زمانی که جرمی اعلام شد بازپرس و یا دادیار و یا دادستان رسیدگی به آن را آغاز می کنند و در نهایت تصمیمی اتخاذ می گردد؛ از جمله تصمیماتی که دادسرا بعد از رسیدگی به یک اختلاف ممکن است اتخاذ کند، قرار توقف تحقیقات است.
تحقیقات مقدماتی تمام جرایم توسط بازپرس انجام می شود که حدود وظایف و اختیارت بازپرس در قانون ایین دادرسی کیفری بیان شده است.
بازپرس با موافقت دادستان در برخی از پرونده ها قرار توقف تحقیقات را صادر می کند و پرونده به طور موقت بایگانی و به شاکی ابلاغ می گردد.
در این مقاله به بررسی قرار توقف تحقیقات و شرایط صدور قرار توقف تحقیقات برطبق قانون می پردازیم.
قرار توقف تحقیقات
زمانی که جرمی محقق می گردد ابتدا در دادسرا به آن رسیدگی می شود و در نهایت یکی از قرارهای مقتضی صادر می گردد که یکی از این قرارها، قرار توقف تحقیقات است که بر طبق قانون ایین دادرسی کیفری بدین صورت است که با صدور قرار توقف تحقیقات، تحقیقات و رسیدگی به پرونده متوقف می گردد.
بازپرس نمی تواند به دلیل آنکه متهم معین نیست، مخفی شده و یا دسترسی به او مشکل است، تحقیقات خود را متوقف کند.
شرایط صدور قرار توقف تحقیقات برطبق قانون
قانونگذار در ماده ۱۰۴ قانون آیین دادرسی کیفری شرایط صدور قرار توقف تحقیقات را به این صورت بیان کرده است که:
- قرار توقف تحقیقات در جرایم تعزیری درجه چهار، پنج، شش، هفت، هشت صادر می گردد.
- هرگاه با انجام تحقیقات لازم، مرتکب جرم معلوم نشود امکان صدور قرار توقف تحقیقات وجود دارد.
- دو سال تمام از تاریخ وقوع جرم گذشته باشد.
- صدور قرار توقف تحقیقات منوط به موافقت دادستان است.
لازم به ذکر است که شاکی می تواند ظرف ۱۰ روز به این قرار اعتراض کند.
- در صورتی که مشمول مرور زمان نشود، هرگاه شاکی، هویت مرتکب را به دادستان اعلام کند یا مرتکب به صورت دیگری شناخته شود، با دستور دادستان موضوع مجددا تعقیب می شود.
