با تصویب لایحه بازنشستگی پیش از موعد، این امکان فراهم شد که افراد تحت پوشتتش بیمه سازمان تامین اجتماعی بتوانند زودتر از موعد خود را بازنشسته کنند.
بدر مصوبه سال ۸۶ کسانی که ۳۰ سال خدمت داشته و در هر ماه ۳۰ روز حق بیمه پرداختی داشتند، بازنشسته یا مستمری بگیر محسوب می‌شدند.
بعضی از کارکنان دولت به دلیل مشکلات خانوادگی، نیاز مالی یا سختی کار تمایلی به ادامه همکاری ندارند و تصمیم به جدایی دارند که به همین منظور به سمت بازنشستگی پیش از موعد می‌روند، اما با تصویب لایحه بازنشستگی پیش از موعد این امکان فراهم شد که افراد زودتر خود را بازنشسته کنند.
متن قانون بازنشستگی پیش از موعد کارکنان دولت به شرح زیر است:
ماده ۱ـ در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:
- الف ـ قانون: قانون بازنشستگی پیش از موعد کارکنان دولت ـ مصوب ۱۳۸۶ـ
- ب ـ سنوات خدمات قابل قبول: سنواتی است که طبق قوانین و مقررات مربوط از لحاظ احراز شرایط بازنشستگی جزو سنوات خدمت ملاک محاسبه قرار می‌گیرد.
- پ ـ وزارت: وزارت امور اقتصادی و دارایی.
ماده ۲- کارکنان رسمی، پیمانی و قراردادی وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی در صورت دارا بودن حداقل ۲۵ سال سابقه خدمت قابل قبول (بدون رعایت شرط سنی) می‌توانند در مهلت پیش‌بینی شده در قانون با ارایه در خواست کتبی مبنی بر بازنشستگی پیش از موعد و موافقت دستگاه متبوع با استفاده از حداکثر پنج (۵) سال سال سنوات ارفاقی تا سقف سی‌سال بازنشسته شوند.
تبصره۱ـ بانوان شاغل که فاقد شرط سابقه خدمت مقـرر در این مـاده می‌باشـنـد، به شرط داشتن حداقل بیست (۲۰) سال سنوات خدمت قابل قبول می‌توانند با ارایه درخواست کتبی و موافقت دستگاه متبوع با استفاده از حداکثر پنج (۵) سال سنوات ارفاقی بازنشسته شوند.
تبصره۲ـ افرادی که در طول مدت اجرای قانون شرایط موضوع ماده (۲) این آیین‌نامه را احراز و بصورت مکتوب در خواست خود را ارایه نمایند و مطابق ماده (۳) این آیین‌نامه تا پایان ۵/۶/۱۳۸۹ با درخواست بازنشستگی آنها موافقت شود، مشمول این آیین‌نامه خواهند بود.
ماده ۳ – به‌منظور بررسی درخواستی بازنشستگی پیش از موعد در انطباق با برنامه‌های جامع نیروی انسانی دستگاههای دولتی، رییس دستگاه یا بالاترین مقام مسئول دستگاه اجرایی می‌تواند کارگروهی مرکب از مدیران واحدهای ذی‌ربط دستگاه متبوع تشکیل دهد.
درخواستهای مشمولان قانون پس از اعلام نظر مدیر بلافصل متقاضی در کارگروه مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.
تبصره ـ تصمیمات کارگروه در صورت وجود اعتبار لازم و پس از تایید بالاترین مقام دستگاه قابل اجرا خواهد بود.
ماده ۴- پاداش پایان خدمت کارکنان رسمی مشمول قانون با رعایت مفاد قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان دولت ـ مصوب ۱۳۷۵ ـ و اصلاحات بعدی آن و با احتساب سنوات ارفاقی توسط دستگاه متبوع مستخدم محاسبه و پرداخت میشود.
تبصره۱ـ در مورد مستخدمان پیمانی مطابق آیین‌نامه استخدام پیمانی، موضوع تصویب‌نامه شماره ۵۲۲۸۲/ت۶۶۴ مورخ ۱۵/۶/۱۳۶۸ و اصلاحات بعدی آن و در مورد مشمولان قانون کار مطابق احکام مندرج در قانون کار توسط دستگاه متبوع مستخدم عمل خواهدشد.
تبصره۲ـ پاداش پایان خدمت بانوان متقاضی با کمتر از بیست و پنج (۲۵) سال سابقه خدمت به میزان سنوات خدمت قابل قبول (بدون احتساب سنوات ارفاقی) محاسبه و پرداخت خواهدشد.
ماده ۵- وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مکلفند در سال ۱۳۸۶ اعتبار لازم برای پرداخت کسور بازنشستگی و حق بیمه سهم مستخدم و کارفرما بابت سنوات ارفاقی براساس آخرین حقوق و مزایای مشمول کسر کسور بازنشستگی را بصورت یکجا و نیز مابه‌التفاوت حقوق بازنشستگی بابت سنوات ارفاقی آنان را (همان سال) به ترتیب مقرر در تبصره (۱) ماده واحده قانون محاسبه و به وزارت اعلام کند.
وزارت موظف است اعتبار اعلام شده را از سر جمع اعتبارات دستگاهها کسر و به حساب صندوقهای بازنشستگی ذی‌ربط واریز نماید.
ماده ۶- از سال ۱۳۸۷ تا پنج (۵) سال پس از مهلت اجرای قانون، اعتبار لازم برای پرداخت کسور بازنشستگی و حق بیمه سهم مستخدم و کارفرما بابت سنوات ارفاقی براساس آخرین حقوق و مزایای مشمول کسور بازنشستگی بطور یکجا و با اعمال ضریب (۱/۱) محاسبه و در ردیف بودجه وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی، همچنین مابه‌التفاوت حقوق بازنشستگی بابت سنوات ارفاقی آن دسته از کارکنانی که تا سال قبل بازنشسته شده‌اند، در ردیف جداگانه‌ای ذیل بودجه وزارت پیش‌بینی خواهدشد.
وزارت موظف است سهم هر یک از صندوقهای بازنشستگی را سالانه به حساب صندوقهای بازنشستگی ذی‌ربط واریز نماید.
تبصره ـ وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی مکلفند کسور بازنشستگی و حق بیمه سهم مستخدم و کارفرما بابت سنوات ارفاقی را بطور یکجا به صندوقهای بازنشستگی پرداخت نمایند.
ماده ۷- کارکنانی که با استفاده از سنوات ارفاقی بازنشسته میشوند پی از بازنشستگی از امتیازاتی که در سایر قوانین و مقررات برای کارکنان بازنشسته در نظر گرفته شده یا میشود بهره‌مند خواهند شد.
ماده ۸- شرکتهای دولتی و مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی می‌توانند کارکنان واجد شرایط را صرفا از محل منابع مالی خود و براساس مفاد این آیین‌نامه بازنشسته کنند.
ماده ۹ـ منظور از کارکنان قراردادی در آیین‌نامه، اشخاص زیر هستند:
- الف ـ مستخدمان موقت شرکتهای دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی.
- ب ـ آن دسته از مستخدمان متناظر کارکنان پیمانی شاغل در وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی دارای مقررات خاص که به موجب قرارداد به استخدام درآمده‌اند.
- ج ـ کارکنانی که براساس تصویب‌نامه شماره ۱۷۵۹۸ مورخ ۲۲/۳/۱۳۶۲ به صورت خریـد خدمـت با رعایت قوانین و مقررات مـربوط در دستگاههای مشمول این قانون اشتغال دارند.
- د ـ آن دسته از کارکنان مشمول قانون که براساس مجوزهای قانونی با انعقاد قرارداد در خدمت دستگاههای یادشده بوده‌اند و کسور بازنشستگی یا حق بیمه (اعم از سهم مستخدم و کارفرمای) آنها طبق مقررات به صندوقهای بازنشستگی مربوط پرداخت گردیده است.
تبصره ـ کارکنان ثابت یا عناوین مشابه دستگاههای مزبور برای استفاده از تسهیلات قانون در حکم مستخدم رسمی هستند.
ماده ۱۰ـ دستگاههای مشمول موظفند فهرست کارکنان مشمول قانون را با قید مشخصات استخدامی هر یک از آنان، میزان سنوات ارفاقی و پاداش پایان خدمت پرداختی به معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس جمهور و وزارت رفاه و تامین اجتماعی در فواصل شش ماهه ارسال کنند.
ماده ۱۱ ـ وزارت رفاه و تامین اجتماعی موظف است هر سال گزارش اجرای قانون را به هیئت وزیران ارایه نماید.
لطفا این متن را تا اخر و با دقت بخانید تاحق مطلب ادا شود در موردقوانین سختی کارقبل از نوشتن این مطلب تاکید میشود در مورد عزیزانی که در مشاغل سخت وزیان اور کار میکننداین حقشان است که با ۲۰ سال سابقه ۳۰ روز حقوق در ماه بدون شرط سنی بگیرندو این دو مزیت حق انها و عادلانه است وگوارای وجود انها اما یک مزیت دیگر وجود دارد که باعث تبعیض در حق بازنشستگان عادی میباشد و ان سقف سابقه ۳۵ سال در بازنشستگی تامین اجتماعی میباشد که به دلایل زیر ناعادلانه میباشد . اول سقف بازنشستگی را در این گروه که ۳۵ سال است باید به ۳۰ سال کاهش داد چون شخص اگر ۲۳ سال و ۴ ماه بیمه داشته باشد ۳۵ سال حقوق شاملش میشود. که این ابتدا یک تبعیض میباشد در برابر بازنشستگان عادی که برای اینکه ۳۵ سال سقف حقوق را بگیرند باید ۳۵ سال کار کنندو همچنین اکثرا سر ۳۰ سال درخاست بازنشستگی میدهند وکو تا ۳۵ سال. ولی بازنشسته های مشاغل سخت این راه طولانی را در عرض ۱۱ سال و ۸ ماه میانبر میزنند وبا بعضی از انها که هم صحبت میشویم با غرور وفخرفروشی میگویند من با سابقه کم ۳۵ سال حقوق میگیرم در صورتیکه از شما چند سال کوچکترم وسقف حقوق را میگیرم وشما با این سن داری ۳۰ سال حقوق میگیری . همچنین میتوانم بخاطر سن کم بروم از زندگیم لذت ببرم وچند تا زن بگیرم چون خودش را بالای قله ی سقف حقوق تامین اجتماعی میبینه فقط با ۲۳ سال و ۴ ماه سابقه چون اگر این عدد را ضربدر یک سال و نیم کنید میشود ۳۵ سال(۲۳/۴×۱/۵=۳۵).چون هر سال یک سال ونیم حساب میشودوهمچنین انها میگویند شما تا ۳۰ سال سابقه را بگیری عمرت را گذاشتی و اصلا شاید هم به عدد ۳۰ سال نرسی چه برسد به عدد ۳۵ سال.و هنوز به من که سقف سابقه تامین اجتماعی را میگیرم یعنی ۳۵ سال نرسیدی در صورتیکه ۵ سال واقعا عدد بزرگیه هم برای محاسبه حقوق وهم برای کار کردن. برای گرفتن این غرور و این تبعیض اشکار باید سقف حقوق این عزیزان ۳۰ سال با هر مقدار سابقه باشد.همانطور که میبینید حتی خود بازنشستگان سخت و زیان اور ناخوداگاه با این فخرفروشی دارند به این تبعیض اعتراف میکنند واگر هم بر زبان نیاورند از زبان بدن انها میشود این فخر فروشی را تشخیص داد. ولی تاکید میشود که کارکنان مشاغل سخت وزیان اور حق دارند و عادلانه است که با ۲۰ سال سابقه ،حقوق ۳۰ سال را بدون داشتن شرط سنی بگیرند و این دو مزیت حقشونه وعادلانه . ولی مزیت سوم که سقف حقوق تامین اجتماعی یعنی ۳۵ سال است عادلانه نمیباشد. لذا انها باید سقف حقوقشان ۳۰ سال حتی باهر مقدار سابقه بیشتر از ۲۰ سال باشد. که این موضوع هم باعث میشود ۵ سال به صندوق بازنشستگی تامین اجتماعی فشار مالی کمتر وارد شود. منظور این است که بازنشستگان مشاغل سخت عادلانه است که با بیست سال سابقه اولا در جوانی بازنشست شوند و ثانیا حقوق کامل ۳۰ روز را بگیرند که میشود دو مزیت شامل انها. که به حق است .ولی مزیت سوم که سقف حقوق ۳۵ سال است را به سمت بی عد التی وتبعیض با دیگر بازنشستگان عادی تامین اجتماعی سوق میدهد.همچنین کارکنان مشاغل سخت به دلیل اینکه اکثرا تحصیلات دانشگاهی ندارند سریع جذب کار میشوند .به طور کلی کسانی که بازنشستگی پیش از موعد قبل از سی سال میگیرند باید سقف حقوقشان ۳۰ روز در ماه باشد و نه ۳۵ روز در ماه.تا درموردبازنشستگان عادی که اکثرا نمیتوانند تا ۳۰ سال که چه عرض شود چه برسه به ۳۵ سال تبعیض بوجود نیاد