قرارداد کارقراردادها

انواع قرارداد کار

در مقاله قرارداد کار چیست گفته شد که این قرارداد از جمله قراردادهای معین است که بین کارگر و کارفرما منعقد می شود.

هم چنین  شرایط انعقاد قرارداد کار در یک نمونه قرارداد کار بررسی کردیم.

در واقع قانون کار در راستای حمایت از کارگران و جلوگیری از سوء استفاده کارفرمایان به وجود آمده است؛ به همین دلیل این قانون یک قانون آمره است که کارگر و  کارفرما نمی توانند خلاف آن توافق کنند یا به عبارتی کارگر و کارفرما نمی توانند درباره حقوق و مزایای کارگر، کمتر از آنچه در قانون آمده است، توافق کنند.

قرارداد کار انواع مختلفی دارد که این حکم آمره بودن در همه آنها جاری است.

با توجه به این موضوع که همه انواع قرارداد کار، عقود غیر تشریفاتی و قراردادهایی معوض هستند، آنها را بررسی می کنیم.

از این رو در این مقاله به بررسی انواع قرارداد کار از جمله قرارداد کار دائمی، قرارداد کار موقت و قرارداد کار معین می پردازیم.

قرارداد کار دائمی

قرارداد کار دائم یا قرارداد کار غیر موقت، قراردادی است که در آن مدتی برای قرارداد تعیین نشده است.

در واقع این نوع قرارداد بهترین نوع قرارداد برای کارگر است.

قرارداد کار دائمی موجب می شود تا کارگر بتواند از مزایای یک کار ثابت برخوردا شد، زیرا با افزایش تعداد سال های کاری، مزایای کارگر ازجمله سنوات و بیمه افزایش می یابد.

علاوه بر این بعد از خاتمه کار می تواند از مزایای صندوق تامین اجتماعی مانند بازنشستگی و از کار افتادگی استفاده کند.

قرارداد کار موقت

یکی از انواع قرارداد کار، قرارداد کار موقت است.

در این موارد معمولا به خاطر ماهیت کار که جنبه غیر مستمر و موقتی دارد، به تبع قراردادی کاری هم برای همان دوره منعقد می شود.

اما در تبصره ۱ ماده ۷ قانون کار آمده است که: "حداکثر مدت موقت برای کارهایی که طبیعت آنها جنبه غیر مستمر دارد توسط وزارت کار و امور اجتماعی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید".

از این رو قانون کار وظیفه تعیین حداکثر زمان برای انعقاد قرارداد کار موقت را بر عهده وزارت کار و امور اجتماعی قرار داده است تا مانع از انعقاد قراردادهایی شود که به ضرر کارگر است.

علاوه بر این در کارهایی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد، در صورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد کار دائمی تلقی می شود.

قرارداد کار معین

قرارداد کار معین همانطور که از نام آن بر می آید مربوط به قراردادهای کاری است که بابت انجام یک کار معین منعقد می شوند؛ برای مثال کارفرما ابزار و وسایل لازم را در اختیار کارگر قرار می دهد تا کارگر خانه رنگ کند.

در قرارداد کار معین اگر مطابق قرارداد یک سال یا بیشتر ادامه داشته باشد، چه به صورت متوالی و چه به صورت متناوب، کارفرما موظف است برای هر سال سابقه کار بر اساس آخرین حقوق، مبلغی معادل بک ماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار به کارگر پرداخت کند؛ این موضوع در قراردادهای کار موقت نیز جاری است.

علاوه بر این هر گاه قرارداد کار برای مدت موقت و یا برای انجام کار معین، منعقد شده باشد، هیچ یک از طرفین به تنهایی حق فسخ آن را ندارند. 

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا