر محکوم این شرایط را داشته باشد، برای باقیماندهی حبس، آزاد میشود. دادگاه میتواند در مدت آزادی مشروط او را به اجرای دستوراتی ملزم نماید.
برای مثال در جرم افترا (*) در صورتی که محکومیت ناشی از چاپ مطلبی مجرمانه در روزنامه باشد، دادگاه میتواند مرتکب را در مدت آزادی مشروط از اشتغال به حرفهی روزنامهنگاری منع کند.

مدت زمان آزادی مشروط چقدر است؟

آزادی مشروط ناظر به باقیماندهی مجازات حبس است. بهطور کلی، زمان آزادی مشروط کمتر از ۱ سال و بیشتر از ۵ سال نیست؛ مگر اینکه مدت باقیمانده کمتر از ۱ سال باشد که در اینصورت مدت آزادی مشروط معادل بقیهی مدت حبس است. مثلاً در جرم افترا در صورتی که مرتکب به تحمل یکسال حبس محکوم شدهباشد، بعد از تحمل ۴ ماه حبس (یعنی یکسوم مجازات) بهطور مشروط آزاد میشود، و مدت زمان آزادی مشروط او ۸ ماه خواهد بود. اما اگر مدت باقیماندهی حبسی ۶ سال باشد، مدت زمان آزادی مشروط نمیتواند بیش از ۵ سال باشد.

__online_banner

ارتکاب جرم عمدی در مدت آزادی مشروط

اگر محکوم در مدت آزادی مشروط مرتکب جرم موجب حد، قصاص، دیه یا تعزیر تا درجهی هفت شود، علاوه بر مجازات جرم جدید، حکم آزادی مشروط او هم لغو میشود و برای تحمل باقیماندهی حبس روانه زندان میشود.

هم چنین اگر در این مدت، بدون عذر موجه از دستورات دادگاه تبعیت نکند، برای بار اول یک تا دو سال به مدت آزادی مشروط وی افزوده میشود و برای بار دوم آزادی مشروط لغو میشود و باقیمانده حبس به اجرا درمیآید. شاکی یا مدعی خصوصی در صورت اطلاع، میتواند عدم تبعیت از دستورات دادگاه یا ارتکاب جرم را به قاضی اجرای حکم گزارش کند.

افترا یعنی اینکه کسی ارتکاب جرمی را به دیگری صریحاً نسبت دهد؛ مثلا به او بگوید: «تو دزد هستی» یا در روزنامهای بنویسد: «فلان شخص اختلاس کرد.»

چنانچه گوینده یا نویسنده این مطالب، نتواند صحت ادعای خود را اثبات کند، با شکایت شاکی تعقیب میشود. مجازات جرم افترا، یکماه تا یکسال حبس و تا ۷۴ ضربه شلاق یا یکی از این هاست.