با خروج صغیر یا مجنون از کشور چنانچه حضانت طفل با یکی از والدین باشد، حق ملاقات طرف مقابل ساقط می شود، لذا پدر یا مادری که حضانت به عهده او است باید اجازه خروج صغیر یا مجنون از کشور را از دادگاه بگیرد.
علاوه بر این زنان متاهل برای خروج از کشور نیاز به اذن شوهر و دختران مجرد نیز نیاز به اذن پدر دارند.
اختیارات زوج مبنی بر حق اذن خروج در بند ۳ ماده ۱۸قانون گذرنامه و حق درخواست ممنوعیت خروج نامبرده با حق عدول از اذن، در ماده ۱۹ قانون مذکور مورد پیش بینی قرارگرفته است.
درماده ۱۸ این قانون نحوه خروج مشمولان نظام وظیفه، صغار، محجورین و زنان شوهر داراز ایران مورد بحث قرار گرفته است.
صدر بند ۳ ماده ۱۸ اشعار می دارد: «زن شوهردار ولو کمتر از ۱۸ سال با موافقت کتبی شوهر (طی اوراق مخصوص و با امضای گواهی شده زوج توسط دفتر اسناد رسمی) و در موارد اضطراری اجازه دادستان شهرستان محل درخواست گذرنامه که مکلف است نظر خود را اعم از قبول درخواست یا رد آن حداکثرظرف سه روز اعلام دارد، کافی است».
همچنین به موجب ماده ۱۹ همان قانون شوهر اختیار ممنوع الخروج کردن همسر خود را دارد.
این ماده مقرر میدارد: در صورتی که موانع صدور گذرنامه بعد از آن حادث شود، یا کسانی که به موجب ماده ۱۸ قانون صدور گذرنامه موکول به اجازه آن است، از اجازه خود عدول کنند از خروج دارنده گذرنامه جلوگیری و گذرنامه تا رفع مانع ضبط خواهد شد.
مدارک و منضمات مورد نیاز جهت طرح دعوای صدور اجازه خروج از کشور
- تصویر مصدق سند طلاق (اجباری)
- تصویر مصدق شناسنامه (جباری)
- تصویر مصدق قیم نامه، وصیت نامه یا حکم حضانت (اختیاری)
- به همراه داشتن کارت ملی جهت احراز هویت و کارت عابر بانک جهت پرداخت هزینه دادرسی الزامی است.
در صورت عدم وجود مدارک اختیاری فوق می توانید یکی از دلایل ذیل را ارائه نمایید:
- استماع شهادت شهود و مطلعین
- تحقیقات محلی
- شماره پرونده استنادی
- سایر دلایل و مستندات