به روز بمانید!
آیا مایل هستید اعلانات مربوط به گفتگوهای آنلاین خود را روی دستگاه خود دریافت کنید؟
لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
صدها وکیل ملاقات فرزند به صورت آنلاین، تلفنی و ۲۴ ساعته آماده ارائه خدمت به شما عزیزان می‌باشند. از لیست زیر، بهترین وکیل ملاقات فرزند را انتخاب کنید و شروع به گفتگو کنید. بنیاد وکلا کیفیت خدمات را ۱۰۰٪ تضمین می‌کند.
۳,۷۸۱ وکیل
آینده فرزندان تا حد زیادی به تصمیم‌هایی که والدین آن‌ها می‌گیرند، بستگی دارد. طلاق یکی از تصمیم‌های نادرستی است که پدر و مادر گرفته و باعث می‌شود تا سرنوشت کودکان تحت تاثیر این مسئله قرار گیرد. زن و شوهری که فرزند دارند، باید قبل از آن که برای طلاق اقدام کنند، به آینده فرزندان خود که ممکن است براثر تصمیم آن‌ها دچار تغییراتی شود، فکر کنند.
در هر صورت، زمانی که زوجین از هم طلاق می‌گیرند، مهم‌ترین موضوعی که باید در این زمینه به آن توجه کرد، سرپرستی از فرزندان است. با توجه به این که والدین از هم جدا شده‌اند، باید وضعیت نگهداری از کودکان مشخص شود. در واقع با جدایی طرفین دیگر سرپرستی از فرزندان به صورت مشترک بر عهده پدر و مادر نیست و باید یکی از آن‌ها وظیفه نگهداری از اطفال را عهده دار شود.
نحوه حضانت فرزندان بعد از طلاق می‌تواند با توافق زوجین انجام شود اما در صورتی که زن و شوهر نتوانند در این زمینه توافق داشته باشند، باید بر اساس حکم قانون عمل کرد. در هر صورت اگر طبق قانون یا توافق طرفین، حضانت به یکی از والدین داده شود، طرف دیگر این امکان را ندارد تا از فرزند خود نگهداری کند.
به همین مناسبت، قانونگذار شرایطی را پیش‌بینی نموده است که والدین حتی بعد از طلاق و در صورتی که فرزندانشان تحت حضانت آن‌ها نیستند، بتوانند ملاقاتی با فرزند داشته باشند.
واضح است که تمامی والدین به فرزندان خود وابسته هستند و طلاق که عامل دوری فرزند با والدین می‌شود، شاید دیگر پدر و مادر برای مدت مشخصی نتوانند از کودکان نگهداری کنند. اما این امکان برای والدین فراهم است تا بعد از طلاق نیز با فرزند ملاقات داشته باشند.
ملاقات کردن پدر یا مادر با فرزند، حق قانونی آن‌ها است و طبق شرایط عنوان شده در قانون، زن و مرد بعد از جدایی می‌توانند دیداری با فرزندان خود کنند. با توجه به این که ملاقات به عنوان حق والدین محسوب می‌شود، قاعدتا نمی‌توان چنین حقی را از آن‌ها سلب کرد.
سلب ملاقات با فرزند، ضمانت اجرا دارد و فردی که اقدام به انجام چنین کاری کرده و اجازه ملاقات به والد دیگر را نمی‌دهد، طبق قانون مجازات خواهد شد. تعیین مکان و زمان ملاقات، می‌تواند بر حسب توافق زوجین صورت گیرد اما اگر در این زمینه توافقی حاصل نشده باشد، دادگاه شرایط مربوط به ملاقات فرزند را تعیین می‌نماید.
در مواردی نیز امکان کاهش مدت ملاقات وجود دارد که در این صورت اگر ثابت شود که امنیت کودک در زمان ملاقات با پدر یا مادر تامین نمی‌شود، فرد مدعی می‌تواند دادخواستی را در این زمینه به دادگاه بدهد تا تکلیف مدت زمان ملاقات مشخص شود. بحث ملاقات فرزند، اهمیت زیادی دارد و تا حدودی این موضوع با حضانت در ارتباط است. بنابراین برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه ملاقات فرزند در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
ملاقات فرزند موضوعی است که وابسته به جدایی والدین است. در واقع اگر والدین از هم جدا نشده باشند، امکان بررسی این موضوع وجود ندارد؛ زیرا فرزندان با پدر و مادر خود در یک منزل مشترک زندگی کرده و عامل خاصی منجر به جدایی آن‌ها نشده است.
این که ممکن است پدر خانواده به دلیل وضعیت شغلی خود، برای مدت مشخصی از زندگی دور باشد و مسائلی از این قبیل، نمی‌تواند در بحث ملاقات فرزند بگنجد. در واقع بعد از جدایی زوجین به دلایلی مانند طلاق، حال باید علاوه بر تعیین تکلیف حضانت فرزندان، می‌بایست شرایط ملاقات با آن‌ها نیز مشخص شود.
ملاقات فرزند به دلیل آن که بعد از طلاق، زن و شوهر از هم جدا شده و قانونا حضانت از فرزندان به یکی از طرفین داده می‌شود، مورد بحث قرار می‌گیرد. فرزندان در هر سنی که باشند، نیاز دارند با پدر و مادر خود در ارتباط باشند که اگر والدین از هم جدا شدند نیز قانونگذار شرایطی را در نظر گرفته است تا کودکان بتوانند با والدین خود دیدار نیز کنند.
قبل از آن که زن و شوهر از هم جدا شوند، می‌توانند نحوه ملاقات فرزند را مشخص کنند که بعد از طلاق به همان صورتی که توافق شده است، ملاقات انجام می‌شود. در صورت اختلاف بین زوجین و این که نتوانند نحوه دیدار با فرزندان را مشخص کنند، دادگاه شرایط ملاقات و وضعیت آن را مشخص خواهد کرد.
قاعدتا بعد از طلاق امکان بررسی ملاقات فرزند وجود دارد که در طلاق توافقی بر اساس توافق طرفین و در سایر طلاق‌ها در صورتی که امکان توافق وجود نداشته باشد، دادگاه در این زمینه ورود پیدا خواهد کرد.
به طور کلی می‌توان گفت که حضانت و ملاقات فرزند، دو موضوعی است که اختصاصا به دوران طلاق و جدایی والدین ارتباط دارند. در واقع جدا شدن مرد و زن و این که دیگر مانند گذشته نمی‌توانند به صورت مشترک زندگی کنند، جزو عوامل موثر در موضوع ملاقات فرزند به شمار می‌رود.
دو موضوع جدایی والدین و این که حضانت بر عهده یکی از طرفین باشد، به عنوان عوامل اصلی در بحث ملاقات فرزند محسوب شده و فردی که نگهداری از اطفال به او داده نشده است، حق دارد که با فرزندان خود در زمان و مکان از پیش تعیین شده، ملاقاتی داشته باشد. برای والدی که حق حضانت با او است، نمی‌توان ملاقات فرزند را مطرح کرد.
در مورد ملاقات فرزند، آن چیزی که اهمیت دارد، مصلحت کودک است و باید مقررات در این زمینه به نحوی باشد که منافع فرزند در نظر گرفته شود. چه در خصوص حضانت و چه در ارتباط با ملاقات بعد از طلاق، منافع فررند باید در اولویت قرار گیرد و شرایط آن نباید برخلاف مصالح فرزند باشد.
در مورد ملاقات فرزند دو معیار اساسی زمان و مکان ملاقات وجود دارد و این که چگونه این دو معیار تعیین می‌شود و والدین در چه مکانی با کودک دیدار می‌کنند، در بخش‌های بعدی به آن می‌پردازیم.
ملاقات فرزند و حضانت دو موضوعی هستند که ارتباط مستقیم با یکدیگر داشته و هر دوی آن‌ها به واسطه طلاق زوجین مورد بحث قرار می‌گیرند. زن و شوهری که از هم طلاق نگرفته و به عبارتی از هم جدا نشده‌اند، امکان مورد بررسی قرار دادن دو موضوع حضانت و ملاقات وجود ندارد.
حضانت زمانی مطرح می‌گردد که والدین از هم طلاق گرفته و باید یکی از آن‌ها وظیفه نگهداری از فرزندان را بر عهده بگیرد. حضانت شاید با قیومت اشتباه گرفته شود که در اینجا بهتر است گفته شود که قیمومت برای اداره امور مالی و غیر مالی شخص محجور است، اما حضانت به نگهداری از فرزندان بعد از آن که زن و شوهر از هم جدا شدند، بر می‌گردد.
وقوع طلاق طبیعتا باعث می‌شود که آینده فرزندان در هاله‌ای از ابهام قرار گیرد و معلوم نباشد که ادامه زندگی آن‌ها به چه نحوی خواهد بود. ارتباط بین حضانت و ملاقات از زمانی است که پدر یا مادر، حق سرپرستی فرزند را گرفته باشند و در این صورت، طرفی که به دلایلی از حق حضانت برخوردار نیست، بتواند با فرزند خود ملاقات کند.
به بیان دیگر، بعد از جدایی والدین، قانون حضانت را به یکی از طرفین خواهد داد و والدین که امکان نگهداری از فرزند را نداشته باشد، حق دارد که طبق شرایط تعیین شده، دیداری با فرزندان خود داشته باشد. بنابراین طرفی که از حق حضانت برخوردار است، نمی‌تواند طرف دیگر از ملاقات فرزند محروم کند و به عبارتی این امکان برای او فراهم نیست که نگذارد والد دیگر با فرزند ملاقات داشته باشد.
به محض این که والدین از هم قانونا جدا شوند و شرعا رابطه زوجیت بین آن‌ها نیز از بین رفته باشد، تکلیف نگهداری از کودکان باید مشخص شود. اگر تکلیف این موضوع از قبل مشخص شده باشد، دیگر مشکلی در این زمینه وجود ندارد و فرزند با پدر یا مادر زندگی خواهد کرد.
قانون ایران در مورد حضانت فرزندان می‌گوید که مادر سن هفت سالگی فرزندان (پسر و دختر) می‌تواند حضانت آن‌ها را بر عهده بگیرد و بعد از آن تا سن بلوغ، پدر از حق حضانت برخوردار است. حال تصور کنید که حضانت فرزند یا فرزندان به مادر داده شده است، در این صورت پدر حق دارد که با فرزندان ملاقات کند. جزئیات مربوط به ملاقات اعم از زمان و مکان ملاقات، بر حسب توافق طرفین یا حکم دادگاه صورت می‌گیرد و امکان اجرای آن برخلاف موارد تعیین شده نخواهد بود.
در شرایطی که فرزندان تحت حضانت مادر هستند، پدر از این امکان برخوردار است که دیداری را با فرزندان خود کند و قانونا مادر نمی‌تواند مانع از دیدار فرزند با پدر شود. ممانعت از ملاقات فرزند، تبعات جبران ناپذیری را برای پدر یا مادری که از حق حضانت برخوردار است، خواهد داشت.
بنابراین فردی که حضانت کودکان را بر عهده دارد، باید به لحاظ قانونی اجازه ملاقات فرزند را به طرف دیگر بدهد که اگر این عمل صورت نگیرد، مجازاتی برای فرد متخلف در نظر گرفته می‌شود.
در این بخش قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم که ملاقات فرزند، حق والدین است یا علاوه بر حق، تکلیف قانونی برای آن‌ها است. در بررسی این موضوع ابتدا باید گفت که قانونگذار در ماده 1174 قانون مدنی صراحتا عنوان کرده است که ملاقات فرزند، حق والدین است و سخنی از تکلیف قانونی در این زمینه نشده است.
در واقع ملاقات بعد از طلاق با فرزندان، به عنوان حق والدین تعیین شده است و نمی‌توان گفت که دیدار با فرزندان نیز علاوه بر حق، وظیفه ای برای آن‌ها می‌باشد. پدر و مادر این حق را دارند در شرایطی که امکان مواظبت و نگهداری از فرزندان را ندارند، بتوانند حتی الامکان ملاقاتی نیز با آن‌ها داشته باشند.
با توجه به این که ملاقات به عنوان حق پدر و مادر قرار داده شده است، طبیعتا اگر تمایلی به دیدار با فرزندان نداشته باشند، امکان ملزم کردن آن‌ها وجود ندارد. در واقع پدر و مادر بر اساس اختیار خود و حقی که قانونگذار برای آن‌ها تعیین کرده است، می‌توانند در زمان تعیین شده با کودک ملاقات کرده و به گفتگو با هم بپردازند.
بنابراین اگر والدین نخواهند فرزندان خود را بعد از طلاق ببینید، هیچگونه اجباری برای آن‌ها وجود ندارد؛ زیرا ملاقات با فرزند تنها جنبه حق بودن آن در قانون عنوان شده است و تکلیفی در این زمینه برای طرفین تعیین نشده است. البته در مواردی نادر شاهد آن هستیم که والدین تمایلی به دیدار فرزند نداشته باشند و در اغلب مواقع یکی از اختلافات بین زن و مرد بعد از طلاق به بحث نگهداری فرزند و ملاقات با او ارتباط دارد.
بر خلاف ملاقات بعد از طلاق با فرزند که حق والدین محسوب می‌شود، حضانت هم حق و هم تکلیف برای والدین است. بدین معنا که در بحث حضانت، پدر و مادر علاوه بر این که حق دارند از فرزندانشان نگهداری کنند، حضانت از آن‌ها نیز به عنوان تکلیف قانونی پدر و مادر محسوب می‌شود.
به بیان دیگر، اگر قانونا حضانت از فرزندان برای پدر یا مادر تعیین شده است، در صورتی که هر یک از طرفین تمایلی برای نگهداری از کودک نداشته باشند، دادگاه آن‌ها را ملزم به نگهداری از فرزندان می‌کند؛ زیرا قانونگذار علاوه بر جنبه حق، برای حضانت جنبه تکلیف نیز در نظر گرفته است.
بنابراین می‌توان به این شکل بیان کرد که ملاقات با کودک بعد از طلاق، تنها حق والدین به شمار می‌رود اما حضانت فرزندان هم حق و هم تکلیف پدر و مادر است.
ماده 1174 قانون مدنی در مورد ملاقات فرزند بیان می‌کند: « در صورتی که به علت طلاق یا به هر جهت دیگر، ابوین طفل در یک منزل سکونت نداشته باشند، هریک از ابوین که طفل تحت حضانت او نمی‌باشد، حق ملاقات فرزندان خود را دارد.»
ماده مزبور ناظر به این موضوع است که اگر به هر علت، زوجین در یک منزل مشترک سکونت نداشته باشند و از هم جدا زندگی کنند، والدی که حضانت طفل را بر عهده ندارد، از حق ملاقات فرزند برخوردار خواهد بود. در عین حال که یکی از طرفین، امکان سرپرستی از طفل را ندارد اما قانونگذار حق ملاقات فرزند را به او داده است.
در واقع می‌توان گفت که فردی که حق حضانت را ندارد، طبیعتا حق ملاقات را نیز نخواهد داشت؛ زیرا طفل تحت حضانت او بوده و با وی زندگی می‌کند و در این زمینه دیدار با فرزند موضوعیت نخواهد داشت. قانونگذار در ماده مذکور، از اصطلاح تکلیف برای ملاقات با طفل بعد از طلاق استفاده نکرده است و قاعدتا نمی‌توان دیدار با فرزندان را تکلیفی برای والدین در نظر گرفت.
حال که مشخص شد، ملاقات صرفا حق والدین است و امکان تکلیف قرار دادن این موضوع برای ذی‌نفعان وجود ندارد، باید به بررسی زمان و مکان ملاقات فرزند بپردازیم. در واقع اصلی‌ترین موضوع در این زمینه، بحث تعیین تکلیف جزئیات ملاقات است و این که پدر و مادر در چه مکانی و به چه میزان می‌توانند بعد از جدایی، دیداری با فرزندان داشته باشند.
ماده 1174 قانونی مدنی در ادامه ذکر می‌نماید که تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات مربوط به آن، در صورت اختلاف بین ابوین با محکمه است. زن و شوهر اگر در مورد جزئیات ملاقات فرزند، توافق کرده باشند، بر اساس توافق صورت گرفته، مکان و زمان ملاقات تعیین می‌شود.
حال اگر به هر دلیلی، زوجین در مورد تعیین جزئیات ملاقات اختلاف داشته باشند، دادگاه مکان و زمان دیدار را تعیین نموده و باید طبق حکم دادگاه، ترتیب ملاقات را فراهم کرد. در مورد زمان ملاقات ممکن است که دادگاه تعیین کند که به طور مثال، روزهای زوج هر هفته، ذی نفع می‌تواند با فرزند ملاقات کند آن هم به مدت حداکثر 6 ساعت در طول روز.
مکان ملاقات نیز باید به نحوی باشد که در وهله اول امنیت کودک حفظ شود. بنابراین دادگاه محیطی را برای ملاقات تعیین می‌کند که حفظ منافع کودک در دستور کار قرار گیرد. در گذشته کلانتری به عنوان مکان ملاقات فرزند تعیین می‌شد که بنا به دلایلی، این مکان برای ملاقات مناسب نبود و در رویه جدید، دیگر کلانتری به عنوان مکان ملاقات تعیین نمی‌شود.
در مورد مدت زمان تعیین شده، اگر فردی که حق حضانت را بر عهده داشته و تقاضای کاهش مدت زمان ملاقات را داشته باشد، باید درخواست خود را با ذکر ادله موجه به دادگاه ارائه نماید و در صورت پذیرش این موضوع، مدت زمان ملاقات کاهش پیدا می‌کند.
با جدایی والدین، حق ملاقات با طرفی که شرایط نگهداری از طفل را ندارد، محفوظ خواهد بود. تعیین زمان ملاقات طبق توافق طرفین یا بر اساس حکم دادگاه انجام می‌شود. در مواقعی ممکن است که مدتی که برای دیدار با کودک تعیین شده است، به دلایلی مطابق با مصلحت فرزند نبوده که در این امکان کاهش مدت زمان ملاقات وجود دارد.
در واقع مدتی که چه از طرف دادگاه و چه با توافق والدین صورت گرفته است، باعث آزار و اذیت کودک می‌شود که از این حیث می‌توان ساعات و تعداد روزهای ملاقات را کم کرد تا هم این موضوع به مصلحت کودک باشد و هم والدین از حق ملاقات محروم نشوند.
به طور مثال، اگر سه روز در هفته برای ملاقات فرزند تعیین شده باشد، می‌توان این مدت را به دو یا یک روز در هفته کاهش داد. گفتنی است که کاهش مدت زمان ملاقات، منوط به ارائه دلایل موجه و قانونی است که فرد مدعی باید آن‌ها به دادگاه ارائه کند.
یکی از شرایطی که منجر به کاهش مدت زمان ملاقات می‌شود، بحث به خطر افتادن شرایط روحی و جسمی طفل است. در واقع اگر ملاقات با پدر یا مادر، باعث برهم زدن آسایش روحی و جسمی طفل شود و این موضوع نیز به اثبات برسد، دادگاه اقدام به کاهش مدت زمان ملاقات خواهد کرد.
علاوه بر مورد مزبور، عدم صلاحیت اخلاقی والدین، عامل موثری در کاهش مدت زمان ملاقات فرزند خواهد بود. به طور مثال، اگر پدر یا مادر سابقه ارتکاب جرائم یا انجام رفتارهای نامشروع را داشته باشند که این موارد به تنهایی می‌تواند دلیل موجهی برای عدم صلاحیت قانونی والدین نیز باشد، دادگاه مدت زمان ملاقات را محدود خواهد کرد.
نداشتن صلاحیت اخلاقی والدین، باعث می‌شود تا احتمال بروز خطر به کودک در زمان ملاقات وجود داشته باشد که در این صورت به مصلحت طفل است که مدت ملاقات کاهش پیدا کند. درخواست کاهش مدت زمان ملاقات از طریق ارائه دادخواست به دادگاه صورت می‌گیرد.
خواهان باید برای درخواست محدود کردن زمان ملاقات فرزند، مدارک و مستندات قانونی را ارائه کند که این دلایل باید موجه بوده تا دادگاه تقاضای خواهان را مورد پذیرش قرار دهد. ارائه درخواست بدون دلایل موجه و این که خواهان به دلایلی اشاره کند که عدم صلاحیت اخلاقی والدین را به اثبات نرساند، منجر به رد دادخواست و موجه نبودن خواسته خواهان خواهد شد.
نکته بسیار مهم در این زمینه، آن است که امکان سلب حق ملاقات فرزند حتی در شرایطی که والدین صلاحیت اخلاقی نیز نداشته باشند، وجود دارد. در قانون به شرایطی که منجر به سلب ملاقات با فرزند شود، اشاره نشده است و برای آن که حق ملاقات برای والدین سلب نشود، صرفا شرایط مربوط به کاهش زمان ملاقات پیش‌بینی شده است.
البته اگر ثابت شود که در زمان ملاقات، پدر یا مادر رفتاری برخلاف شرع و قانون انجام داده باشند، بر اساس نظر دادگاه می‌توان اجازه دیدار با فرزند را به والدین متخلف نداد. بنابراین امکان محروم کردن والدین از ملاقات فرزند وجود ندارد و در شرایطی می‌توان زمان ملاقات را کاهش داد.
ملاقات فرزند به عنوان دعاوی خانواده شناخته شده و بخشی از پرونده‌های دادگاه خانواده را تشکیل می‌دهد. خصوصیات اصلی وکیل ملاقات فرزند این است که تسلط بالایی به مقررات امور خانواده دارد و می‌تواند موضوعات این زمینه را به خوبی حل و فصل کند.
جدای از بحث تسلط وکیل ملاقات فرزند به قوانین مرتبط با این حوزه، می‌توان به توانایی و مهارت بالا در دفاع از حق موکل نیز اشاره نمود. اصلی‌ترین وظیفه هر وکیل، دفاع از حق و حقوق موکل است که در دعاوی ملاقات فرزند نیز، وکیل باید تمام اقدامات قانونی برای دفاع از حقوق موکل خود را انجام دهد.
به طور معمول، در دعاوی حقوقی، داشتن وکیل در وهله اول به اختیار طرفین بستگی دارد و برای اقامه دعوا ملاقات فرزند نمی‌توان گفت که وجود وکیل الزامی خواهد بود. در واقع طرفین دعوا تصمیم می‌گیرند که وکیل داشته باشند یا خیر و نه دادگاه و نه قانونی طرفین را برای اخذ وکیل ملزم نمی‌کنند.
اگر خواهان و خوانده دعوا ملاقات فرزند وکیل داشته باشند، وکیل می‌تواند در جریان رسیدگی پرونده به موکل خود جهت رسیدن به حق قانونی کمک زیادی کند. در هر صورت این موکلین هستند که تصمیم می‌گیرند برای این دعوا، وکیل بگیرند یا خیر.
تصور کنید که پرونده مرتبط با ملاقات فرزند در دادگاه مطرح شده است و در این صورت یکی از طرفین یا هر دو طرف وکیل نداشته باشند. با توجه به این که وجود وکیل به دلیل داشتن سابقه بالا و دانش حقوقی می‌تواند به کمک موکلین بیاید، بهتر است که اصحاب دعوا برای داشتن وکیل اقدامات لازم را انجام دهند.
اصلی‌ترین مزیت داشتن وکیل در طرح دعوا ملاقات فرزند، دفاع از حق موکل است و یک وکیل کاربلد تمام تلاش خود را انجام می‌دهد تا موکل به آنچه که استحقاق دارد، برسد. در صورتی که برای این دعوا وکیل داشته باشید، تمامی مراحل اقامه دعوا توسط وکیل انجام می‌شود و حتی نیاز به حضور موکل در مراحل دادرسی نخواهد بود.
وکیل به عنوان راهنما و پشتیبان برای موکل می‌تواند در تمامی مراحل دعوا در کنار موکل باشد و راهنمایی‌های لازم را در این زمینه در اختیار موکل خود قرار دهد.
تنظیم اوراق قضایی از جمله دادخواست یکی از مهارت‌های وکلا متخصص و مجرب حقوقی محسوب می‌شود که اگر خواهان دعوا، وکیل داشته باشد، انجام این امر توسط وکیل انجام خواهد گرفت. تنظیم دادخواست ملاقات فرزند، نیازمند داشتن مهارت دادخواست نویسی و برخورداری از اطلاعات حقوقی است که نگارش این نوع اوراق قضایی توسط وکیل دادگستری انجام می‌شود.
در صورتی که قصد نگارش دادخواست مرتبط با موضوع ملاقات فرزند را دارید، می‌توانید تهیه و تنظیم آن را بر عهده مجموعه بنیاد وکلا قرار دهید. تنظیم انواع اوراق قضایی به بهترین شکل ممکن توسط بنیاد وکلا انجام می‌شود و از بابت کیفیت تنظیم دادخواست اطمینان خاطر داشته باشید.
اصول و مقررات دادخواست نویسی که در قانون آیین دادرسی مدنی به آن اشاره شده است، در نگارش دادخواست ملاقات فرزند نیز رعایت می‌شود و به طور کلی دادخواست اصولی و متناسب با مقررات مربوطه را تحویل شما قرار می‌دهیم.
در صورتی که قصد طرح دعوا برای تعیین تکلیف ملاقات فرزند یا کاهش مدت زمان ملاقات را دارید، با انتخاب وکیل در بنیاد وکلا می‌توانید به خواسته خود نیز برسید. وکلایی که در این مجموعه فعالیت می‌کنند، دارای سوابق بالا در امر وکالت هستند که در هر صورت بنیاد وکلا می‌تواند گزینه مناسبی برای انتخاب وکیل در طرح دعاوی حقوقی باشد.
با توجه به این که اقامه دعاوی مرتبط با ملاقات فرزند، فرآیند خاص خود را دارند، بدون استفاده از وکیل، شرایط را برای انجام مراحل دعوا با مشکل مواجه می‌کند. در هر صورت برای طرح شکایت ملاقات فرزند اگر به وکیل نیاز دارید، با کارشناسان ما در ارتباط باشید تا راهنمایی لازم را در خصوص مشاوره حقوقی ملاقات فرزند در اختیارتان قرار گیرد.