بهترین وکیل در اصفهان
وکالت از نظر لغوی به معنای تفویض و واگذار نمودن است و در اصطلاح حقوقی، طبق ماده ۶۵۶ قانون مدنی ایران، وکالت چنین تعریف شده است:
وکالت عقدی است که به‌موجب آن یکی از طرفین طرف دیگر را بر انجام امری نایب خود قرار می‌دهد.
با انعقاد عقد وکالت، وکیل و موکل در برابر یکدیگر دارای حق و تکلیف می‌شوند و روابط حقوقی، وظایف و مسئولیت‌های متقابلی میان آنها شکل می‌گیرد.
وکیل یا نماینده کسی است که از طرف شخص دیگری (حقوقی یا حقیقی) به موجب عقد وکالت برای انجام کاری مامور می‌شود.
وکلا به مراجعان خود مشاوره حقوقی می‌‌‌‌‌دهند و به عنوان نماینده آنها در دادگاه و مراجع قضایی شرکت میکنند تا طبق قانون از حقوق موکل خود دفاع کنند.
وکلا تحت عناوین متفاوتی فعالیت میکنند که در ادامه چند نمونه از آنها را معرفی می‌کنیم.
اولین قدم در شناخت تفاوت وکیل با مشاور حقوقی آشنایی با وظایف وکیل است.
تمامی وکلای دادگستری به‌طور کلی یک سری وظایف اصلی و مهم را به عهده می‌گیرند از جمله:
- مشاوره به مراجعان در خصوص مشکل پیش آمده (حقوقی و کیفری)
- تهیه پیش‌نویس و قرارداد برای درج در پرونده و پیشبرد امور حقوقی و قضایی قید شده موکل خود.
- حضور در دادگاه به‌عنوان نماینده موکل خود و دفاع از آنها
- شرکت در جلسات و مذاکره‌ها به منظور کشف اطلاعات بیشتر، بررسی بیشتر پرونده و یا ارائه توضیحات یا دلایل و مدارک به ذی‌نفعان
- جمع آوری و نگهداری از مستندات و مدارک مربوط به پرونده برای ارائه به دادگاه جهت دفاع از موکل خود
- ارائه مدارک و شواهد به دادگاه و دفاع از موکل
- تحلیل نتیجه موارد با استفاده از دانش رویه‌‌‌‌‌های قضایی
مشاور حقوقی در اصفهان
مشاور حقوقی با دانش و تسلطی که بر قوانین و اصول حقوقی دارد می‌تواند به ادارات، سازمان‌ها و شرکت‌های خصوصی در زمینه‌های حقوقی مشاوره و کمک کند.
مدیران شرکت‌ها با توجه به وظایف و مسئولیت‌هایی که دارند با کمک مشاور می‌توانند تصمیمات درست‌تر و منطقی‌تری بگیرند؛ زیرا که در بسیاری از تصمیم‌هایی که مدیران اجرایی اتخاذ میکنند، اگر از قوانین حقوقی حاکم بر آن خبر نداشته باشند، ممکن است متحمل ضررهای جبران ناپذیری مادی و معنوی شوند.
قبل از اینکه با تفاوت وکیل با مشاور حقوقی آشنا شوید باید وظایف مشاور حقوقی را نام ببریم.
مشاور حقوقی می‌تواند در زمینه‌های زیر مشغول به کار شود:
امور مربوط به دعاوی:
شرکت‌ها و سازمان‌ها در طول دوره فعالیت خود ممکن است درگیر دعاوی گوناگونی شوند که در این دعاوی یا نقش خواهان (طرح‌کننده‌ی دعوا) را دارند یا نقش خوانده (کسی که دعوایی علیه او طرح شده است).
گاهی اوقات شرکت‌ها به‌جای اینکه برای این دعاوی به عقد قرارداد با وکیل دادگستری مبادرت کنند، از مشاورین حقوقی خود بهره می‌برند تا یا لوایح موردنیاز را تهیه و تدوین کنند یا در صورت داشتن پروانه‌ی وکالت، خود به‌عنوان وکیل شرکت وارد عمل شوند.
امور مربوط به قراردادها:
در خصوص قراردادهایی که شرکت یا سازمان مربوطه با آن سر و کار دارد، مشاور حقوقی بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد و نکات مهم را بیان می‌کند؛ همچنین گاهی اوقات این مشاور وظیفه تهیه پیش‌نویس‌های قراردادی را بر عهده دارد.
برخی اوقات در بعضی شرکت‌ها نیز قراردادها صرفا با تایید و امضای مشاور حقوقی به توافق نهایی می‌رسد.
امور مربوط به پژوهش‌ها:
در برخی موارد، یک مشاور حقوقی می‌تواند بر اساس سوالات خاص مشتری خود، به منظور ارائه مشاوره دقیق و به موقع، تحقیق کند.
این امور برای راهبری شرکت مربوط یا حل مشکلات آن انجام می‌شود.
برای این کار، مشاور حقوقی ابتدا به مطالعات حقوقی در رابطه با موضوع موردپژوهش می‌پردازد و سپس گزارش یا پیشنهادهایی در آن خصوص ارائه می‌کند.
گاهی پژوهش‌های انجام‌شده خصوصا در ارگان‌های دولتی می‌تواند با طی تشریفات لازم منجر به پیشنهاد لایحه‌‌ی قانونی جدید یا تغییر و تفسیر قوانین موجود شود.
ارائه پیش‌نویس و تنظیم قرارداد:
مشاور حقوقی باید تمام خسارات و مسئولیت‌ها و اختیارات فسخ و ضمانت‌ها و شروط عقد را در قرارداد پیش‌بینی کند و همچنین هر مورد حقوقی مربوط به کارفرما اعم از چک‌ها و سفته‌ها را نیز مدیریت کند و نباید اجازه دهد در عقد قراردادی از سوی کارفرمای خود ابهام وجود داشته باشد یا قوانین حاکم بر کشور نادیده گرفته شود؛ زیرا نادیده گرفتن این قوانین به علت مقدم بودن بر هر قراردادی موجب بطلان آنها خواهد شد.
همچنین نگارش و ارائه پیش‌نویس نامه‌های حقوقی در مورد انواع فعالیت‌ها و قراردادهای تجاری و … از وظایف مشاور حقوقی است.
آن ها همچنین می‌توانند نامه‌ها را به افراد مربوطه ارسال کنند.
توافق‌نامه‌هایی که بین افراد و شرکت‌ها رد و بدل می‌شود توسط مشاور بررسی می‌گردد تا بهترین نتیجه و منفعت را برای سازمان و مشتری‌ها به دنبال داشته باشد.
