سند عبارت است از نوشته ای که در مقام دعوا یا دفاع از آن قابل استناد باشد.
بر اساس قانون، انواع سند را می توان شامل اسناد عادی و اسناد رسمی دانست.
همانگونه که می دانیم، سندی که تحت شرایطی به طور رسمی تنظیم شده است، از توان اثباتی بالایی در دادگاه برخوردار می باشد، اما سوالی که در این خصوص مطرح می شود این است که آیا رونوشت سند رسمی هم دارای چنین اعتباری است؟
به عبارت دیگر، اعتبار کپی یا رونوشت سند رسمی چقدر است؟
برای پاسخ به این سوالات، در ادامه این مقاله ابتدا اعتبار کپی سند رسمی را مطرح کرده و سپس شرایط اعتبار کپی سند رسمی را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
اعتبار کپی سند رسمی
بر اساس ماده ۷۴ قانون ثبت، سندی که مطابقت آن با ثبت دفتر تصدیق شده باشد به منزله اصل سند خواهد بود؛ مگر در صورت اثبات عدم مطابقت سند با ثبت دفتر.
بنابراین ، رونوشت یا کپی سند رسمی که مطابقت آن با ثبت دفتر تایید شده باشد، به منزله اصل آن سند خواهد بود؛ به لحاظ عرفی به چنین رونوشتی کپی برابر با اصل هم گفته می شود.
لذا به خاطر اعتبار رونوشت سند رسمی یا اعتبار کپی برابر با اصل شده سند رسمی، کسی که می خواهد از چنین سندی استفاده کند، ملزم به ارائه کردن اصل آن سند نمی باشد.
در نتیجه، اگر اصل سند رسمی از بین برود ، یا گم شود، کپی برابر با اصل شده آن سند به جای اصل سند قابل استناد کردن می باشد و شخص مقابل نمی تواند به این بهانه که اصل سند ارائه نشده است، به آن ایرادی وارد کند و حتی به صرف ادعای جعل از دادگاه بخواهد که سند ارائه شده را از شمار دلایل او خارج کند.
شرایط اعتبار کپی سند رسمی
مطابق آنچه گفته شد، اعتبار رونوشت سند رسمی مورد پذیرش قانونگذار قرار گرفته است؛ منتها به شرطی که " مطابقت آن با ثبت دفتر گواهی شده باشد".
لذا اگر رونوشت یا کپی سند رسمی توسط دادگاه، وکیل یا بخشدار برای پیوست به دادخواست برابر با اصل شده باشد، به منزله اصل سند نیست.
در نتیجه اگر مورد ادعای جعل طرف مقابل قرار گیرد، باید اصل آن را به دادگاه ارائه نمود.
بنابراین، از جمله شرایط اعتبار کپی برابر با اصل آن است که مطابقت آن سند با ثبت دفتر گواهی شده باشد.
